NF- Can You Hold Me
Instagram: zeynepbzts
Git dedin gittim. Senden gittim peki giden insaların bir daha dönmeyeceğini, sevdiğin senden gidince mi anlıyorsun?
15.BÖLÜM: OKYANUSLARDA YANMAK
"Oo piti piti..." Dedi Efsa ve işaret parmağını kendisi ile benim aramda git gel yaparak. "Karamela sepeti." Heyecanla parmağımı ısırıp kahkaha attım. "Ben çıkacağım, görürsün sen!" Efsa bana dil çıkarıp saymaya devam edince ikimizin de kimin çıkacağını çok merak ediyorduk. Küçük olduğum için bütün her şeyi ben kazanmak istiyordum.
Ellerimi birbirine bastırıp bir anda ayağa kalktım ve çimlerin üstünde zıpladım. "Ben kazandım işte. Ben, ben, ben. Beni seçtiler..." deyip olduğum yerde döndüm. Efsa somurtsa da ben kahkaha atıyordum. Sürekli döndüğüm için örgüm yüzüme çarpıyordu ama bu beni rahatsız etmiyordu.
"Neye seçtiler?" dedi babam buraya gelirken. "Benim minik kızım, kaderin hangi sürprizini kazandı?" O gün belki anlamamıştım ama kaza yaptığım gün aslında kaderin beni seçtiğini ve bunun sürpriz değil de ceza olduğunu anladım.
"Murat dikkat et!!"
Bir korna sesi ve karanlık.
Sonra bir hastane yatağı ve iki tane ölü.
O günü asla unutmayacaktım.
Kaderin en büyük cezasının bedelini hâlâ çekiyordum ve çekmeye de devam edecektim.
Ağrıyan başımı tutup yavaşça ayağa kalktım. Başım ağrıyordu, sanki kafamı çok sert bir yere çarpmıştım. Yataktan doğrulunca saçımı kaşıyıp etrafa baktım. Sol kolum ağırlaşmıştı sanki, artık kaldıramıyordum. Bakışlarım sol kolumu bulunca bir morluk gördüm. Kocaman bir morluk vardı ama bunun ne zaman ve nasıl olduğunu hatırlamıyorum. Sanırım kolumu bir yere çarpmıştım.
Bu olayı fazla sorgulamadım ve yavaşça yorganı kaldırıp ayaklarım yataktan sarkıttım. Başım çok fena ağrıyordu ve...
Dün gece... Palmer'in o kızı götürmesi.
Sonrası yok.
Başımı hemen sağa sola salladım ve etrafa boş boş baktım. Dün geceye dair hatırladığım en son şey; bardağın kırılmasıydı. Komodinin üstünde duran tokayı alıp dağılmış saçlarımı topuz yaptım ve ayağa kalktım. Boynum da ağrıyordu. Elimle sağ boynumu tutup odadan çıktım. Aşağıdan telefon konuşması sesi geliyordu. Yavaşça merdivenlerin trabzanlarına tutundum ve sesin geldiği yöne doğru yürüdüm. Hiç bir şey hatırlamıyordum. Acaba o görüntüden sonra alkol mu almıştım?
YOU ARE READING
GECENİN MEZARLIĞI
Teen Fiction"İnsanlara bu kadar çok bağlanma. Onların seni bırakıp gitmesi bir kuşun kanat çırpmasından daha hızlı olacak. Gözlerini kapattığın zaman sırtlar dönülecek, açtığın zaman duyduğun hayat, aslında adım sesleriyle dolacak." Kurgu #2 (3.Ocak.2021) Bilim...
