Echoes Of I Do

Chapter 3

Maryland, USA

ILANG sandaling natigilan sa pagpasok sa loob ng elevator si Aliyah nang makita ang naunang babaeng pumasok sa loob. Katulad niya ay naka-long sleeves din ito, lampas tuhod na palda, at flat na sandals.

Kulay lang ng mga damit nila ang magkaiba dahil hindi rin pahuhuli ang design ng suot ng babae sa kanya. Peach ang top ni Aliyah habang puti naman ang kulay ng kanyang palda. Ang babae naman ay carnation pink ang top at cream ang kulay ng palda.

Halos magkasintaas rin sila. Morena din ito gaya ni Aliyah. She was wearing green contact lenses that made the two of them the same while their hair were both mahogany colored. Ang sa kanya nga lang ay pinakulayan niya lang dahil iyon ang gusto ng kanyang fiancé na si Brennan. According to him, green eyes, mahogany colored hair, and the way she dressed suited her more.

Si Brennan ang first boyfriend ni Aliyah. Eight months pa lang ang relasyon nila nang mag-propose ito pero pumayag pa rin siya agad. Sa ngayon ay almost two months na silang engaged. He was her world. At sa laki ng pagmamahal niya kay Brennan, sinusunod niya ang lahat ng gustuhin nito sa takot na mawala ang lalaki sa kanya.

Nagkakilala sila ni Brennan sa pamamagitan ng client ni Aliyah na kaibigan naman nito. Siya ang nag-design ng bahay ng kaibigan ni Brennan na si Lance kaya nang magpa-house blessing si Lance ay invited siya pati si Brennan. And she had loved him since then.

Kaya laking tuwa ni Aliyah nang puntahan siya ni Brennan sa kanyang opisina isang araw at nagbakasakali kung pwede raw silang lumabas. Nagdahilan pa ang lalaki na may kakilala itong gustong magpa-design ng bahay. It was only while they were having dinner that she found out that it was just his excuse to see her. He pursued her. Doon na nagsimula ang love story nila. She sighed dreamily.

"Miss, do you still want to come in?"

Nahinto si Aliyah sa pagre-reminisce nang marinig ang malambing na boses na iyon. It was the same tone Brennan wanted her to use all the time. Kumunot ang noo niya. Alam niyang sa laki ng mundo ay hindi imposibleng magkaroon ng kamukha o katulad ang isang tao. Pero sobra naman na yata ang mga pagkakaparehas nila. Bukod doon ay nasa iisang lugar sila, ang hotel na pag-aari ng pamilya ni Brennan.

Hindi alam ni Aliyah kung bakit parang may sumibol na kaba sa kanyang dibdib pero mayamaya lang ay naipilig niya din ang ulo. It was all in her playful mind. Naiiling na pumasok na siya sa loob. Nang makita niyang nakailaw na ang button sa fifteenth floor na sadya niya ay hindi na siya pumindot pa.

Friendly na ngumiti sa kanya ang babae. "Nice blouse."

Kiming ngumiti si Aliyah. Ang tinutukoy nitong damit ay regalo sa kanya ng kanyang fiancé. Hindi niya maintindihan kung bakit sa kabila ng mukhang mabait na itsura ng babae ay hindi pa rin siya mapakali. Nanatili lang siyang tahimik hanggang sa makarating na sila pareho sa fifteenth floor.

Magkaibang daan ang tinahak nila ng babae. Ito sa kanan at si Aliyah naman ay sa kaliwa para magpunta sandali sa ladies' room bago siya dumeretso sa opisina ni Brennan.

Ilang beses siyang napabuga ng hangin nang makapasok na sa banyo. Habang nakatitig sa sariling reflection sa salamin ay naalala niya uli ang sinabi sa kanya ng Ate Helena niya nang nag-usap sila noong nakaraang buwan sa telepono pagkatapos niyang magpadala ng kanyang pictures.

"The woman in the pictures you sent me, that's not you, Aliyah. Send me other photos. Gusto kong makita ang kapatid ko at hindi ang ibang tao."

Naipilig ni Aliyah ang ulo. This was not the time to entertain negative thoughts. Sa hindi niya mabilang na pagkakataon ay inalis niya ang pangamba at insecurity sa sulok na bahagi ng kanyang dibdib na matagal-tagal na ring nananahan doon. Sinuklay ni Aliyah ang lampas-balikat na buhok. She fought that yearning feeling inside her chest. She suddenly missed her old self.

Sa naisip ay mabilis na inayos ni Aliyah ang sarili. Nag-retouch siya saka lumabas na ng banyo. Tinanguan na lang siya ng secretary ni Brennan nang makita siya dahil sanay na ito sa madalas niyang pagbisita roon. Kakatok na sana siya nang makarinig ng mga boses sa loob. Dahan-dahan niyang binuksan ang pinto. Nanlaki ang mga mata ni Aliyah nang makita roon ang babaeng nakasabay niya sa elevator. Natetensiyon na pinagbuti niya ang pakikinig.

"Leave and I swear, I'm really going to marry her."