HER ZAMAN AŞK (B×B)

7.Bölüm 🍀

Utku
Aylardır çektiğim acı sona ermiş,Uğur söz verdiği gibi suçsuz olduğunu,tuzağa düşürüldüğünü kanıtlamıştı.Kuzenim olacak kaşar bizi oyuna getirmişti ve ben ne yazık ki sevdiğim adama inanmamış,kuzenim olacak kaşarın oyununa gelmiştim.Belki de bu kadar ileri gideceğini düşünmediğim için ona inanmıştım.İkimizin tek ortak noktası Uğur'du.Tek fark,ben Uğur'a âşıktım.O aşık değildi,sadece takıntı haline getirmişti.Aşık olsaydı gerçekten onun mutluluğunu düşünür ve mutlu olması için çalışırdı.O sadece kendi mutluluğu için uğraşıyordu.

Sabah derin bir baş ağrısıyla gözlerimi açtım.Gece rahat uyuyamamıştım.Uğur'un gönlünü nasıl alırım diye düşünmekten dönüp durmuştum yatakta.Kırgın bakışları bir haftadır gece boyu aklımdan çıkmamıştı.Onu aramayı çok düşündüm ama ne diyeceğimi bilemediğim için vazgeçtim.Baş ağrım devam ederken yavaş hareketlerle yataktan kalkıp banyoya gittim.Biraz duşla bakıştım,sonunda girmeye karar verdim.Soğuk bi duş aldım.Baş ağrım az da olsa geçmişti.İştahım olmadığı için bisey yemeden evden çıkıp okula gittim.

Okula girdiğimde gördüğüm şeyle yerime çivilendim sanki.Uğur bi kızla konuşuyordu.Bi silkinip kendime geldim ve yürümeye başladım.Tam yanlarından geçerken Uğurun sesini duydum."Utku bi bakar mısın?"diye sordu kibarca."Evet?"diye sordum yorgun sesimle.Uğur kaşlarını çatıp yanıma geldi bikac adımda ve kolumdan tuttu."Sen iyi misin?Kötü görünüyorsun."dedi."Yok bisey iyiyim ben."dedim ve sonrası karanlık.

Uğur
O olaydan sonra bir hafta geçti ve Utkuyla pek konuşmadık.Ben ona kırgındım,o bana mahçup.Ona ne kadar gitmek istesem de yapamıyordum.Gurur denen meret engel oluyordu.Şule kaşarını da görmedim okulda o günden sonra.Çokta umurumda değil aslında.Görmesem daha iyi.

Utkuyu çok özlemiştim.Gidip boynuna atlamamak için zor tutuyordum kendimi.Bana öyle bir bakıyordu ki,'Unut kırgınlığı falan git sar kollarının arasına.'diyordu içimdeki ses.Ben yine dinlemiyordum onu elimde olmadan.

Yine bir okul günü ve yine Utkusuz birgün aynı zamanda da uykusuz...Bütün gece uyuyamamıştım Utkuyu düşünmekten.Aylardır doğru dürüst uyuyamıyordum.Deliksiz bir uykuya çok ihtiyacım vardı oysa ki.Hep kesik kesik uyuyordum ve bu beni kötü etkiliyordu.Okula doğru ilerlerken bir kız geldi yanıma."Merhaba ben Açelya.Okul dergisinde köşe yazısı yazıyorum ve pride haftası için yazı yazmak istiyorum.Duyduğuma göre siz gaymişsiniz ve biriyle ilişkiniz varmış.Bu konu hakkında sizinle bir röportaj yapabilir miyim?İster misiniz?Sevgilinize de haber verirsiniz daha güzel olur."dedi.

"Evet bir ilişkim vardı.Yalnız biz 3 aydır ayrıyız.Bu yüzden yardımcı olamayacağım üzgünüm."dedim.Kızın da ciddi anlamda keyfi kaçmıştı.Bunu değişen yüz ifadesinden anlıyordum."Olsun ben yine de röportaj yapmayı istiyorum.Onunla konuşup bu isteğimi söyler misiniz?"diye sordu.Tam o sırada Utku yanımızdan geçiyordu.Seslenip durdurdum ama çok bitkin görünüyordu.Yorgun sesiyle konuşuyordu benimle ve ben bu halini sevmemiştim.Kötü göründüğünü söyledim,iyi olduğunu söyledi.Kollarıma bayılmadan önce.

Revirde başında bekliyordum.Doktor bey serum vermişti.Açlık,stres ve üzüntü sonucu baygınlık geçirmiş olabilir dedi doktor.Gerçekten ben onunla konuşmuyorum diye bu kadar üzülüyor muydu?Üzülüyorsa ben ona kıyamam ki.Kapım her zaman açık sevgilime.Sedyenin baş ucundaki sandalyede oturup güzel yüzüne bakarken bunları düşünüyordum.Kıpırtılar oldu biraz ve sonra açtı gözlerini."Neredeyim ben?Ne oldu?"diye sordu çatallı çıkan sesiyle."Yorgun düşmüşsün.Bayıldın,bende seni revire getirdim."dedim.

"Teşekkür ederim.Biraz halsiz düştüm sanırım bu aralar."

"Açlık,stres ve üzüntüye bağlı olabilir dedi doktor."dedim gözlerimi gözlerine dikerek.O da bana bakıyordu.O kadar güzel bakıyordu ki ve o kadar açıktı ki gözlerine baktığımda bütün duygularını görüyordum.Bu da benim gardima sert bir darbe indiriyor,yeniliyordum."Neden kendine dikkat etmiyorsun Utku?"diye sordum bu kez.

"Istemiyorum.Bu hayatı artık çekemiyorum Uğur.Zaten 3 aydır yaşıyor muyum belli değildi.Nefes alan bi bedenim ben sadece.Seni de kaybettim.Kaybedecek başka bişeyim kalmadı.Hayat beni yendi." dedi ve gözlerinden bikac damla düştü.Hızlıca sildi damlaları.Dedikleri kalbime işlerken,tonlarca ağırlık binmişti göğsümün üstüne birden.Gözlerinden yaşlar akarken konuşmaya devam etti.
"Ben o gece sana inansaydım böyle olmazdı.Ama aşkından gözüm o kadar kararmıştı ki göremedim Uğur.Yemin ederim sana bu kadar aşık olmasam tepkim bu kadar büyük olmazdı.Ben seni sevmekten hiç vazgeçmedim ki.Hep sevdim seni.Sana senden nefret ettiğimi söylerken bile deli gibi aşıktım sana.Her gece fotoğraflarımıza bakarak ağladım.Seni de çok üzdüm biliyorum.Ne kadar özür dilesem affetmeyeceksin belki,haklısın da.Ama ben yine de senden çok özür diliyorum Uğur'um."dedi gözlerini silerek.Dedikleriyle benim de gözlerimden yaşlar aktığını yanaklarımdan aşağı süzülürken farkettim.

"Üzme kendini Utku.Ben seni çoktan affettim zaten.Seni çok fazla seviyorum.Gurur da umurumda değil,kırgınlık da.Yaşayacağımız nice mutlu günler var.Bugünleri seninle geçirmek istiyorum sana kırgın olarak değil.Kollarıma düşünce anladım ki ben sensiz yapamam.Yapamıyorum Utku'm."dedim ve yattığı yerde alnına bir öpücük kondurdum."Seni seviyorum."dedim fısıltıyla.

"Seni seviyorum Uğur'um çok seviyorum."dedi ve sarıldık.

Bazen insanlar bazı şeylerin değerini kaybettikten sonra anlarlar.Sonra derin bir pişmanlık çöker insanin içine ama son pişmanlık bir işe yaramaz.Ben kırgınlığı ve gururu boşverip Utku'ma geri dönmüştüm.Onunla yaşayacağımız nice mutlu günler varken,bugünleri kırgınlıkla heba etmek istemiyordum.Ayrıca Utku ben ona kırgın olduğum için kendine bakmıyordu ve iyiden iyiye çöküyordu.Ben binevi,hayatımızı bize geri verdim.Biz birdik.Utku ve ben aşkın beden bulmuş haliydik.

Alın işte benim yarattığım kaos bu kadar sürer 🤗

Aahh o kadar zor zamanlar yaşıyorum ki anlatamam sizlere.Cidden psikolojim hala nasıl dayanıyor bu baskıya şaşırıyorum.

Neyse susuyorum ve gidiyorum.

Umarım beğenirsiniz 🙏

Sizleri seviyorum ❤

İyi okumalar 🍀