Pretending HEARTS

CHAPTER 6

Hindi ko man pinapakitang mahina ako, ngunit kahit gano'n tanging iniisip ko na lamang ay ang maging maayos ang sarili ko. Dahil may solusyon naman ang lahat ng pinagdaraanan ko.

Tss, masyado akong nanatiling ganito.

Wala namang nagbago sa lahat puro nalang kalokohan at hindi nakakatuwa ang lahat ng binitawan sakin ni ate tungkol ron sa lalaking 'yon.

Sino kaba?

Oo kilala ko siya sa pangalan ngunit hanggang do'n lang 'yon wala rin naman siguro magpapaalam kung ako ba ang mag-utos? Tss. Bahagya akong napangiti sa sarili dahil ni-isa sa mga lahat ng pangyayari ginagawa kong katawa tawa hahaha! Baket eh, halos ako lang naman rin ang makakaalam masyado lang akong pinangungunahan panget masyado ang makialam sa taong di mo naman kilala talaga..

Saka ako kumilos ng mabilis para pumunta sa library.. or else matulog nalang ron depende sa mood masyado kase akong proud sa sarili ko e. Malamang ikaw ba naman maging ako? Napakaimposible kung ikaw. Well, masyado bang mayabang?? May ipagyayabang naman kase ako hahaha! Anak nang...

Pagkatapos kong maligo kinuha ko ang towel mula ro'n sa coach na pinuwesto ko banda ron sa tapat ng pinto, kaya naman dali dali akong kumilos at pumunta sa closets room, masyado lang akong maingat haha, kaya naman kinuha ko ang isang tshirt na stripes and highwaist nalang bukod do'n magpapaangas muna ako haha, di naman kase ako sanay sa ganyan kasikip na skirt e. Dalian mo claire! Mabagal ka, sinuot ko na rin ang salamin ko at nakaipit nalang muna. Well part 'yon sa aking pagbabasa dahil ayaw kong may movement pa.

Cool!

Gayon pa man ay naisipan ko namang manatiling kalmado,gano'n kase ako kabaliw para magtanong nalang ng walang pahintulot? Diba parang isang kamalian ko na 'yon sa sarili ko. Kaya naman tumingin ako sa salamin at pagmasdan ang aking sarili, hilig mo nga namang nakabusangot? Haha isipin mong mas maganda ka kapag nakangiti pero hindi ako nagagandahan ng dahil sa pangiti ngiti mo lang,hindi ko riyan maamo.. napakabagal mo namang kumilos?baka maunahan kitang labanan at alamin ang katotohanan.

Dahil nga nakasakay na ako sa kotse at nagpahatid kay manong,ngayon nya lang ako naihatid kase nga ayaw ni mommy at ni ate na ako ang magda-drive.. sobra naman silang kahigpit ng ganito kaya ayos na sakin ang ako nalang magdesisyon sa sarili ko. Hanggang sa makarating na kami ay kaagad naman bumaba si manong at pinagbuksan ako ng pinto at inilahad niya ang kanyang kamay ngunit nabigo ito dahil hindi ko inabot tss,masyado naman yata? I can stand it alone. Ayoko ng lalaking may humahawak o dumidikit sa 'kin.

Ngumiti itong ubod ng karespe-respeto at tumango nalang ako para hindi sya mabigo. Kaya naman nagmadali akong pumasok sa loob, di ko naman alam na ganito ulit ako kaaga? Tsk. Lakas makasira sa porma e. Well i choose to be alone para makapagbasa nga kaya naman agad kong binilisan ang paglakad pero, hindi ko lubos na inaasahan makakasalubong ko ang lalaking ito.

Kaya naman palapit siya ng palapit sakin para nga naman mapaatras ako at hanggang sa makasandal na ako sa pader at masyado akong napagod nitong kagabi lang.. tapos ikaw ang bubungad sakin?biruin mo nga naman saka siya ngumiti at nagsalita.

"Mm,tsk.hanggang dito ba naman magbabasa ka? Hoy babae! Kailan mo ba ako sasagutin ha?!". Kunwaring galit na tanong niya sakin ni lax pero napangisi ako ng di oras

"Ha--! Duh?! Tinitignan ko lang at hindi ako nagbabasa nababaliw kana ba laxinorus?!". Pagdidiin ko sa kanya at umiling na nakakaloko

Alam kong may iniisip siyang gusto niyang gawin ngunit kung mangyayare 'yon baka masapak ko itong lalaki na to.

Kaya naman ako nakatungo at nanatiling tahimik dahil umano'y ang mga chismosang mga studyante dito ay nagbubulungan.. bagay na bagay kayo maging bubuyog mga tanga.