Sixteen°

679 60 103
                                    


İyi Okumalar


Yeni uyandığım zaman, yer ve zaman kavramını tamamen unutuyordum.

Şimdi ise bunun mağduru olduğum oldukça açıktı.

Uykulu gözlerle etrafıma bakınırken kolumdan tutup beni sürükleyen Lucas'a izin veriyordum.

Çin'e gelmiştik, havalanındaydık ve babamın önceden arayıp ayarladığı arabaya doğru ilerlemek bana işkence gibi geliyordu.

Lucas kendi sırt çantasını tek omzuna, benim çantamı diğer omzuna takmış; kendi küçük bavulunun üzerine benim bavulumu yan bir şekilde yatırarak sağ eliyle tutmuştu.

Sol eliyle ise benim elimi tutuyor ve ilerlemem için yardımcı oluyordu.

Aksi takdirde bir tembel hayvandan farkım olmayacağının farkındaydı.

"Amma uyuşuksun be kızım. Hızlan azıcık!" Kulağımın dibinde bağırınca irkilerek gözlerimi kocaman açtığımda arabanın arka kapısın açmış ve Chohan'a binmesi için yardımcı olan annem bakış açıma girmişti.

"Lucas, sen ver onları bana evlat...hadi siz de binin arabaya."

Lucas elimi bırakmadan bavulları babama verdikten sonra kendi sırt çantasını da vermiş ve beni tekrar sürükleyerek arabanın arkasına bindirmişti.

Gerçekten ne olup ne bittiği hakkında en ufak bir fikrim yoktu.

Kendimi uykumu almış ve dinlenmiş hissediyordum çünkü saatlerce Lucas'ın omzunda uyuyarak yolculuk yapmak cidden iyi gelmişti.

Ancak bedenimde ki uyuşukluğu hâlâ atamamıştım.

Kendisi de arabaya binerek kapıyı kapattığında bir kaç dakika sonra babam da binerek arabayı çalıştırmıştı.

"Evet...şimdi Büyükanne Xio Shin'in evine gidiyoruz. Lucas, sende bizimle geliyorsun. Bugün orada kal sonra babanların yanına gidersin. Tamam mı tatlım?"

Annemin sesi bile bana ninni gibi gelirken başımı tekrardan Lucas'ın omzuna yaslamak istedim ancak o elini yüzüme koyup sanki top tutuyormuş gibi kavradıktan sonra ileriye doğru itelediğinde gözlerim kendiliğinden açılmıştı.

"Tamam Haneul teyze...Eun, artık uyumayı keser misin?!" Anneme cevabını verdikten sonra bana doğru yaklaşıp konuştuğunda gülümseyerek başımı salladım.

Aslında bu davranışlarımın çoğunluğu uçakta kullandığım o ilaçtan dolayıydı ancak Lucas bunu bilmediği için böyle davranması normaldi.

"Tamam, keserim."

Annem ön taraftan bir su şişesi uzattığında Lucas alarak ağzını açmış ve bana vermişti. Bende elinden alarak içmeye başladım.

𝑪𝒓𝒂𝒛𝒚 𝑳𝒐𝒗𝒆°|Lucas Wong|°✔Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin