MY EYES ARE ALWAYS ON YOU

CHAPTER 34

TAEKOOK: MEMORIES BRING BACK

TAEHYUNG'S POV

Maaga akong gumising para maglaba dahil naimbak na ang mga damit at shorts ko sa labahan

Tutulungan ko yung mga maid namin dahil nababagot ako kapag walang ginagawa

Nababa ako ngayon ng hagdan habang dala ang sangkatutak Kong labahin at halos hindi ko na makita ang hinahakbangan ko

"Ma'am!" sigaw nung maid namin.

At bigla akong nahulog sa hagdan at nauntog sa hakbangan ng hagdan at nawalan na ko ng malay

................♥.................

"Anak, gising kana"

Dahan dahan Kong iminulat ang mga mata ko at nakita ko si Mom and Dad na nasa harap ko at nakatingin sakin

Inalalayan nila Kong makaupo

At biglang kumirot ang ulo ko

"Aray!" napasigaw ko nalang sa sakit.

"Oh anak, saan banda ang masakit?" nag-aalalang tanong ni mommy pero hindi ko na siya nasagot dahil may bigla Kong naalala.

~MEMORIES~

"Taehyung, paglalayuin tayo ng mga magulang mo kapag nalaman nilang tayo na"

"Jungkook. Ipaglalaban kita sa mga magulang ko okay?"

"Sige. Sabay tayong lalaban para sa pagmamahalan natin"

........
..............♥..............

Nagulat ako sa biglang memoryang aking naalala. Sa bawat pagsakit ng aking ulo ay naaalala ko na lahat ng nakaraan ko

At ngayon ko masasabi na si Jungkook nga talaga ang taong mahal na mahal ko

Agad akong tumayo para puntahan si Jungkook kahit hindi ko alam kung nasaan siya pero agad akong pinigilan ni mommy

"Saan ka pupunta?" pagpigil sakin ni mommy habang hawak ang kamay ko.

"Sa taong mahal ko" sambit ko at pilit tinanggal ang pagkakahawak niya sa kamay ko na natanggal ko naman at tsaka ako tumakbo palabas kahit na nasakit pa ang ulo ko.

"Taehyung!!!" rinig Kong sigaw ni mom and dad pero hindi ko sila nilingon at patuloy pa din ako sa pagtakbo.

"Jungkook please magpakita ka!"

Nang makalayo na ko ng kaunti sa bahay namin ay may nakita Kong kotse na nakahinto sa di kalayuan at pamilyar ang lalaking nasa loob nun kaya agad Kong pinuntahan

JUNGKOOK'S POV

Agad akong bumaba ng kotse ko nung makita ko si Taehyung na papalapit sakin habang tumatakbo ng nakayapak at may benda ang ulo

'Hayst ano na namang nangyari sa kanya?!!'

Pumunta kasi ako kanina sa bahay nila at hinarang ako ng mommy at daddy niya kaya umalis nalang muna ko at tumambay dito para abangan kung lalabas si V sa bahay nila pero ngayon ay nandito na siya sa harapan ko

"Taehyung!" sigaw ko at nagulat ako nung bigla niya Kong yakapin habang naiyak siya.

Hinaplos ko naman agad ang likod niya at niyakap din siya ng mahigpit

"Jungkook! Sorry kung hindi kita agad nakilala nung magka amnesia ako! Sorry kung ngayon lang kita naalala"

Itinanggal ko ang pagkakayakap sakin ni Taehyung at tinitigan siya sa mata at kitang kita ko ang mga luha sa mata niya na ayaw na ayaw Kong makikita dahil naiiyak din ako

"Paano mo ko natandaan?" Tanong ko at pinunasan ang mga luha niya gamit ang hinlalaki Kong mga daliri.

"Nauntog ako kanina sa hagdan dahil nadulas ako habang dala ko ang mga labahin ko kaya nung pagkagising ko ay sobrang sakit ng ulo ko at bawat pag sakit ng ulo ko ay bumabalik lahat ng memorya ko at ang memorya natin na nagmamahalan"

Natuwa naman ako sa sinabi ni Taehyung

"Hindi ako masaya na naaksidente ka ngayon dahil ayaw kitang nasasaktan diba?" at tumango naman siya. "Pero masaya ko na sa pagkaaksidente mong yun ay maaalala mo muli ang mga nakaraan natin" sambit ko.

"Nagtampo ko sayo dahil hindi ka sumipot kagabi sa Jeju" malungkot na sabi ni Taehyung.

"Dahil tinext ako ng mommy mo na wag ng sumipot gamit ang cp mo para hindi kita mapuntahan sabi sakin ni Jimin"

"Jinja??? Hayst... Nagagalit na naman ako Kay mommy at papatunayan ko sa kanya na nagkamali sila ng pagtatakwil sayo"

"Hmmm"

"Masaya din ako para Kay Jimin dahil naka move on na siya sakin" nakangiting sambit ni V at napangiti din ako.

"Yes. Sana'y matagpuan na din ni Jimin ang totoong babaeng magmamahal sa kanya"

"Jungkook" tawag sakin ni Taehyung. "Bakit?" sagot ko.

"Pumikit ka"

"Ha? Waeyo?"

"Basta"

Ginawa ko nalang ang sinabi ni Taehyung at pumikit na ko

Pero Maya maya lang ay dumampi ang mga malalambot na labi ni Taehyung sa labi ko

Nagulat man ako pero hinayaan ko nalang siya

Bahagya lang nakadikit ang labi namin sa isa't isa at parang ayaw ng maghiwalay pa

Dinadama namin ang lambot ng mga labi namin, nadadama ko na din ang pagpatong ng mga braso ni Taehyung sa aking balikat kaya hinawakan ko na din siya sa may bewang

At dahan dahan naming inilayo ang mga labi namin sa isa't isa at nagtitigan

"I love you, Jungkook"

"I love you more than you know, Taehyung"

At nagdikit muli ang aming mga labi