Euphoria 🔞

Imagination

-well..well.. - იუნგი წაქცეულ ბიჭს დაადგა თავზე - მოდი ვნახოთ აქ ვინ არის - აკანკალებული სხეულისკენ დაიხარა
ჯიმინს კი ნატკენი მუხლი ხელში ეჭირა და საწყლად წკმუოდა დაჭრილი მგელივით. იუნგის ხმას ცნობდა, მაგრამ ვერ ბედავდა თავი აეწია და სკოლის badboy-ის თვის მზერა გაესწორებინა. ამასობაში კი იუნგიმ მხრებში ხელი ჩაავლო, წამოაყენა, ლოქერს ააკრა და ახლა ასე დაიწყო თავისზე ერთი თავით პატარასთვის დაკვირვება
-უი ჯიმინი ყოფილა - ჩაიცინა და გარშემო შეკრებილ საზოგადოებას გადახედა - არ მიკვირს იატაკზე გართხმულს, რომ გხედავ ჯიმინ!
-თავი დამანებე იუნგი - ჩუმად ამოიბუტბუტა ჯიმინმა, იმდენად ჩუმად, რომ იუნგიმ მძლივს გაიგო
იუნგიმ კი ჯიმინის უსუსურობის გამო სიცილი დაიწყო, ჯიმინს აღარ შეეძლო ამდენის მოთმენა, უკვე მერამდენე წელია ყველა მას აბულინგებდა, მხოლოდ იმისგამო, რომ თავად უკონფლიქტო იყო და დიდად ჩხუბიც არ იზიდავდა, ერთი უბრალო მეთორმეტე კლასელი იყო რომელიც სხვებისგან განსხვავებით არ თამაშობდა კალათბურთს, მოუხერხებელიც იყო და სპორტს ხელოვნება ერჩივნა.
უკვე სიკვდილი უნდოდა იმდენად ეზიზღებოდა თავისი ყოფა და იმ ადგილების დაკაწვრაც უნდოდა სადაც კი ხელს კიდებდნენ ის უსულგულო ნაბიჭვრები.
-ოჰ პატარავ შენს კვნესაში ვერ გავიგე რა ამოილუღლუღე იქნებ გამიმეორო? - დამცინავად დაწია თავი და ყური სახესთან მიუტანა
-თავი დამანებე - უფრო გაბედულად თქვა და თავისი ყავისფერი, უკვე ტირილამდე მისული თვალები იუნგის მიანათა.
იუნგი აკვირდებოდა ჯიმინის ათრთოლებულ ტუჩებს, რომელიც დაწითლებოდა და ტირილის მომასწავლებლად დაბუშტვოდა, უყურებდა წყლიან ყავისფერ თვალებს და ოდნავ დანამულ გრძელ წამწამებს, უყურებდა და იმხელა ვნებას გრძნობდა თვალები სულ ჩაშავებოდა. ჯიმინის უსუსური გამბედაობა, აკანკალებული ხმა და მისი სინაზე იმდენად აღაგზნებდა, რომ შარვალში სიმჭიდროვეს გრძნობდა. ერთ წამს თვალი დახუჭა ღრმად შეისუნთქა ჯიმინის არომატი და თავისდაუნებურად წარმოიდგინა მის ქვეშ მოქცეული სხეული რომლის ტკბილ მარწყვის არომატსაც თავისი სხეულის სურნელი ერეოდა, წარმოიდგინა როგორ დაეუფლებოდა ამ საოცრების სხეულს, წარმოიდგინა როგორ იკვნესებდა ჯიმინი იუნგის სახელს, ის შეგრძნება წარმოიდგინა ბიძგების დროს სხეულში რომ დაუვლიდა და სუნთქვა შეეკრა, იმდენად შეეკრა, რომ მინაბული თვალები უეცრად ჭყიტა შემდეგ კი დენდარტყმულივით გავარდა ჯერ დერეფნიდან შემდეგ კი საერთოდ სკოლიდან.
ჯიმინი კი გაშტერებული ჯერ კიდევ გრძნობდა იუნგის სიახლივეს და მის მენთოლთან შერეულ ვაშლის არომატს, რომელიც ცხვირში მძაფრად უღუტუნებდა.
-რა ჯანდაბა იყო?! - თავისთვის ჩაიჩურჩულა და მომდევნო გაკვეთილისკენ გზას ახლა უკვე კოჭლობით და თავჩაქინდრული გაუყვა.

Lovely people მოგესალმებით❗️❗️❗️
იმედია მოგეწონათ ან თუნდაც დაგაინტერესათ ამ მცირე თავმა💘 გამიზიარეთ ემოციები დაავოუთეთ და მომეცით სტიმული, რომ წერა გავაგრძელო💞 love you all 💘