THE GUY THEY CALLED, Mr. Programmer

CHAPTER 17- MEET AGAIN

"Doon kayo! Dito kami! Hindi pa nakakalayo yun! Hanapin niyo!"

Dinig kong saad ng isang lalaki at agad silang naghiwahiwalay kaya napahinga ako ng maluwag ng mawala na sila sa gawi namin.

Napabalik ang tingin ko sa lalaking na sa harap ko ngayon. Hindi ko masyadong makita yung mata niya dahil sa cap niya.

Unti-unti akong napangiti ng alisin na niya yung kamay niya sa bibig ko.

"Hi, natatandaan mo ba ako?" tanong ko dito kaya napatingin ito sa akin kaya ngumiti ako ng malapad sa kanya. Akala ko ay sasagutin niya ako pero tinalikuran niya lang ako kaya agad akong humawak sa braso niya kaya napalingon ito sa akin.

"Its me, the one you saved before. Do you remember?" Tanong ko pa ulit dito pero hinigit niya lang ang braso niya at agad na tumakbo papaalis kaya napanguso nalang ako habang nakatanaw dito na papalayo.

Hayst! Nakakainis bakit ayaw niyang magsalita?! Gusto ko siyang makilala pero mukhang hindi niya ako gustong makilala. Argh!

Napahawak ako muli sa dibdib ko ng bumalik sa isipan ko ang nangyari kanina.

Kaloka! Sino ba sila? Bakit ako yung punterya nila?

Mukhang hindi naman sila gang rape dahil naka tuxedo pa ang mga suot ng mga kalalakihan na yun. Hayst! bakit ba ako nadawit sa ganitong sitwasyon na naman.

Napabuntong hininga nalang ako at tumakbo papaalis doon.

"Nurene" napatigil ako ng madinig ko yun mula sa likod.

Wait? I remember someone who called me that way. Yung knight in black ko! The one who always saved me.

Bumuo sa labi ko ang matamis na ngiti at agad na lumingon. But I started to get disappointed ng iba yung makita ko, si Calix habang nakasakay sa bike niya.

"Sumakay kana" saad niya sa akin habang nakangiti kaya napatitig ako sa kanya.

I know, I'm aware that the one who saved me has a deepest tone when I heard his voice pero ewan ko. Its like may similarity silang dalawa.

"Sige na, sumakay kana dito. Galit na galit na si Hannah kasi ang tagal-tagal mo" saad pa niya kaya napabalik ako sa diwa ko at umangkas nalang sa bike niya.

"Hold on tight. Mahirap na kapag mahulog ka. Hindi kita masasalo" saad pa niya at agad na natawa kaya napairap nalang ako sa kawalan.

Habang na sa biyahe kami ay hind parin mawala sa isip ko ang narinig ko kanina from Calix. I'm so desperate na talaga to know my knight in black.

Yes, from now on I will call him Knight in black. Wala lang. I just loved too.

"Calix?" Tanong ko dito habang na sa biyahe padin kami. "Hmm?" Napabuntong hininga nalang ako at agad na nagsalita.

"Can you say my second name again?" ani ko kaya nadinig ko ang pagtawa niya. "Nurene" saad niya habang tumatawa. "Diba yun yung english ng ihi? Nurene" saad pa niya sabay hagikhik kaya hinampas ko siya sa likod dahil sa sobrang waley siya.

"Hmp! Ewan ko sayo" saad ko kaya tumawa siya ng malakas. "Sigurado naman akong hindi ikaw yung nagligtas sa akin" bulong ko sa kawalan.

Pagdating namin sa University ay agad akong tumakbo papunta sa open field na kung saan ay agad naman akong sinalubong ni Hannah habang nakapamewang ito.

"What took you so long?" ani nito kaya mag-eexplain na sana ako ng agad na sumulpot si Calix at agad akong inakbayan sa harap nila. Nagulat pa ako ng makita kong nandito din pala si Emman dahil wala naman ito kanina.