~πότε μην λες ποτέ~

~12ο κεφάλαιο~

Α( λεξ): λοιπόν παιδιά εγώ λέω να φύγουμε γτ πέρασε η ώρα

Εγώ: ναι ισχύει
Είπε σκούπισα καλύτερα τα μαλλιάια μου με την πετσέτα

Ν: το βράδυ θα βγούμε?

Α(ρης): ναι γτ οχι

Α(χιλλεας): στο συνηθισμένο κλαμπ εε?

Μ: ναι ρε

Γ: οκ τα λέμε
Χερετηθηκαμε και φύγαμε

Εγώ: μωρό μου ξέχασα τα πράγματα μου στο σπίτι σου πάμε λίγο να τα πάρουμε?

Α: ναι φυσικά

{•••}
Μπήκαμε μέσα και...είδα την μαμά του να μαγειρεύει

Οχ τώρα δλδ πρέπει να την γνωρίσω ....δεν είναι ακόμα έτοιμη

Κοίταξα τον Άρη και μου έριξε ένα ήρεμο βλέμμα για να με ηρεμησει...

Έτσι και αλλιώς αργά ή γρήγορα θα γινότανε

Όταν μας κατάλαβε γύρισε να μας κοιτάξει
Κοίταξε αρχικά τον Άρη με ένα χαμόγελο και μετά το βλέμμα της πήγε σε μένα
Στην αρχή και κοίταξε περίεργα αλλά μετά μου χαμογέλασε και ανταπέδωσα αμήχανα

Α(ρης): εμ για σου μαμά...από εδώ η Αθήνα το κορίτσι μου

Μαμα Άρη:γεια σου κορίτσι μου
Είπε και με πλησίασε

Μ: ειρήνη χάρηκα
Είπε και κάναμε χειραψία

Εγώ: χαιρομαι που σας γνωρίζω

Κ.Ειρηνη: μην μου μιλάς στο πληθυντικό σε παρακαλώ

Εγώ:καλά θα προσπαθήσω... Εμ εγώ ήρθα να πάρω να πράγματα μου και θα φύγω

Κ.Ειρηνη: κάτσε για φαγητό μαζί μας να γνωριστούμε και καλύτερα

Εγώ: εε εγώ δε--

Κ.Ειρηνη: δεν ακούω κουβέντα

Εγώ: εντάξει απλά θα ενημερώσω την μητερα μου...σας ευχαριστώ πολύ

Κ.Ειρηνη: δεν κάνει τπτ κορίτσι μου

Εγώ: θα έρθω να σας βοηθισω με το φαγητό

Κ.Ειρηνη: όχι δεν χρειάζεται ....δεν θέλω να σε κουράσω

Εγώ: δεν κουράζομαι τόσο εύκολα
Είπα και πήγαμε προς την κουζίνα

Εντομεταξι ο Άρης μας κοιτούσε και δεν έλεγε τπτ

{•••}

Εγώ: χάρηκα πολύ που σας γνωρίσα κυρία
Πήγα να πω αλλά μόλις είδα το βλέμμα της το άλλαξα

Εγώ: Ειρήνη ήθελα να πω
Είπα και της χαμογέλασα

Ε: και εγώ χάρηκα κορίτσι μου...να τα πούμε σύντομα ....και θέλω να γνωρίσω και την μητέρα σου

Εγώ: εμ ναι φυσικά θα το κανονησουμε...γεια σου Άρη θα τα πούμε μετα εμείς

Πήγα να φύγω αλλά δεν με άφησε
Με εποιασε από το μπράτσο και μου έδωσε ένα πεταχτό φιλί

Α: γεια σου μωρό μου
Είπε και ήταν έτοιμος να γελάσει γιατι ήξερε ότι ντρέπομαι

Του εδιξα ένα δολοφονικό βλεμμα και έφυγα

Α: και εγώ σαγαπω
Μου φώναξε πριν απομακρυνθω

Γύρισα και του έδωσα ένα φιλί στον αέρα και έφυγα

{•••}

Μ(αμα): και εγώ θέλω να την γνωρίσω ...φένεται πολύ καλή γυναίκα

Εγώ: είναι πολύ καλή!

Εγώ: ο Αχιλλέας?

Μ: με την Αγγελική

Εγώ: αα τα ξες βλέπω..

Μ: φυσικά..

Εγώ: εγώ πάω λίγο να κοιμηθώ...θα τα πούμε μετα...ααα να ξες το βράδυ θα βγω με τα παιδιά

Μ: οκ αγάπη μου...ααα και να μου γνωρίσεις και τον Άρη

Εγώ: οκ μαμά...θα κανονησουμε τραπέζι όλοι μαζί

Μ: τέλεια
Είπε και χοροπηδηξε

Οκ...το έχει χάσει εντελώς

Πήγα πάνω και έπεσα για ύπνο

Ξυπνησα κατά της 5 και είπα να παω για τρέξιμο
Έβαλα αθλητικά ρούχα και άρχισα να τρέχω

Έτρεχα για 2 ώρες και είπα να γυρίσω γιατί έπρεπε να ετοιμαστω κιόλας

Γυρνώντας για το σπίτι ενοιωθα ότι κάποιος με παρακολουθεί αλλά μπορεί να ήταν η ιδεα μου όμως

Ενιωσα κάποιος να με τραβάει και μετά όλα μαύρα
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.
.

Γεια σαςςς αγαπεςς ❤️
Τι κάνετε? επιτέλους τελιωσε η καραντίνα
Το ξέρω παιδιά πολύ μικρό κεφάλαιο αλλά δεν μου ήρθε κάτι άλλο
Τι λετε να έγινε?
Πώς σας φάνηκε το κεφάλαιο
Γράψτε μου στα σχόλια την γνώμη σας και αν σας άρεσε πατήστε το αστεράκι
Αυτά για σήμερα τα λέμε στο επόμενο φιλιααα ❤️❤️