HOPE NOT(girlxgirl)

2.LOVE

April 19 , 2020

"Mi " i called my mom who is now currently sitting on the sofa while watching tv

"oh ,hey dear why did you go downstairs---"

"my, don't worry im fine , i am not a disabled person " sabi ko rito

Napabalik naman ito sa kanyang pag upo at bumuntong hininga

"fine , fine , napababa ka ?" Tanong nito

Naglakad naman ako papalapit dito at tinabihan ito sa pag-upo

"i want to go out " sabi ko na ikinalaki ng mata nito but before pa itong magsalita ay pinigilan ko ito

"just want to walk inside the village , nabobored na ako" nakangiting sabi ko rito

Kita ko ang pag-aalangan sa mga mukha nito, mas lalo ko pang tinodohan ang pag ngiti ko rito , expressing that i'm okay

"will you ... be really ok ? " alalang tanong nito
Agad naman akong tumango

"do you want someone to accompany you ? , i can tell rosie" sabi nito

"no need i want to be alone " sabi ko sabay tayo , i don't want to disturb anybody , rosie was my childhood friend , and obviously my one and only friend , im an introvert and this what they called a "sociopath" , everyone was afraid of me back then so no one wants to be my friend.

Ng makalabas ako ng bahay ay napapikit ako ng tumama ang sinag ng araw sa aking mukha, imbes mairita ay napangiti naman ako , hindi naman masyadong mainit kaya ayos lang , ilang buwan naba akong hindi nakalabas ? 8months ? 9months? Or was it almost a year na ?

"oh ate jenny ?, waaa antagal din kitang di nakita " napalingon naman ako sa batang lalaki na may hawak na bola
My eyes widen when i realize who is it

"Ron , tumaas ka ah " sabi ko at lumapit dito

Ngumiti naman ito at tinignan ang kabuohan ko

"you look weird " sabi nito sabay awkward na napatawa at napahawak pa sa batok niya

I tilted my head "how so ?"takang tanong ko rito

"you look fragile , namayat ka ng sobra tapos sobrang taas narin ng  buhok mo , parang hindi ka na rin nasisinagan ng araw sa sobrang pale mo " sabi nito

Hindi naman ako nakasagot at nanatili lamang tahimik

" ah  hahah , para sa akin lang naman , kasi alam mo na alam naman ng lahat na nakakaintimidate ka dati , even after na meet mo liza kahit nabawas-bawasan eh andun parin yung nakakatakot na awra mo hehe" sabi nito
Liza , malungkot naman akong napangiti ng marinig ko uli ang pangalan na yun

"ai shit ! Ron ang daldal mo !" He murmured

I smiled weakly and pat his head before i turned my back at nagsimula ng maglakad palayo sa binata

Kumusta na kaya siya? Is she doing well?

Dalawang buwan ko na yatang hindi nakikita ang babaeng yun, hindi ko pa kasi siya nakitang ihatid uli si ate eh

"hey, let's have a lunch tommorow ?" Napahinto naman ako sa paglalakad ng marinig ang pamilyar na boses ni ate

"sure thing, im always available for my baby " this time ay napaangat na ako ng tingin sa nagsalita ,liza

Hindi pa ata ako nakikita ng mga to dahil hindi pa ito nakakalapit sa direksiyon ko

Bumaba ang tingin ko sa magkahawak na kamay ng mga ito

I feel a sudden pain in my chest , i gulp and look at them emotionless ,

Nagsimula na akong maglakad patungo sa direksiyon nila na parang wala lang , i can't let my emotion eat my whole system.

I feel like the clock stops ticking when our eyes met

Sari-saring emosyon naman ang naramdaman ko , na parang gusto ko itong yakapin at muling hagkan , God knows how much i miss her

Matinding gulat ang rumehistro sa mukha ng dalawa , it has been also a long time since nakita kong muli si ate, eversince that day , ni minsan ay hindi na ako lumabas ng kwarto

"hey " nanginginig na boses na bigkas ni ate , as usual iyakin pa din , i miss her too

Tumikhim naman ito at nagsalita uli

"haven't seen you for almost a year sis , what's up?" She asked with a teary eye

Napatingin naman ako sa babaeng kasama nito na ngayo'y emotionless na nakatingin saakin , bumaba naman ang tingin ko sa kamay nila na magkahawak , damn !

Imbes na sumagot ay nginitian ko lang ang dalawa na parang limot ko na ang nakaraan atsaka sila nilagpasan

Ng makalagpas ako sa dalawa ay nagsi-unahang lumabas ang mga luhang kanina ko pa pinipigilan.

I said to my self, i won't regret a thing , but damn seeing them together bring back all of our memories together.

Akin yun eh , akin yun! , akin yung taong ngayon ay hinahawakan na ng iba ng napakahigpit!