Bewitch me #1 (Dutch Dramione Harry Potter)

19. Dooddoener!?

Wow! Gewoon al 1,08K lezers! Super bedankt! Ik probeer hier een mooi/spannend hoofdstuk van te maken! Veel lees plezier:

Hermelien Pov

Hier zit ik dan. In het kantor van professor Perkamentus, midden in de nacht.

'Mevrouw Griffel, vertel ons wat er is gebeurt.' Zegt Perkamentus. Hij, Sneep en Anderling staan om me heen.

'Ik- ik weet het niet...' stamel ik huilend.

'Onzin! Ze heeft toch gezien! Ze liegt! Ze had al langer content met hem! Ze moet meer weten!' Zegt Sneep kwaad.

'Hermelien! Je moet begrijpen dat we alleen maar wat voor Draco kunnen doen als je zegt wat er is gebeurt.' Zegt Perkamentus. Ik kijk naar de grond.

'Ze gaat toch niets zeggen! We geven haar een waarheidserum!' Zegt Sneep.

'Severus! We zijn geen baarbaren! En ze blijft een leerling!' Protensteert Anderling

'Severus, Minerva heeft gelijk.' Zegt Perkamentus, 'wil je ons vertellen wat er is gebeurd? Of hij zich al langer raar gedroeg?'

Ik knik, 'kan ik onder vier ogen praten met u?' Vraag ik aan Perkamentus.

'Beloof je me alles te vertellen wat je weet?' Vraagt professor Perkamentus.

Ik knik.

Even later zit ik naast Perkamentus met in een stoel met opgetrokken knieën.

'Zo Hermelien, wat kun je me vertellen?' Vraagt hij. Ik wil het niet zeggen. Ik heb het Draco belooft. Maar heb ik wel een keus?

'Nou...aan het begin van het jaar toen we al een week hadden ofzo...eh... u weet toch wel dat hij toen twee weken weg was ofzo?'

Perkamentus knikt.

'Voor dat hij weg ging stuurde me hij een brief. Waarin stond dat ik uit zijn buurt moest blijven omdat hij te gevaarlijk was. Hij zei ook dat hij het duistere teken al had. En nog andere dingen. Bijvoorbeeld toen Ron werd aangevallen in het bos...het waren de bloedhonden van Bellatrix van Detta. Ik weet niet of u weet dat ik drie weken terug een dag op de ziekezaal heb gelegen met een grote brandwond? Nou... dat waren dus ook de bloedhonden. Rond de tweede opdracht van het toverschooltoernooi was hij ook even weg. Hij zei dat ik uit de buurt van Harry moest blijven omdat hij in verbinding staat met Voldemort. En hij gaf me deze ketting. Ik kan zijn hartslag voelen en als ik een beplaade spreuk zeg verschijnsel ik naar hem toe.

En aan het begin van de week kregen we ruzie omdat hij zei dat hij zichzelf niet meer was. Ik zei dat hij gewoon zich zelf kon zijn. Dat Voldemort me niets boeit maar dat hij me wel boeit. Toen eergisteren ging het uit. Hij vertelde me dat hij nachtmerries had... over dat Voldemort me zou doden... en hij droomde om zijn meest erge herinneringen.

Toen wilde ik het goed met hem maken... ik kon hem niet vinden. Toen hoorde ik een raar soort geschreeuw uit de toiletten komen. Het was Draco... zijn teken was weg en hij had een grote snee. Er lag een mes op de grond met veel bloed. En zijn ogen... zijn iris was helemaal zwart. En zijn blik... hij keek met een enge lach maar ook bang. Alsof zijn gevoelens in tweestrijd waren...' de tranen lopen nu over mijn wangen. Perkamentus kijkt me bedenkelijk aan. Dan haalt hij een doek tevoorschijn, het zit ergens omheen gewikkeld. 'Is dit hem mes waarmee hij zich waarschijnlijk heeft gesneden?' Vraagt hij en hij vouwt het doek open. Er ligt een mes in, ik herken het meteen. Het zilvere blad en het witte handvat. Ik knik.

'Weet je wat voor soort mes dit is?' Vraagt Perkamentus.

Ik schud mijn hoofd. Ik weet het wel...maar ik wil het niet geloven.