Mom For Hire

VII - "Who said I am jealous?"

C H A P T E R   7

Aeriel P.O.V

Mamayang hapon pa ang lakad namin kaya natural na stuck ako sa bahay kasama si Edward. Nakaligo na ako at nakabihis ng pambahay pero si Edward, ewan tulog pa siguro. Tinawagan ko muna si Lily at nung di sya sumagot ay si Rayver ang tinawagan ko.

"Anong kailangan mo sa dyosa?" Bungad niya sa akin.

"Gago ka talaga Rayver. Keguwapo ng pangalan mo noh, dinumihan mo lang"

"My life, my say Aeriel. So, ano ngang pakay mo sa dyosa?"

"Isasama ko yung fiancee ko mamaya" mahina kong sabi.

"Owss. Ikaw hah, may pafiancee ka na, ang tahitahimik mo sa office gaga ka. Gusto mo magkuwento?" Sabay kanta ng love story ni Taylor Swift.

"Long story Rayver. Basta sabihan mo si Lily hah"

"Okay. Gorah. Bye Aeriel, I love you. I miss you"

"Bye Rayver. I love you and miss you too"

Nang ibulsa ko ang cellphone ay napaatras ako ng bigla na lamang nasa harapan ko si Edward. Paano naman sya napunta ng ganun kabilis sa harap ko?

"How?" He taunted kaya tumango ako.

"You seem entertained enough to sense me coming your line of sight" Kinuha nya ang apple sa mesa saka kinagat. "Who is Rayver? You mentioned his name even said loves and misses"

Napataas ako ng kilay, "Kaibigan ko"

"There are friends doing that?" Dagdag niya.

Inikot ko ang aking mata, "Oo, kami"

Binato nya ako ng buto ng apple na galing sa kanyang bibig at muntik ko na syang mamura. Ngayon ko lang napansin na nakaligo na pala sya at nakabihis na rin ng pambahay.

"Saan nagpunta si Arthur?" Tanong ko sa kanya habang nagsaslice ako ng apple habang sya naman ay ini-ON yung Tv.

"Do I look like a lost and found person?" Pilosopo niyang sagot.

"He is your closest friend, imposibleng hindi mo alam"

Tiningnan niya ako ng masama. "Why are you looking for him?"

"I didn't saw him for three days already which is very odd"

"My friend my say, your friend your say"

Napangiti naman ako, "So ibig sabihin ba niyan hindi ka na sasama sa akin mamaya? Ikaw na mismo nagsabi, my friend my say, your friend your say"

Mas lalo lang sumama ang tingin niya sa akin. "I am an exception, I will be coming whether you like it or not"

"Pero seryoso, bakit hindi ko nakikita si Arthur?"

"You don't have to know" saka ipinokus ang sarili sa pinapanood na soccer.

Hindi ko naman maiwasang di mapangiti dahil simula ng magkasagutan kami ni Edward ay naging madalas ang pag-uusap namin. Hindi na sya ganun ka bugnutin dahil minsan ay natatawa daw sya sa kaengotan ko. Parang habang patagal ng patagal ay mas lalo kung nakikita ang kanyang tunay na ugali. Yung tunay na Edward sa likod ng seryoso at bugnuting mukha. Medyo okay na ang relasyon pero minsan talaga eh naiisip ko na sa huli ay iiwan ko din ang lugar na to pati din ang anak ko sa kanya. Masakit yun malamang, na iiwan mo ang sanggol na dala dala mo sa loob ng siyam na buwan pero bayad na ako eh. Naipagamot ko na si nanay at alam kong huli na upang magback out.