Ah, Romeo!

70 4 0
                                    

Yaman uyanmıştı. Mert'i gördü. "Birileri tekrar aşık olmuş. Aşık olmak korkutucu değilmiş di mi? O kız sana çok iyi gelecek. "

"İlkim olacak onu korkutmam değil mi? Sanki kalbim ondan öncesinde sadece kan pompalıyordu. Yeni bir duygu keşfetmişim gibi hissediyorum. Klişe gelecek ama midemde garip garip olaylar yaşanıyor."

"Aşıksın işte. O senin her şeyin olmuş, geçmiş olsun."

"Nereye gidiyorsun?"

"Eylül, uyanmanızı beklerken odamda uyuyakaldı. Ben gidiyorum. Sana tavsiyem, kızı bu kadar nazik öpersen o kız kaçar."

"Yürü git. Bir de izlemişler. Sapık mısınız?"

Mert, odasına uyumaya çıktı. Yaman bir sigara içip kalan çizimine devam etti. Sabah Arya ile Yaman erkenden çıktılar. Arya' nın provaları için üstünü değiştirmesi gerekiyordu. Arya, üstünü değiştirirken Yaman onu bekliyordu. Kız üstüne yapışan daracık ve kısa bir elbise ile gelmişti. "Üstündeki çok dar ve kısa değil mi?"

"Öyle mi? Evet biraz mini ama sıkıntı çıkmaz umarım."

"Biraz mı? Bence biraz fazla. O Romeo olacak kişi dikkatli olsun."

"Odunlaşmaya başladın."

"Sana olan sürprizimden sonra dilin tutulacak."

"Hadi bakalım."

İkisi evden çıktılar. Tiyatro salonuna gelmişlerdi. Alışıla gelmişin dışında bir oyundu bu. Kavuşacaklardı. Arya' nın makyajı hazırlanıyordu. Üstüne kostümünü giydi. Salon çoktan dolmuştu. Eylül ile Mert en önde oturmuşlardı. Arya için Juliet olmak kolaydı. Finalde karşısına çıkacak Romeo'yu bekliyordu. İşte Romeo geliyordu. Romeo, Yaman idi. "Unuttuysan yardım edebilirim. Bu sahnede Juliet, Romeo'yu öper."

Kız, şok olmuş bir şekilde Romeo'yu öptü. Perde kapanmıştı. "Sanırım sana tiyatro oyuncusu ve Romeo rolü için gittiğimi söylemem gerekirdi.  Özür dilerim Juliet ama o zaman sürprizi kaçardı. "

"Seni seviyorum  Romeo. "

"Bende seni."

Eylül ile Mert çoktan tiyatro salonundan çıkmıştı. Kahve içmeye gittiler. Oturdukları kafede bir adam Eylül'e bakış attı. Bunu fark eden Mert sinirle fırladı ve adamı yere serdi. İkisini de karakola götürdüler. Mert'i nezarete atacaklardı. Eylül korkarak Arya' yı aradı. O sırada Yaman'ın sweatini çıkartmaya çalışan Arya telefonu dikkate almıyordu. En sonunda sinirle açtı. "Eylül olmadık zamanlarda arıyorsun."

"Yaman'ı da alıp gelin. Mert'i nezarete atacaklar. Lütfen gelin."

"Of, tamam."

Telefonu kapatıp, yatakta uzanan sevgilisine bakış attı. Olanları anlattı. Birlikte karakola gittiler. Mert'i çıkarttılar. "Yaman, sana bir şey sorabilir miyim?"

"Sor, Eylül."

"Neden tişörtünü ters giydin?"

"Acele ile giydim o yüzden."

"Neden acele ettin ki. Sonuçta üstündeydi. Yoksa siz şey yaparken mi aradım. Özür dilerim."

"Aramasaydın yapacaktık ama aradın."

Arya, çocuğun ayağına hafif bir tekme attı. Sonrada o gözleri ile öldürücü bir bakış.

Tek TanemHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin