HOPE NOT(girlxgirl)

3.YOU

April 25, 2020

Jisu's POV

Kasalukuyan akong nakaharap sa pintuan ng kwarto ni jenny, simula nung pagkikita namin ay hindi na ito lumabas pa sa kwarto niya, hindi ko alam kung anong pinagdaraanan nito, matapos ng araw na yun , ang araw na naghiwalay sila ni liza hindi na ito lumabas s kwarto niya , siya na nga itong nag-cheat, siya na nga itong nakasakit , siya pa itong may ganang magluksa.

Napabuntong hininga nalang ako ng maalala na parang may tinatago sila mommy saakin

"oh, nak anong ginagawa mo jan?" Sabi ni mommy habang dala-dala ang mga damit na tinupi niya

"mi , tell me ano bang problema ni jenny? At parang suportadong-suportado niyo siya sa pagmomukmuk niya ah" naka-kunot noong tanong ko rito

"Nak , stop overthinking, napag-usapan niyo na yung about sa mga past niyo diba ? You should move forward, naka move on na si jenny dun , sana kayo rin " sabi ni mommy at naglakad paalis

Hope so mom , kasi hindi iyon ang nakikita ko sa mga mata ni jenny

-------------

That day , hindi na uli ako hinayaang lumabas ni mommy ng bahay dahil nawalan ako ng malay ng araw na yun , halos atakihin raw ito sa puso ng ihatid ako ni rosie ng walang malay, as usual andito na naman ako sa harap ng bintana habang nakasukbit ang aking dslr camera saaking leeg.

Palagi ko naring nakikita si liza na hatid-sundo si ate , kagaya ngayon , nakangiti itong nakatayo sa gate habang papalapit si ate sakanya , napangiti naman ako

"hay salamat, lumabas na rin ang mahal na prinsesa" ngiting sabi ni liza habang nakatayo sa gate na kanina lang pala nag-aantay saakin

"may reklamo ka?, bakit sinabi ko bang maghintay ka ? Ha?" Pagbibiro ko rito

" wala po maam , eto naman di mabiro , pakiss nga ako" sabi nito sabay nguso agad ko naman itong iniwasan habang tumatawa , agad naman niya akong hinawakan at pinipilit na halikan siya

*tok*tok*tok*tok*

Napalingon naman ako sa pintuan ng may kumatok

"Dear , andito si rosie ,papapasukin ko ba ? " sabi ni mommy
Bumuntong-hininga naman ako at tumayo para pagbuksan sila ng pintuan

"pasok " ikling sabi ko

Binalingan ko naman ng tingin si mommy , ngumiti lang ito at tumango , pagkapasok ni rosie sa kwarto ko ay agad kong isinarado ang pintuan at sinundan ito na ngayo'y nakaupo na sa kama ko

"still the old jenny huh" sabi nito habang nakatingin sa kabuohan nang kwarto ko

"kailan ba ako nagbago ?" Ngising sabi ko rito

"yeah right , dika nga nagbago , you're still into her" ngising sagot nito

"kung makapagsalita kala mo nakamove on kana kay ate ha " asar ko rito

Look how ill-fated we are , she's inlove with my sister while my sister's inlove with liza and liza used to love me but things changed , nagmamahalan na ang mga taong mahal namin , we're really besties

"kailan mo sasabihin ang totoo?" Tanong nito na nakapag-bura ng ngiti ko

"it's better not to tell them " sabi ko

"yeah right, then suffer on your own , diyan ka naman magaling eh " inis na sabi nito

" i deserve it tho , i broke her heart , i see her begging for my love for  how many times , pero anong ginawa ko ?,sinaktan ko lang siya , she doesnt deserve me rosie" sabi ko habanb nakatingin sa picture frame naming dalawa ni liza

"i know you're a bitch jenny , but we also both know the truth and she deserve to know the truth jenny

Napatulala nalang ako ng maalala ang mga panahong iyon

"jenny , your condition is not good, doctor brea santos is not here anymore , kaya naming pabutihin ang kalagayan mo for the meantime but we can't cure your disease forever " sabi ng doctora

"you mean to say , mamamatay at mamamatay din ako ?" Nakatulalang sabi ko

Napabuntong hininga naman ang ginang at nagsalita ulit

"but we can give you medication para mabuhay ng ilang buwan o baka taon" malungkot na sabi ng doctor

"please give it to us , kaya naming magbayad wag lang mamatay ang anak namin , huwag muna " seeing my dad crying and begging makes my heart broke , why do i have to be so weak ?

"if we know , this will happened again , only if we know before ...." umiiyak na rin na sabi ni mommy

Pinatahan naman sila ng doctor at pinag-usapan ang medicine na para saakin

Ng makauwi kami ay agad akong nagpaalam para kitain si liza , that was the time I decided to break up with her

" isn't it unfair?" Sabi ni rosie

"you know i felt bad for your condition, i was so devastated at that time when i knew you are dying , but you know , as time past by i am slowly accepting the fact that anytime pwede kang mawala saamin , why didn't you give her a chance to accept it ? And be with her until you die ? Instead of pretending and saying that you don't love her , kahit ilang beses ka niyang hinabol at nagmakaawa na huwag siyang hiwalayan , and ending everything by saying you freaking love me and you just use her to get over me ? You know at that time , i wanted to smack your head for you to realize what you were doing " inis na sabi nito na ikinatawa ko lang

"i don't want her to suffer more , pagsinabi ko ang totoo , don't you think it wont kill her when i die ? , atleast if ever my time comes , it wont hurt her that much and andiyan narin si ate sa tabi niya " nakangiting sabi ko

"Ang drama mo !" Pabirong sabi nito sabay punas ng mata nito , napakaiyakin talaga

"all i want is for her to moved on and find someone better , but i dont want her to forget me " sabi ko

"that's selfishness" nakangiwing sabi nito

Napatawa naman ako

"if it is , i want to be selfish , i just don't want her to forget about me " nakangiting saad ko rito