HER ZAMAN AŞK (B×B)

6.Bölüm 🍀

Uğur
Sabah okula geldiğimde gözlerim Utku'yu aradı.Sonra da Şuleyi.Bugün herşeyin çözülmesi gerekiyordu.Gözlerim Utku'yu bulduğunda bana baktığını gördüm.Direk onu aradım.Yanına gidersem ve Şule buralardaysa bizi görebilirdi ve planım bozulabilirdi.Ikinci çalışta açtı Utku telefonu.

"Efendim?"dedi gözlerini bana dikerek.Aramızda ikiyüz metre falan vardı.

"Utku şu an Şule'yi göremiyorum ama buralarda olabilir.O yüzden aradım.Planın bozulmasını istemiyorum.Gözün telefonda olsun.Şule'yi görünce yalnız kalmak için bi yere çekicem sende bi yere gizlenir bizi dinlersin.Anlaştık mı?"dedim bende ona bakarak.Derin bir nefes alıp cevap verdi.

"Tamam.Şu an arkandan bu tarafa doğru geliyor.Kapatıyorum."demesiyle kapatması bir oldu.Hemen telefonun ses kayıt programını açtım ve cebime attım.Illaki yanıma gelecekti Şule kaşarı.Tam tahmin ettigim gibi kulaklarımda Şule'nin cırtlak sesini duydum."Ugurcum nasılsın?Bu gece takılalım mı biraz?"diyerek elini omuzuma koydu.Gözlerim Utku'ya kaydığında sinirli bir şekilde bize doğru baktığını gördüm.Ama şu anlık yapacak bisey yoktu.Onu konuşturmam gerekiyordu.Akşam takılma teklifini kabul edersem Utku beklemeyebilir diye düşünerek aklıma ilk gelen şeyi söyledim."Şule,senle boş dersliklerden birine girelim mi iki dakika?"dedim."Sanırım canın yaramazlık istiyor.Peki hadi gel boş bi derslik bulalım."dedi bana iyice yaklaşarak.Yoğun parfüm kokusundan midem bulanmıştı ama aldırmamaya çalıştım.Utkuya tekrar baktığımda bizim o tarafa doğru bakıyordu.Bikac dersliği geçip boş bi derslik bulup içeri girdik.Önden o girdi,arkadan ben girdim ve kapıyı aralık bıraktım.O farketmedi bunu ve beni duvara itti ve dudaklarıma yaklaştı."Şu anın gerçek olduğuna inanamıyorum.Sende anladın artık değil mi herşeyi ikimiz için yaptığımı?Eğer ben o gece o oyunu oynamasaydım Utkuya,sen hiçbir zaman anlamayacaktın aslında onu sevmediğini."dedi ve planım tıkır tıkır işliyordu.Umarım Utku duyuyordur.Iyice yaklaştığında ben konuştum bu kez."Cidden çok akıllıcaydı ama ben o gece çok içmemiştim.Nasıl oldu bu?"diye sordum.Sinsi bir şekilde gülüp iyice yaklaştı ve yapacağı itirafla kendi bacağına sıkmış olacaktı."Uyku ilacı denen bisey var Uğurcum."dedi ve tam dudaklarımdan öpecekken alkış sesi duyuldu.Utku kapıdan alkışlayarak içeri girdi.Şule kapıya doğru dönünce Utku tam karşısında duruyordu.Önce şaşkınlıkla bana baktı sonra hemen tekrar Utkuya baktı."A-ama sen.Siz ayrılmıştınız."dedi Şule şaşkın bir şekilde."Senin gibi biriyle aynı kanı taşıdığım için utanıyorum.Sen nasıl bi mahluksun Şule.Ben Uğuru ne kadar sevdiğimi sana anlatmadım mı?Seninle paylaşmadım mı?Onu ne kadar sevdiğimi bile bile nasıl yaptın bunu?"dedi Utku.Güzel gözlerinden yaşlar süzülmeye başlamıştı bile.Ama Şule gevsekliginden ödün vermiyordu açıkçası."Biliyorum.Bende sevdim Uğuru.Evet herşeyi de sizi ayırmak için yaptım.Çünkü Uğur beni hiçbir zaman sevmedi.O hep seni sevdi.Belki ayrılırsanız bana gelir diye düşündüm ve yaptım.Pişman değilim Utku."dedi ve Utku daha fazla dayanamayarak Sulenin boğazına sardı elini ve sıkmaya başladı."Seni.Şurda.Öldürürüm.Şule."dedi tane tane.Sesi ve görüntüsü korkutucuydu.Ben hemen atıldım ve zar zor ayırdım."Utku ne yapıyorsun öldüreceksin?"diyerek Utkuyu zar zor durdurdum.Şule boğazını tutarak öksürüyordu yerde."Bırak öldüreyim.Bir pislikten kurtuluruz hiç olmazsa.Ben bu pisliğin yüzünden seni suçladım.Sana düşman oldum.Senin aşkınla yanarken senden uzak durdum ben.Hepsi bunun yüzünden."dedi sinirle."Konuşacağız bunları."dedim Utkuya ve yerde duran Suleye döndüm ve eğilerek konuştum."Bir daha bi metre yakınımıza bile yaklasma Şule.Yemin ederim bi dahaki sefere durdurmam."dedim ve Utkuyla beraber derslikten çıktık.

Binadan tamamen çıkınca bahçede durduk.Ben Utkuya bakıyordum ama o bana bakamıyordu.Mahcuptu olanlardan dolayı.Aylarca boşuna suçlamıştı beni."Uğur...Ben nasıl desem bilmiyorum.Çok özür dilerim.Aylarca seni boş yere suçladım."dedi ve elini dün yumruk attığı,moraran yere getirip okşadı.İcim erimişti bu yaptığıyla ama bana güvenmediği için kırgındım."Utku ben sana defalarca anlattım.Ama sen bana inanmak yerine Şuleye inandın.Sana tuzağa düşürüldüğümü söylediğim halde dinlemedin beni.Bana,sevgime hiç güvenmemişsin.Eğer şu kadarcık güvenseydin tek kalemde silmezdin."dedim içim yana yana.

"Ben seni bu kadar sevmesem böyle büyük tepki vermezdim ki Uğur.Ben seni hala çok seviyorum." dedi gözlerinden yaşlar akarken.

"Buna rağmen bana inanmadın.Bende seni çok seviyorum Utku ama kalbim kırıldı.Bende seni bu kadar çok sevmesem bu kadar kırılmazdım.Üzgünüm ama hiçbişey olmamış gibi sana gelemem.Hoşçakal."dedim ve okulun çıkışına doğru yürümeye başladım.Arkamı döner dönmez gözümden yaşlar akmaya başladı.Zor bile dayanmıştım.Umarım içimdeki kırgınlık beni yiyip bitirmeden geçerdi ve umarım Utku kendini afettirirdi.

Sizce Uğur,Utkuya kırılmakta haklı mı?

Bir de gidişat nasıl?Kitabı sevdiniz mi?

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍀

Diğer kitaplarıma göz atarsanız sevinirim.Beğeneceğinizden eminim ❤