Euphoria 🔞

Do you want my toy?

გონება ნელ-ნელა ფხიზლდება თავი კი უმოწყალოდ ტკივა, თითქოს შიგნით პატარა არსება უზის რომელიც ჩაქუჩს ურაკუნებს. ქუთუთოები იმდენად დამძიმებული აქვს, რომ ერთმანეთს ვერ აშორებს. აბსოლიტურად არაფერი არ ახსოვს და შორიდან დანახული მანქანის ფარებიც სიზმარი გონია. ნელ-ნელა ტკივილი ცხრება და რბილ საწოლში იზმორება, პირქვე ტრიალდება თავს ბალიშში რგავს და საჯდომს მაღლა წევს კატასავით შემდეგ ხელებს ეყრდნობა და თავითაც იწევა. თვალებს ჯერ მოჭუტული ახელს უცხო ინტერიერის დანახვისას კი უცებ აჭყიტებს
-ააააააა - კივის ბიჭის დანახვისას რომელიც დივანზე ზის და მას აკვირდება, შემდეგ სხეულზე იხედება და, რომ ამჩნევს თავის სიშიშვლეს უფრო კივის - რა ჯანდაბაა?!
-თავი მეტკინაა - დაუღრინა ვიმ და თმაში ხელი ქაოსურად იტაცა
-ვინ ხარ? ან მე რა მინდა აქ? - გაოცებული და შეძრწუნებული ბიჭი სიტყვებს ერთმანეთს მძლივს აბამდა და უკვე თვალები უცრემლიანდებოდა, ქვედა ტუჩი უკანკალებდა და ნელ-ნელა სრუტუნით ტირილს იწყებდა
-ნუ დრამაქვინობ გთხოვ! გუშინ შემთხვევით დაგეჯახე მანქანით, გონება დაკარგე და ჩემთან წამოგიყვანე - მოკლედ და მშვიდად აუხსნა ვიმ
-და მე... მე შიშველი რატო ვარ? - ისევ აკანკალებული ხმით უთხრა
-შიშველი არ ხარ საცვალი გაცვია - ცალტუჩჩატეხილმა გაუღიმა და ქვედა ტუჩზე ენა გადაისვა - ტანსაცმელი მე გაგხადე, სველით ვერ დაგაწვენდი
-ააა - ამოიკნავლა თავისქნევით და შეეტყო, რომ დამშვიდდა. შემდეგ კი თავისი საფირმო ღმილით გაუღიმა - მე ჰობი მქვია, შენ?
-ვი
-სასიამოვნოა - ღიმილით წამოხტა ფეხზე - ვი შეგიძლია, რაიმე ჩასაცმელი მათხოვო?
-კი რათქმაუნდა - დაბნეულმა ბიჭმა სწრაფად მისცა სპორტული და ჰუდი ჰობის და გაკვირვებული დაჯდა ისევ სკამზე. სულ სხვანაირ რეაქციას ელოდებოდა.
ჰობი აუღელვებლად იცვამდა, თითქოს არც ადარდებდა ვის იქ ყოფნა, მაგრამ უნდა აღიაროს ნამდვილად მოეწონა ის, ვი ხომ ასეთი სექსუალური იყო, სერიოზული გამოხედვით კი ოლიმპოს ღმერთს აგონებდა.
-მადლობა - ისევ გაუღიმა და უხერხულად აიწურა
-ნამდვილად არ ველოდი ასეთ რეაქციას - ჩაიცინა ვიმ - მეგონა მინიმუმ პანიკას აწევდი
-პანიკის აწევას სხვა დროსაც მოვასწრებ - თვალი ჩაუკრა და ორაზროვნად ჩაილაპარაკა - ახლა კი კუჭი მიხმება ისე მშია - ბრტყელ მუცელზე ისე მოისვა ხელი თითქოს ზედ ღიპი ედო და ფეხზე წამომდგარ მაღალ სილუეტს ქვემოდან დააკვირდა
-გამომყევი - კარები გააღო ვიმ და ჰობიც უკან გაყვა ხტუნვახტუნვით - რას მიირთმევ? - სამზარეულოში შევიდა და ბარის მაგიდასთან არსებულ სკამზე დახეთქებულ ჰობის კითხა
-რაიმე მსუბუქი სალათი მინდა - გაუღიმა და დააკვირდა ვი მოხერხებულ დაკუნთულ მკლავებს როგორ ამოძრავებდა პროდუქტის დაჭრის დროს. მაგიდაზე მდგომ ვაზაში არსებულ ბანანსაც წაავლი ხელი და ჭამა დაიწყო.
ვი ხედავდა ჰობის, როგორ ქონდა მსხვილ ტუჩებში მოქცეული ბანანი, როგორ ხსნიდა ბაგეებს და შემდეგ როგორ ატარებდა ხილს გარშემო, როგორ ილიოკავდა ტუჩებს და აცმაცუნებდა პირს და მზერა რამდენიმე წამით გაეყინა. ისეთი სექსუალური დასანახი იყო, რომ მოუნდა ახლავე აქვე გადაეწვინა ბარის მაგიდაზე და ის მსხვილი საჯდომი აეწითლებინა. ან ბანანის ნაცვლად თავისი სათამაშო მიეცა მისთვის პირში ჩასადებად. თავის ფიქრებზე გაეცინა და ყურადღების გადასატანად თავიც გააქნია
-ვიი - თითქოს უმანკო, მაგრამ ეშმაკური ღიმილით დაუძახა ჰობიმ
-გისმენ
-შენი სპორტული გამოიზნიქა - თავი გადახარა და თვალებმოჭუტულმა კისკისით ვუთხრა
-პატარა რა დაკვირვებული ხარ - ირონიულად უთხრა ვიმ - არ მეგონა ჩემს უბეზე, თუ გეჭირა თვალი
-სანამ შენ ოცნებებში იყავი გაჭრილი და ლამის დორბლი ჩამოგდიოდა პირიდან რთული არ იყო მაგ პატარა ამოზნექილი ადგილის შემჩნევა - არც ჰობიმ დააკლო
-პატარავ გამაცინე - გადაიხარხარა ვიმ და ჰობის ცხვირზე ხელი დაკრა - არ იდარდო მალე შენს თავზე გამოცდი მის სიგრძე სიგანეს - თვალი ჩაუკრა და დაადუმა გამოშტერებული ბიჭი, რომელიც სალათის ფურცელს ღეჭავდა და გადასცა, ვიმ კი წყალი მიაწოდა და ბეჭებზე ხელი მოუსვა
-თუ ვიგრძენი რათქმაუნდა ეგ მიკრობი - ჰობი რისი ჰობი იყო ბოლო სიტყვა მას, რომ არ ეთქვა და ნერვებზე არ აეშალა ირონიული ღიმილის თანხლებით მჯდომი ცოცხალი აპოლონი.

Hi guys 👋  იმედია ისიამოვნებთ🥰