Μαρίνας pov
Βρίσκομαι σε αυτή την βρόμικη αποθήκη εδώ και 1 εβδομάδα... Οι άλλοι τι κάνουν?? Μπορεί να μην το έχουν παρατηρήσει καν... Λες και τους νοιάζει... Στην αρχή όταν μου είπαν αυτοί που με κρατάνε ότι δεν τους νοιάζει δεν το πίστεψα αλλά μετά από τόσο καιρό ούτε φωνή ούτε ακρόαση! Σαν το σκυλί στο αμπέλι θα πάω...
?: "Πριγκίπισσα πάρε το πρωινό σου" μου λέει ένας από αυτούς που με φυλάνε και πετάει κάτω τον δίσκο
Μ: "Δεν θέλω"
?: "Χέστηκα! Εσύ θα πεθάνεις όχι εγώ"
Μ: "Ναι λες και δεν θα πέθαινα ούτως ή άλλως!" του λέω σαρκαστικά
Μέσα στα μούτρα μου με κοροϊδεύουν
?: "Σωστό και αυτό!" λέει και φεύγει
Γαμώτο πρέπει να βρω ένα τρόπο να φύγω αλλιώς θα με σκοτώσουν
...
Προσπαθώ να σκαρφαλώσω σε ένα παραθυράκι που έχει άλλα δεν μπορώ γιατί είναι πολύ ψηλά και το μόνο πράγμα που υπάρχει είναι το χαλασμένο στρώμα, μέχρι και την καρέκλα μου πήραν!
Αφού έχω μισό-σκαρφαλώσει ανοίγει η πόρτα και από την τρομάρα μου πέφτω κάτω
?: "Μάλλον κάτι δεν κατάλαβες! Δεν φεύγεις από εδώ!" λέει και το χέρι του ακουμπάει το μάγουλο μου
Πέφτω κάτω και βάζω τα κλάματα
?: "Άκου να σου πω! Αποφασίσαμε να σου δώσουμε λίγες μέρες ακόμα ζωής αλλά αν δεν κάτσεις ήρεμη θα σε καθαρίσω εδώ και τώρα!" μου ξαναφωναζει και με χτυπάει στο κεφάλι το οποίο αμέσως ματώνει
?: "Φτιαξου λίγο γιατί θα στείλουμε μια φωτογραφία στον αγαπημένο σου Άλεξ που είναι και αρχηγός!" λέει γελώντας
Αρρωστε!
Αφού με βγάζει φωτογραφία φεύγει από το δωμάτιο
Δεν αντέχω άλλο!
Άλεξ pov
Έχουμε οργανώσει το σχέδιο τέλεια... Ήδη έχουμε πετύχει να νομίζουν ότι την ξεχάσαμε! Σιγά που θα ξέχναγα εγώ το μηλοπιτάκι μου
Γαμώτο μου λείπει πολύ...
Είμαστε στο σπίτι της όλο αυτό το διάστημα... Κανένας δεν φεύγει... Κανένας... Όλοι κοιμούνται στο καναπέ και το πολύ 2 ώρες την ημέρα
ΔΙΑΒΑΖΕΙΣ
Bad Love
Teen Fiction{...} Αλ: "Εκλαιγες??" με ρωτάει Μ: "Ο-όχι" Αλ: "Είσαι τόσο πολύ πεισματάρα" Μ: "Και αυτό σε πειράζει??" Αλ: "Όχι αυτό είναι που μου αρέσει" Μ: "Άλεξ..." του λέω και τον κοιτάω στα μάτια Αλ: "Γαμα το" λέει και με μια κίνηση ενώνει τα χείλη μας {...
