unclaimed | ateez

15

"napakatagal mong dumating alam mo ba yon? inamag na ko dito," sabi ni seonghwa nang makita niya si yunho na pababa ng sasakyan niya. "ah alam ko naking bakit ka natagalan."

"bakit?"

hinead to toe naman ni seonghwa si yunho dahil sa sobrang fancy ng damit niya. well ano pa bang aasahan ko? literal niyang pinanghahawakan ang 'arte' sa pangalan ng deity niya. isip-isip ni seonghwa.

"tara na kasi tinatadtad na ko ng chat ni mingi," sabi ni yunho saka sumakay sa loob ng sasakyan. sumunod na rin naman si seonghwa at nang makapagsuot ng seatbelt eh umarangkada na sila.

"bakit ka tinatadtad?" tanong ni seonghwa habang naglalaro sa kaniyang cellphone.

yunho shrugged. "malay ko don. si yeosang pa lang siguro ang nandon."

natawa naman si seonghwa. "hindi talaga makakatagal yon ng si yeosang lang ang kasama," natatawang sabi ni seonghwa habang naglalaro pa rin sa kaniyang pinakamamahal na cellphone.

"nga pala naalala ko, hwa," sabi ni yunho na diretso at pokus pa rin sa pagmamaneho. "may naiisip ka na ba kung sino mga deity mo?"

umiling lang si seonghwa at hindi sumagot.

si yunho naman ay pumikit at nang dumilat ay kulay pilak na ang mga mata nito. nasa divination state na siya kaya ginamit niya ang kaniyang intuitive aptitude ability na nakuha niya sa kaniyang deity.

"i can tell that your sad and angry at the same time," nalingon si seonghwa kay yunho pero nakapokus pa din ito sa pagmamaneho. "sorry if i have to use my ability to you. i just wanna know kung ano bang nararamdaman mo ngayon."

"honestly, i feel nothing at all. siguro yung sadness at anger na nararamdaman mo sakin ay totoo at dahil lang sa nangyari sa atin noong nakaraang dalawang linggo. pero sa totoo lang... wala talaga akong nararamdaman ngayon."

binalik na ulit ni yunho ang normal na kulay ng mga mata niya at sakto namang nakarating na sila sa bahay ng mag-amang mingi at dionysus.

sa labas pa lang ng bahay ay maririnig ng mga sigawan, sabayan pa ng napakalakas na tugtog na nanggagaling sa malalaking speakers.

"i said i want lemon not strawberry! allergic ako sa strawberries dad ano ba?!" sigaw ni mingi sa tatay niya. sakto namang ito ang bumungad kila seonghwa at yunho nang tuluyan na silang makapasok sa loob ng bahay.

"bakit ba? eh gusto ko ng strawberry?!" balik naman na sigaw ni dionysus sa anak at tinalikuran na ito. dumiretso ito kila seonghwa na ginagabayan na ang mga sarili na maupo sa couch.

nakangiti silang binati ni dionysus.

"i'm so sorry for that. talagang mainitin lang ulo niya," awkward nitong sabi at naupo sa katapat na upuan.

"it's okay, sanay naman na kami kay mingi lalo pa kapag lumalabas yung ability niya," sabi ni yunho na umiinom naman ng lemonade.

"yes. i don't know kung bakit ba ganun ang ability niya," sabi ni dionysus na nakatitig kay mingi na kasalukuyang tinatapon sa sink ang strawberry drink. "pero kahit ganon pa man, proud ako na lumaki siyang ganyan."

"lumaking lasing?" sarcastic na sabi ni seonghwa. hindi naman ito napansin ni dionysus dahil sa busy ito sa paglagok ng huling baso ng strawberry drink.

"lumaki siyang medyo normal. he's a demigod, for sure. pero kung titingnan niyong mabuti, he's more normal that all of you," dahan-dahang ibinaling ni dionysus ang ulo niya sa dalawa. "no offense."

nangiti lang silang dalawa at iniwan na sila ni dionysus. ilang saglit pa eh dumating na rin ang iba pa at nag-umpisa na nga ang kanilang maliit na "party".

bigla namang nagliwanag ang mga mukha nila nang biglang dumating si yeosang kasama si apollo na nakasuot ng modern na damit.

"yeo!" sigaw ni san at wooyoung tapos eh niyakap nila si yeosang ng pagkahigpit-higpit. nabuhat na nga nila si yeosang na nagpupumiglas na.

"let me go, nitwits," sabi niya at binitawan naman siya agad ng dalawa.

lumapit na sila yeosang at apollo sa kung nasaan pa ang iba at isa-isa naman nilang niyakap si yeosang. nagbigay-galang naman sila kay apollo na malugod nitong tinanggap.

"and now that we are officially complete, let's officially start the party!" sigaw ni mingi at lalo pang lumakas ang tugtoh dahil na rin sa ability ni mingi.

ilang oras din silang nagkasiyahan hanggang sa napagdesisyunan nila na mag-sleepover. mabuti na lamang at nasa bahay pa nila mingi ang mga pajama nila noong huli silang nag-sleepover.

"this is fun," masayang-masayang sabi ni san na yakap-yakap ang braso ni wooyoung. si wooyoung naman ay hinayaan na lang dahil ayaw naman niya na magalit sa kaniya si san.

"claiming ceremony is so near!" sigaw pa ni hongjoong na excited na excited. ni hindi mababakasan sa mukha nito na nagsasawa na siyang makidlatan ng kaniyang ama.

siniko naman agad ni jongho si hongjoong nang makita ang walang ekspresyong mukha ni seonghwa. nagulat naman ito nang makitant nakatingin silang lahat sa kaniya.

natawa lamang siya. "i'm fine, ano ba kayo. tulad nga ng sinabi ko kay yunho, wala akong nararamdaman. it's like i felt numb ever since that day happened. nakakatawa ako, oo. pero deep inside me eh hindi ko nararamdaman yung saya."

yeosang puts a hand on his shoulder. "it's better to be that way, hwa."

tumango-tango na lang si seonghwa.

"OKAY! CUT THE DRAMA AND LET'S START THE FUN!" sigaw ni mingi. nagtakip naman sila ng tenga dahil sa biglaang paggamit nito ng ability niyang magpalakas ng mga tunog. "AGAIN!"

masaya ulit silang nagkasiyahan hanggang at sa isang iglap lang, nakangiti silang natulog.

na lingid sa kaalaman nila na hindi sila nag-iisa.