24

51 6 4
                                    

jongho

nagmadali na akong pumasok sa loob ng bahay ni hwa, para lang makita si yeosang na hawak-hawak sa leeg ng isang maitim na usok. it's her...

nilingon niya ako at nabitawan naman niya si yeosang na naghahabol ng hininga. she tilted her head and her glowing green eyes stared straight into me.

"yeo," tawag ko at nag-thumbs up lang siya sakin. hindi ako nakagalaw sa kinatatayuan ko nang biglang lumapit sa akin ang queen. "wh-what do you want?"

"the mighty son of athena," she said, her voice is creeping upto my spine. "i've always waited for you to show up."

"hey," napatingin naman ako sa kabilang banda ng kwarto nang biglang sumigaw si yeosang. nagliliwanag na naman ang buo niyang katawan. his hands are glowing, too. "eat this."

he pointed his hands to the queen and sun orbs cane rushing to her. nagtaka naman ako na hindi man lamang siya nataranta na tatamaan na siya ng sun orbs ni yeo.

and then it hits me.

the sun orbs just passed her body and slashed through mine. the heat of it pierced through my stomach until it vanished. napasalampak ako sa sahig habang namimilipit sa sakit.

"no..." iyon ang narinig kong sabi ni yeo.

"you can't hurt me, demigod," she said with an evil laugh. "that's why i waited for this moment to come. it's time for me to claim my own son. and to use him to kill every god of olympus."

"why are you doing this?" tanong ni yeo na nanggagalaiti na sa galit. "you're killing our race! our legacy! i have no doubts. they hid you in tartarys for a very long time because of you are a monster."

"oh, yes, dear. i am a monster. and i will kill all of you," with that, she vanished like a bubble in thin air. lumapit naman agad sakin si yeo at hunawak sa tiyan ko. his hands glowed and i screamed.

ilang minuto pa ang lumipas at nawala na ang sakit at ang sugat sa tiyan ko. "i'm sorry," sabi lang ni yeo at naupo sa tabi ko. i gave him a light punch on his shoulder. "what now?"

"we have to go to olympus. i am a hundred percent sure na doon siya pumunta."

"let's go," inalalayan ako ni yeosang papunta sa sasakyan niya at mabilis niya itong pinaandar.

kulay itim na ang mga ulao sa kalangitan at nagisismula na ring lumitaw ang buwan, katabi ng araw.

wait for us, hwa.

unclaimed | ateezWhere stories live. Discover now