İntikam Yemini

Bölüm 3 ^Abla-Kardeş Günü^

Sabah telefonun sesiyle uyandım. İlk etrafıma baktım nerede olduğumu anlamak için. Sonra Ardanın odasında olduğumu fark ettim. Arda ise odasındaki ikili koltukta uyuyordu. Daha fazla çalıp onu uyandırmamak için telefonumu hemen elime aldım. Ekranda ki yazıyı görünce telefonu sessize aldım ve konuşmak için dışarı çıktım. Odadan çıkar çıkmaz hemen açtım.

+"Efendim"

-"Nerdesin kızım üçüncüye anca açıyorsun?"

+"Arda uyuyordu o yüzden odadan çıktım"

-"Nasıl geçti dün gece?"

+"Beklediğimden daha güzeldi. Arda beni affetmez sanmıştım ama öyle olmadı sabahın ilk ışıklarına kadar muhabbet edip hasret giderdik"

-"Ona bir şey anlatmadın dimi?"

+"Hayır tabikide"

-"Güzel bu akşam yola çıkıyoruz?"

+"Evet siz ne yaptınız?"

-"Faruk herşeyi halletti bir saatte yola çıkıyoruz akşama orada oluruz"

+"Buradan uçakla mı gidicez?"

-"Sen nasıl istersen?"

+"Arabayla gideriz demişti Faruk"

-"Aynen banada öyle söyledi. Bizde o yüzden buradan arabayla geleceğiz ama sabaha kadar araba kullanmak onu yorar diye ben oradan sonra uçakla gidelim diyorum"

+"Bende kullanırım hep o kullanmaz"

-"Siz bilirsiniz ben araba kullanamıyorum biliyorsunuz"

+"Farukla sırayla kullanırız diye düşündüm ben uyurum akşama kadar buradan ben çıkarım yarı yoldan sonra tekrar o alır"

-"Tamam nasıl derseniz sen hazırsn dimi?"

+"Evet zaten valizleri açmadım bile"

-"Valizlerden bahsetmiyorum Ada. İntikam için?"

+"Emin olmak zorundayım Melis sende biliyorsun unutmaya çalıştım kaçtım ama olmadı"

-"Evet ama yinede istemezsen hemen vazgeçebiliriz hem bak Arda da seni affetmiş"

+"Ama ben kendimi affedemiyorum"

-"Yapma Ada senin suçun yoktu ki"

+"Var Melis Ablamın ölümünde benimde payım var"

-"Benim hazırlanmam lazım yola çıkarken mesaj atarım sende akşama kadar dinlen ve kardeşinle zaman geçir"

+"Tamam görüşürüz"

Telefonu kapatıp arkamı döndüğümde Ardanın odanın kapısında dikilirken bulmayı beklemiyordum. 

Ada:"Uyandırdım mı seni?"

Arda:"Hayır kendim uyandım"

Ada:"Güzel o zaman hadi kahvaltı edelim kurt gibi açım"

Arda:"Tamam edelim"

Ada:"Dışarıda kahvaltı yapsak olur mu?"

Arda:"Olur ben aşağıdayım sende hazır olunca çıkarız" deyip aşağıya indi. 

Arkasından bakarken 'Acaba telefon konuşmasını duymuş mudur? Duyduysa bile ne kadarını duydu acaba?' diye düşündüm. 

Bu düşünceleri kafamdan atıp üstümü değiştirdim ve aşağıya Ardanın yanına indim. Dün gördüğüm ve adının Atiye olduğunu öğrendiğim abla mutfaktan çıkarken bana gülümseyip "Günaydın" dedi.

Ada:"Günaydın"

Arda:"Geldin mi hadi çıkalım?"

Atiye abla:"Kahvaltı etmeyecek misiniz?"

Arda:"Biz dışarda yiyeceğiz Atiye abla. Babam nerede?"

Atiye abla:"Kahvaltıdan sonra annenizin odasına gitti gazete okumaya"

Arda:"Ona söylersin akşama döneriz"

Atiye abla:"Tamam kuzum" deyip tekrar mutfağa döndü.

Ardayla dışarı çıktık. Sessizce biraz yol gittik. Sonra okula giderken köşede poğaça aldığımız pastanenin önüne gelince durduk. Gerçi artık o pastaneden eser kalmamıştı, oda zamana ayak uydurup kafe olmuş. 

Arda sürekli müşterisi olduğunu anladığım bir edayla dış tarafta bir masaya geçti. Sonra garsonla selamlaşıp serpme kahvaltı istedi. 

Arda:"Başka bir şey ister miydin?"

Ada:"Kahvaltı uygun"

Arda:"Onca zaman sonra ne yersin içersin bilmediğim için"

Ada:"Arda ben hala aynıyım"

Arda:"Öyle bakmıyorsun ama"

Ada:"Ama hala senin ablanım"

Arda:"Evet benden birşeyler saklayan ablam"

Ada:"Bunu dün akşam konuşmuştuk"

Arda:"Evet dönünce herşeyi anlatacaksın"

Ada:"Evet şimdi sana hiç birşey anlatamam beni anlamalısın"

Arda:"Ne zaman gidiyorsun?"

Ada:"Bu akşam"

Arda:"Nereye gideceksin?"

Ada:"Arda bunu söyleyemem"

Arda:"Tek başına mı gideceksin peki?"

Ada:"Hayır akşam Farukla Melis gelecek buraya onlarla gidiyorum. Onları hatırlıyorsun dimi?"

Arda:"Evet ben büyüdüm yaşlanmadım abla"

Ada:"Ben öyle demek istemedim"

Arda:"Neyse ne kadar sürecek bu iş"

Ada:"Bilmiyorum umarım kısa sürer"

Arda:"Ayla ablamla ilgili dimi?"

Ada:"Arda"

Arda:"Sadece bunu söyle sabah konuşmalarını duydum abla senin Ayla ablamın ölümüyle alakan yok biliyorum kendini suçluyorsun sende annem gibi bunu yapma"

Ada:"Arda canım bak olaylar senin sandığın gibi değil, eğer ben o yaz tatilinde sizinle gelseydim böyle olmayacaktı"

Arda:"Ne alakası var abla ben oradaydım annemle babamda oradaydı ama yine oldu biz engelleyemedik sonuçta olması gerekiyormuş"

Ada:"Hayır öyle değil işte ben olsaydım herşey daha farklı olabilirdi"

Arda:"Olmazdı abla bunu kendine yapmaktan vazgeç kendini suçlama artık"

Ada:"Herşey bitecek Arda sen merak etme"

Arda:"Yapacağın bu şey artık kendini suçlamanı bıraktıracak mı yani?"

Ada:"Sadece oda değil, bu iş bittikten sonra buraya yanınıza dönücem ve bir daha hiç gitmeyeceğim"

Arda:"Gerçekten mi?"

Ada:"Evet yine birlikte olacağız"

Arda:"Tamam o zaman git yap ama kendini üzme abla"

Ada:"Merak etme ben iyi olucağım istediğin zamanda konuşabileceğiz"

Bu arada siparişlerimiz gelmişti. Hem kahvaltı edip hem de Ardanın okulundan, arkadaşlarından gibi normal konulardan muhabbet ettik.

Kahvaltıdan sonra sahile indik. Sahil boyunca gezdik, oturduk sohbet etmeye devam ettik. 6 yıl boyunca konuşacak çok şey birikmiş. Sonra bir dondurmacı gördük. 

Ada:"Hadi dondurma alalım sen çok seversin"

Arda:"Artık yemiyorum"

Ada:"İnanmam sen bayılırdın dondurmaya"

Arda:"Severdim evet"

Ada:"Tamam hadi gel alalım" deyip Ardayı zorla dondurma tezgahına götürdüm.