Love Untold(COMPLETED)

Chapter 7

Our one week vacation went well. Jayce's post is really getting too much attraction. Dalawang post na yon! At dahil doon hindi na ako tinigilan ng iba kong schoolmates tanungin!

"Kayo na ba ni Jayce?" Someone asked again! Pang-lima na itong nagtanong saakin! Umiling ako bilang sagot at nagpatuloy sa paglalakad. I even saw Christine and her alipores looking at me. Ayan na naman yong nakakamatay nilang tingin!

Wag nila akong ginugulo ngayon dahil sobrang badtrip ako! Kakasimula pa lang ng second semester but we need to start our thesis na! And here I am finding Lexine and Cassy! My gosh! Kaya ayaw kong maging leader at maging kagroup iyong dalawang yon eh! Nakakainis, hindi mahagilap! I even texted Alex and Anthony asking if they saw the two! Pero ni isang reply man lang wala akong natanggap! Ilang beses kona din silang tinawagan pero hindi sumasagot!

Stress na stress na ako ha! Kailangan ko pa gumawa ng IM's ko! Nakakapikon na!

"Bakit nakasimangot ka?" Takang tanong ni Jayce sakin! He saw me walking kaya sumabay siya sakin!

"Did you saw Alex or Anthony?" I asked him! Naiirita na talaga ako! Umiling ito sakin. "How about Lexine and Cassandra?" Umiling ulit siya! Sa sobrang inis ko nagpapadyak-padyak ako.

"Hey, what's wrong?" Bakas ang pag-aalala sakanya.

"We need to start our thesis. I need to do my IM's too. Pero Lexine and Cassandra is out of reach! Nakakainis! Tapos yong mga schoolmates natin hinaharapan ako, they kept on asking kong tayo na! Sinong hindi mapipikon don?!" Inis na sagot ko sakanya!

Nakakapikon naman kasi talaga! Ikaw ba naman harangang habang madaling-madali ka! Ang sarap suntukin ng mga tao!

"Excuse me, kayo na ba?" Tanong ulit ng schoolmates namin!

"HINDI NGA KASI! BAKIT BA ANG KULIT NIYO?!" Inis na sikmat ko! Mukhang nagulat naman yong babae sa inasta ko, kaya umalis na ako doon. Pero I heard Jayce answred. "No, hindi kami. Sorry sa inasta niya ha? Sobrang stress niya lang talaga." And the girl said she understand. Tumakbo si Jayce pasunod saakin.

"Can you please try to contact your friends?" Naiiyak na ako sa sobrang inis ko!

"Yes, I will. Now calm down, Jia." Sabi niya habang nilalabas ang phone niya at tinatawagan si Alex or Anton.

"Bro, kasama mo si Lexine?" Sabi niya! Bakit kapag siya ang tumawag sinasagot agad! Kapag ako hindi! "Oh, she's with you? Kanina pa siya hinahanap ni Jia. Sige punta na lang kayo dito sa MBA. Try to contact Alex and Cassy too. Thank you, bro." He ended the call and he look at me.

"Papunta na daw sila dito. 'Wag kana mainis." Pang-aalo niya sakin.

"Bakit kapag ikaw sinasagot nila? Kapag ako nagtext or tumawag hind! Ang unfair!" Inis na sabi ko pa rin.

Tinawanan niya lang ako at inakbayan. Inalis ko pagkakaakbay niya saakin at sinamaan siya ng tingin! "Kaya hindi ako tinitigilan ng schoolmates natin eh! Ayusin mo nga!" Sabi ko rito.

Before he could answer me, narinig kona ang tawag ng dalawang bruhilda sa pangalan ko.

"Jiaaaa!!!" Sabay na sabi nila!

"Where have you been?! Kanina ko pa kayo hinahanap!" Sikmat ko. Nilingon ko si Alex at Anton! "Kayo din! Tinext ko kayo tapos hindi niyo ako nireplyan! Pero kapag si Jayce ang tumawag sinasagot niyo agad! Favoritism tayo dito eh!" Angil ko!

"Jiannah, puso mo. Chill!" Sabi nilang apat. Inirapan ko sila naglakad na papunta sa library. Nakasunod pa rin sila sakin, including Jayce. Pero hinarangan kami nila Christine.

"Jayce, kayo na ba ni Jiannah?" I heard Christine asked.

Umirap sila Lexine at Cassy. At lumapit sakin. "Ang epal talag ng babaeng yan. Sarap sapakin." Sabi ni Cassy. "Mukha namang espasol." Tumatawang sabi ni Lexine. Umiling na lang ako sakanilang dalawa.

"Why?" Jayce asked in a cold voice. "Hindi halata kasi, mukhang flavor of the month mo lang siya. Tsaka hindi kayo bagay." Sabi ni Christine at tumingin sakin sabay irap. Tusukin ko mata mo girl, gusto mo? Tss!

Aalis na sana ako kaso bigla akong hinila ni Jayce. "To answer your question. Hindi ko siya flavor of the month. 'Wag mo siyang igaya sayo na walang ibang ginawa kundi manlandi ng kong sino-sinong lalaki. Hindi kami bagay? Hindi ko hinihingi opinyon mo. At higit sa lahat, HINDI PA KAMI." Seryosong sabi ni Jayce kay Christine. Narinig ko ang tawanan ng mga estudyante sa hallway. Bigla akong hinila paalis ni Jayce.

"Take that bitch." Rinig kong sabi ni Lexine kay Christine. Sumunod naman sila saamin kaagad habang tumatawa.

"Jayce, masyado na yong sinabi mo kay Christine. Hinayaan muna lang sana." Sabi ko rito. Mukhang badtrip pa rin ito. "Hey, ngiti kana." Huminga siya ng malalim bago humarap sakin at ngumiti. I just smiled at him.

Nang makarating kami sa library, I knew from the moment na magsisimula nanaman ang stress ko. Lalo na't halos wala ng nagagawa si Lexine at Cassy.

"Lex, Cas. Pwede ba? Help me naman. Kanina pa kayo eh." Inis na sabi ko. Pero parang wala silang narinig. Padabog kong inayos ang mga gamit ko. Nakatingin sakin sila Jayce, pero wala na akong pakialam.

"Kung ayaw niyong tumulong sa paggawa sana sinabi niyo na kanina. Hindi yong parang wala kayong narinig!" Paiyak na sabi ko.

Matapos kong maayos mga gamit ko, umalis na ako. Narinig ko pang tinawag nila ako pero hindi na ako lumingon. May IM's pa akong dapat gawin. Umuwi ako sa condo para doon ipagpatuloy mga gagawin ko. Hanggang sa makauwi na din sila Lexine at Cassy.

"Jia, sorry." Sabay na sabi nila pero hindi ko sila pinansin. Hindi naman sorry ang kailangan ko e. Ang kailangan ko, tulong nila. Kaya nga kami group para sama-sama sa paggawa pero ang labas. Ako lang gumagawa! Hindi ko sila kinausap hanggang matapos ko yong part na ako ang gagawa.

"Ituloy niyo na lang. Kaya na bahala. Tapos na ako sa part ko." Walang ganang sabi ko sakanila. Halatang guilty silang dalawa. "Naiintindihan ko naman kapag busy kayong dalawa. Kaya ko naman gawin yan mag-isa, kaya kong tapusin mag-isa. Kaya lang may IM's pa akong dapat gawin eh. Sana naman makiramdam kayo." Huling sambit ko bago ako pumasok sa kwarto ko. Humiga ako sa kam at nagtalukbong ng blanket. Iniiyak ko lahat ng stress at frustration ko.

Kinatok ako nila Lexine pero hindi na ako lumabas. Pero before I fall asleep I heard them said, sorry.