Kabanata 3

26 1 0
                                    

Pagkatapos kong inilagay ang mga damit ko sa closet ay lumabas muna ako sa munting bahay at umupo. Pumunta ako sa balconahe sapagkat mayroon doong upuan, good for three people. Mayroon din itong duyan na pwedeng gamitin. I don't have any plans of using it now but probably soon. I sat on the chair and looked at the children who were very noisy playing at the field. 


I sighed. 


Ano namang magandang gawain dito sa bukid? 


Tinignan ko ang relo ko and it is already five thirty is the afternoon. Wala na rin si Uno dito, probably he already left noong pumasok ako sa bahay. I sighed, if I will really have problems here ang layo pa ang lalakaran ko. 


"Hello!" Napatingin ako sa nagsalita. They were four of them at lahat sila ay mga babae.


"What do you want?" I asked them. Wala akong planong makipag-kaibigan sa kanila. 


May isang napangiti noong itinanong ko iyon sa kanila. Kinuha ng isang babae ang duyan at umupo na doon. Houses here does not have any fences that is why they can be able to easily access each and everyone's home. Siguro walang case of stealing dito,  kaya they did not plan on putting it, which is a good thing. It shows how they trust their neighbors well. Even, Tito Gio's home doesn't have one. 


"Nga pala ito oh." Sabay bigay sa akin ng isang plastic bag ng mga sweet potato.


"Nalaman namin na taga-Maynila ka." aniya ng babae na nasa duyan. She seems too comfortable at me. I hate that personality. 


"Gusto naming maging kaibigan ka para din naman mayroon kang kakilala dito. Maria pala mga pangalan namin." Sambit pa ng isa habang ngumingiti. Kumunot ang noo ko, did they just gave out these para maging kaibigan ako? 


"I don't have any plans na magkaroon ng kaibigan. Besides, one month lang naman ako rito." I responded.


"Eto naman, huwag kang mahiya. Friendly naman kami hehe." sabi ng isa. I glared at her. Wala akong paki-kung friendly kayo o hindi pero wala talaga akong planong makipag-kaibigan sa kanila! At ano yung 'hehe' may tao bang ganiyan mag salita? Akala ko sa text lang iyon. Wow. 


Kinuha ko ang cellphone na ipinadala kay Daddy and tried playing for it. Please, get the cue! Please umalis na kayo. 


"Hala! iPhone cellphone mo? Mayaman ka talaga!" sambit ng isa. Habang silang lumapit na sa akin habang tinitignan ang cellphone ko. Sobrang lapit na nila sa akin, and I can already smell them! Hindi sa mabaho sila, more like amoy-init, pero damn! I hate this!


Gustong kong sabihin sa kanila na, 'FUCKING LEAVE!'


Ngunit hindi ito ko ito na tuloy, "Mga Maria, umalis nga kayo diyan. Nakikipag-kaibigan lang kayo sa bagong lipat dahil kilala niya ang mga Salvador." 


Napatingin ang tatlong sa nagsalita. "Ito namang si Katherine. Masama bang makipag-kaibigan ha? Hindi sa lahat ng ginagawa namin ito ay dahil para maging malapit kami ng mga Salvador! At tsaka, pasalamat ka close ka ng mga Salvador ah." aniya ng isa. 

Beauty is a Beast (Salvador Series #1)Where stories live. Discover now