k.yeis: Okul çıkışı göremedim seni?
k.yeis: İyi misin?
k.yeis: Bir sorun mu var?
p.jimin:
Hayır.
Sadece kütüphaneye çıktım.
k.yeis: Oraya gelsem, beni bulmak için çabalar mısın?
parkjimin:
Buraya neden geliyorsun ki?
k.yeis: Seni izlemek için.
k.yeis: Beni bulmaya çalışacak mısın?
parkjimin:
Benden bir ricada bulundun.
1 ay boyunca konuşmak istedin sadece. Ben de kabul ettim. Eğer seni bulmamı isteseydin, çoktan karşıma çıkardın zaten.
k.yeis: Haklısın.
p.jimin:
Sadece sana seslenmem
için adını öğrenmek istiyorum.
Söyler misin?
k.yeis: Bana Yeis de, lütfen.
parkjimin:
Gerçek ismin bu değil mi?
k.yeis: Hayır, sadece bu ismi seviyorum. Ve beni anlatıyor.
parkjimin:
Ümitsizlik?
Bu mu seni anlatıyor?
k.yeis: Evet...
parkjimin:
Garipsin, cidden çok garipsin.
Seninle neden konuşmayı kabul ettiğimi bilmiyorum.
Ama bir yanım da seninle konuşmak istiyor...
k.yeis: Çünkü sen de yalnızsın.
k.yeis: Çünkü senin de biriyle konuşmaya ihtiyacın var.
k.yeis: Belki de bu yüzden kabul ettin.
parkjimin:
Belki de...
YOU ARE READING
𝐘𝐞𝐢𝐬, 𝐓𝐞𝐱𝐭𝐢𝐧𝐠「 PJM 」
Fanfiction💙🐥 k.yeis: Seni seviyorum. k.yeis: Utanınca kızaran yanaklarını, k.yeis: Gülünce kısılan gözlerini, k.yeis: En önemlisi de kalbini... k.yeis: Sırf gülünce gözüken, kırık ön dişini saklamak için yarıda bıraktığın muhteşem gülüşüne bunu yapma. k.yei...
