Escape from Reality (Realto #1: Completed)

Chapter 5

I woke up with the sound of my alarm clock. Napakaingay. Kahit ayaw pa ay tumayo na ako dahil may meeting pala kaming mga officers na newly elected. Ni-remind pa ako ng secretary ko, which is one of my member sa partylist ko. Nakita kong paalis na si Mama papunta sa work n'ya. Hindi ko na napansin si kuya dahil nakaalis na pala ito kagabi.

Alam talaga ni Mama ang gusto ko dahil amoy na amoy ko pa ang bagong lutong champorado na mukhang niluto n'ya pa bago umalis. Kumuha ako ng gatas sa ref at binuhos iyon sa champorado ko.

"Yung allowance mo nasa itaas ng ref, use it wisely anak," sambit ni Mama bago isara ang pinto. 

Nasabi ko narin sa kanya na dagdagan ito dahil napagastos ako kahapon sa mga kasamahan ko. She knew me, hindi ako magastos sa mga gamit. It's either sa food or project ko ginagastos ang ibinibigay niya na pera.

Pagkatapos kumain ay naligo na ako at nagbihis. I used the spare car na matagal naring hindi ginagamit nina Papa at Mama. Sinuot ko ang full uniform ko, I just wear my watch na binili ni Mama for me. I also wear the necklace na may name sa pendant. I looked normal naman, just added some accessories.

I looked for my parking at nakakita naman agad ako. I saw Olivia parking her Yamaha motor. Cool! She knows how to ride that kind of vehicles. Pucha, ako nga ay nakakotse na pero kinakabahan parin sa daan. Marunong naman ako dahil tinuruan ako ni Papa at Kuya. Kaming apat sa pamilya ay marunong magmaneho ng kotse.

"Marunong ka pala with motorcyles?" Bungad ko sa kanya. Mukhang nagulat pa siya nang makita ako pero bumalik naman sa pokerface ang mukha niya ng magsink-in na ako ang nasa harapan niya.

"You like stating the obvious, huh," naglakad siya palayo sa akin. I run after her.

"Musta?" I asked her, chasing her.

"I think, I'm okay?" Katwiran niya. That's opposite of what I see on her face.

"I don't think so," I muttered and slightly chuckled.

Humarap saya sa 'kin and I can see her small smirk. "Alam mo pa sa 'kin? Katawan mo ba 'to?" She said sarcastically. Dinatnan ba 'to?

"Hindi mo ba ako ico-congratulate?" Sincere na tanong ko.

"Ayoko," tumalikod ulit siya at hindi ako kinibo. I also walk behind her, tinigilan muna siya. She might be upset until now.

May ilang estudyante ang lumapit sa 'kin and congratulated me. Kita ko ang pag-iling ni Olivia kahit nakatalikod ito sa akin. Selos ata? Sinuklian ko ng ngiti ang mga bumabati sa 'kin. Hinabol ko ulit si Olivia and she's entering the hallway papasok sa room niya. Hinawakan ko ang palapulsuhan niya.

"Boyfriend mo ba ang kasama mo kahapon?" Tanong ko. Nagulat din ako sa sarili ko nang itanong ko 'yon. She just chuckled.

"Selos ka?" Halos 'di ako makapagreact sa biglaang sinabi niya 'yon. She's smirking now and it annoys me.