Pretending HEARTS

CHAPTER 5

Oh! Nagbabasa kana? Aba malamang!

Tapos naba ako kay claire ha?! HINDI!! Hahaha

Ikaw ba ang nagsusulat? Tss stupid.

Geh basa

Baka habulin ka ng kamatayan hahaha! Sa sobrang tanga.

Continue na! Si claire pa,nagmamadali?? Kaya ka INIWAN e.

Kasalukuyan akong nakahiga dahil sobrang gulo nang iniisip ko dahil ayokong may problema akong iniisip ng ibang tao at lalo na wala akong interes.
Oras namang tumatagik sa isip ko ang wala namang importante.

Umunat muna ako at bago ako makatayo mula saking kama para pumunta sa Guest Room dahil may gusto akong hanapin na libro ni-kailan man hindi naging pabaya ang sarili ko sa sobrang kabaliwan magbasa atleast may nalalaman ako. Hindi ko hilig magbasa nang walang laman ang sinulat pero dahil ang Sarili ko mismo naghahanap sa mas nakakaganda at makapagbasa ng mga salita na di ko pa kailan man narinig.

Nakarinig ako ng mga yapak mula ron sa aking kwarto bagaman bumalik n kaagad ako at pinatay ang ilaw sa G.R para naman malaman ko kung sino,dahil ayokong may pumapasok sa kwarto ko at baka magusot ang libro na iilang pahina. Gano'n ko kamahal ang mga librong kinasanayan ko sa buhay dahil ba weird? Walang weird dahil interesado akong malaman ang nilalaman ng libro at kung sino ang nagsulat.

Nakita kong nakatayo si ate mula ron saking harap ng kamay at ang kaniyang dalawang kamay ay nakasuot ron sakl kaniyang bulsa at kunot noong sinalubong ko sya saka nagsalita.

"Masyado kang alerto no?! Pero do'n sa taong pinasok ang buhay mo? Wala kang alam!? Napaka weirdo mong kapatid tsk,tsk. Sabagay ayan nga lang pwede mong gawin".usal niya at hinawakan ko nalang siya sa kaniyang balikat total nandito kana e.

"Ano ba!? Puro ka tungkol sa kaniya eh bakit ikaw ba nakikialam sa buhay ng iba?! Ano bang alam mo?? Diyan ako naiinis e,masyado kang umaapak sa taong di mo kilala!". Pasigaw kong sabi sa kaniya saka siya kumilos na parang nakakairita.

"Look,para sayo rin naman 'yon at wala akong intensyon na makipagtalo sayo,kung ganiyan ka.. pwes ikaw rin naman ang gagawa sa sarili mo ng paraan para malaman mo"

"Dahil may oras akong alamin yan 'wag lang ngayon,masyado mo kong inuunahan e. Umiiral pagiging pakialamera mo!!"

"Sige,ikaw naman yan tama na sigurong gawin ko ito? Kulet ng utak mo e puro ka kase libro" nanunuksong ngumiting sabi niya,sira rin pala ang ulo mo e?

"Kase masyado kang engot!! Pakialamera ka,tantanan mo 'ko sa pagiging ganiyan mo dahil hindi ako interesado sa lalaking yan! Masasayang lang oras ko".

"hindi ko sasabihin sayo 'to kung wala akong concern pero dahil kapatid kita karapatan mong malaman yang nakilala mong lalaki at siya mismo magsasabe sayo kung tatanungin mo,sige pahinga kana"usal niya at seryoso ang kaniyang mukha ngunit ang bawat salitang binitawan niya hindi ko alam kung maniniwala ako. Bagaman tinalikuran niya na ako at iniwan nang mag isa.

Sa buong buhay ko ni-kailan man hindi ako nagkaroon ng interes sa isang tao.
Kumbaga hindi ako palakwento tungkol sa buhay ko e dahil ako ang bida ng storya talagang malalaman niyo saka ano bang alam ko sa taong yon? Eh puro kaaksayahan ng oras sakin.

Nanatili nalang akong nakahiga at iniisip ang lahat ng nakaraang pangyayari nitong nakaraan lang at ang papanaw ko kase sa buhay ay ang wag mangapak ng tao saka sa sobrang kaadikan ko sa libro ay parang magnet na sa 'yon sa kamay ko. Dahil sa kakabasa ko ng libro at pati ron ang Kritisismo may halong negatibo at positibong sa kaanyoan ng mga tao,mababase mo kung gaano katatag at kamatured ang tao mag isip sa bawat problema nilang pinagdaraanan.

Ultimong sarili ko mismo ay gustong manatili nalang kesa malaman ang lahat dahil alam kong malabo.. hindi ko sila nais gustong tanungin sa mga pinapaalam nila sakin,dahil wala akong karapatan.tama bang manghimasok ako ng buhay na walang paalam? Masyado akong tanga kung makikialam ako sa pagkatao niya. Iniiwas ko ang sarili ko sa kaniya,kasi mas ikabubuti ko rin ang pwede kong gawin para makapag ayos ako lalo na sa pag-aaral.. dapat nga ay isipin ko nalang na kung paano ako gagaling.. dahil inaalala ko si dad, alam kong kapag ako ang nagtanong tungkol ro'n panigurado sisiraan nila ang tao.

Ano bang meron? Hindi ko maintindihan..

Napailing ako sa isip ko,dahil ano ba kaseng proseso ang pinagdaraanan na yan. Masyadong malalim ang problema nila dahil ako lang to kundi mananatiling tahimik,kesa pakialam ko ang buhay nila? May mangyayari ba.. eh pag aaral ang nasa isip ko.

Taray ko no? Malamang ako yan e. Bobo!

Nilinga ko ang aking paningin mula sa kisame,dahil alam ko sa sarili kong maayos ko ang sarili ko,dahil hindi ko masabi ang totoo. Magkukusa rin naman itong puso ko pero wala akong dapat sabihin saka ayokong pilitin ang sarili ko na magkagusto sa isang tao na walang dahilan man lang. Wala akong ginawa kundi ang matulog para makapag ready ako bukas dahil prelim namin sa History.. damn, napakaserious ng topic na yan dahil buong mundo ay pag aaralan mo. Hanggang sa naipikit ko na ang mga mata ko at matulog..

d.zZ.Z.Z..Z....z.Z.Z.Z.z.b.

Minulat ko ang mga mata ko,at para makapagensayo kahit saglit hindi ko pinaiiral ang pride ko pero gano'n akong babae,hindi mahilig ngumiti at laging tanging pilit na ngiti ang trato ko maliban sa taong close ko na si lenae, medyo maarte ako at naiinis sa mga kabaliwan niyang biglang ngumingiti ng walang dahilan hahaha para syang may Disorder pero sobrang talino. Ako inaamin ko 'yon.

Since lowkey raw akong tao, at identity..
Hindi masyadong lumalabas at taong bahay saka nakatuon sa librong pinag-aaralan ko. Bihira man akong kumain sa labas pero kapag isang yaya sakin ni lenae ay todo ngiti ako dahil gano'n ang closeness naming dalawa ay bilang magkapatid na, minamadali niyang maglakad palagi at umiiral ang pagiging loko loko. childish nga siya pero grabe kung makipagdebate. Ganiyan kaming dalawa pero ayaw ko na dahil ang tanga ng mga kalaban ko na galing sa ibang strand,eh bilang masyado nilang binabaliwala ang pag- aaral pwera sa mga taong nagpapakahirap sa kanilang makaahon sa hirap ng buhay.

Nahihirapan ako dati,pero ngayon hindi na.. maraming oras ang sarili ko para sa pag-shopping or bonding together sa mga friends ko. Hindi rin ako mahilig makipagkaibigan na kahit kanino lang dahil isa akong tahimik medyo maliit nga lang haha. Tama bang gumawa ako ng kalokohan sa maling paraan? Tanging puro asar lang ang kaya ko pero hindi ko kailan man naisipang mang-bully haha!

Simula nung bata ako e,masyado akong inosente. Bawat ganito ay hilig kong angkinin ang mga laruan na kailangan kong pahalagahan kahit teddy bear nga kinaiinisan ko na ngayon dahil feel ko nagsasalita yan! Kapag iniwan mo sa isang tabi hindi mo alam kung sayo ba nakatingin pero sa iba pala.. gano'n ako kaweirdong mag isip. Mas kinababaliwan ko naman ang bawat nilalaman ng pahina sa loob ng libro.. at kung anong papel mo sa buhay ko.

Saka nga sabi ko sa sarili ko baka mamaya magsalita yan kahit nakaupo lang, eh taka akong napalingon sa binigay ni laxinorus. Never ko siyang hinawakan at tinabi sa higaan ko,dahil hindi ko alam kung anong meron dyan! Allergy ako masyado sa ganyang manika. Yes kulay pink 'yon at sa banda ron sa gitna nakasulat ay 'LOVE' masayado akong sensitive sa skin kaya di ko talaga hinahawakan baka kasi once na ganiyan e bigla ko nalang ibato! Hahahaha nakakatawa man pero sa isip ko lang tinawanan.

Masyado lang talaga akong seryoso sa lahat ng bagay at Lalo na sa interes kong makapagtapos,masyado akong misteryoso kaso nasaken na yon di ko ugaliing magshare ng personal kong problema.

DON'T FORGET TO VOTE!!^_^