Chapter 10

118 1 0
                                    

ACTUALLY wala talagang usapan si Priyah at Monnette na may gagawin sila ngayon pero susur-presahin niya nalang ito.She decided to window-shopping with Priyah,para naman hindi siya masyadong bored at bibilhan niya na rin ng regalo si Timmy pambawi gift niya dito.

Naka-park na ang sasakyan sa gilid ng kalsada ng may marinig siyang sigawan sa loob ng bahay ng kaibigan,kaya mabilis pa siya sa alas kwatrong bumalikwas ng takbo papuntang gate and the good thing is bukas ang gate kaya mabilis siyang nakapasok at wala sabi-sabing pumasok sa loob ng kabahayan at mabilis niyang hinanap ng mga mata niya kung sino yung sumisigaw.

Nag-aalala siyadahi sa narinig."Priyah?what hell is happening on here?"hinihingal niyang tawag dito.

Nakita niya namang lumabas mula sa kusina si Priyah at parang namumutla ito,pero kalmado na ang mulha nito.

"Hey,Avren ikaw pala....akala ko kung sino na!pumasok ka muna at maupo."sabi sa kanya ng kaibigan.

"Hello---nandito na po ako sa loob ng bahay niyo nakapasok na ako....Kasi akala ko kung ano na ang nangyari dahil sa pagsisisigaw mo dinig na dinig ka kaya sa labas....at teka nga lang bakit ka ba sumisigaw na parang kinakatay na baboy ha??"sabi niya dito.

"Ahhmmp...kasi---m-may ipis.....kaya yun nag-panic ako....tsaka nahihirapan din akong huminga kanina."sabi nito.

Parang nabunutan siya ng tinik sa dibdib 'what a relieve' pero she can't stay calm bakit naman ito nahihirapang huminga?maybe this is not the time to talk about it."para ka namang eh.Alam mo ga'no ako nataranta dahil sa sigaw mo?and anyways nandito ako kasi sasamahan mo ako."sabi niya.

Gumatla ang kunot sa nuo nito."Where?"

"Maligo ka nalang Priyah!bilisan mo,kasi araw na'tin to.Kaya  go na!!"mabilis na utos niya dito.

Napailing-iling nalang ang kaibigan tsaka dumiritso ito sa banyo.

Habang naliligo ang kaibigan, naglililibot na muna ang mga mata  niya sa kabuoan ng sala,then her eyes settled on the frames,wala sa sariling kinuha niya  ang isang picture frame na naglalaman ng picture ng limang lalaking mga binata,maskulado ang mga katawan nito.

Kung hindi siya nagkakamali papa niya yung nasa pinaka-gitna and the rest four mens,hindi niya na  ito kilala,maybe isa sa apat ang papa ni Priyah,so ibig-sabihin hindi lang dalawa kundi lima talaga sila magtro-tropa.But papa did not even mentionabout his friends,maliban nga lang sa Daddy ni Priyah,yun lang,and the rest history na siguro iyon sa past ng papa niya,maybe her doesn't want to talk about it.History na nga di'ba,meaning past ayaw na  nitong ibalik o pag-usapan.

At nagpatuloy siyang nagsuri sa buong sala.A minuites later Priyah stepped out from the bathroom and she faced her with a sweet smile drawed to her face.

"Magkaibigan pala ang papa ko at daddy mo??"kapagkuwan ay tanong niya.

Ngumiti ito bago sumagot."Oo."tipid nitong sagot.

"Soooo.....alam mo??"

"Bakit naman hindi,e lagi ngang kinikwento ng daddy ang mga kaibigan niya sa amin eh.Lalong lalo na ang papa mo,sabi ni dad sa kanilang apat sila daw ng papa mo ang pinaka-close sa isa't-isa."sabi nito.

"Ahmm......magbihis ka muna,may pupuntahan tayo."sabi niya.

Hindi na rin ito nagtanong at nginitian lang siya bago ito umakyat sa hagdanan.

Baka may alam si Priyah.I'm just curious,daddy nga ni Priyah nagkwe-kwento,e bakit ang papa ko hindi.

"AVREN"pukaw sa kanya  ng kaibigan."nakikinig ka ba?saan ba tinangay ng hanggin 'yang pag-iisip mo at kanina ka pa wala sa sarili?"inis nitong saad.

Best Friend(COMPLETED)Unde poveștirile trăiesc. Descoperă acum