Everlasting [Z×U]

🍃7🍃

"သက္သာသြားၿပီလား "

အေနာက္ကိုမွီကာ မ်က္လံုးေတြမွိတ္ေနတဲ့ JongIn ကို KyungSoo စုိးရိမ္စြာေမးလိုက္မိသည္။

"မင္းရွိလို႔ အဆင္ေျပတယ္ "

ဆုပ္ကိုင္ထားတဲ့ ပိုၿပီးတင္းေနေအာင္လုပ္ရင္း ေျပာလိုက္တာေၾကာင့္
KyungSoo မွာ မ်က္ႏွာေတြေတာင္ ရွိန္းကနဲျဖစ္သြားသည္။

"တစ္ေယာက္ေယာက္လာမွာမလား ... "

"အင္း ခဏေနလာလိမ့္မယ္ "

"ဒါနဲ႔ သက္သာသြားၿပီဆ္ုေတာ့ လက္ေလးလႊတ္ေပးလို႔ရမလား ... ကြၽန္ေတာ့္လက္ဖဝါးမွာ ေခြၽးထြက္ေနလို႔ "

KyungSoo ရဲ႕စကားကို သူကခပ္ဟဟရယ္ေနေလရဲ႕။ လက္ကိုလႊတ္ေပးလိုက္ေတာ့ ထိုေခ်ြးေတြကို ေဘာင္းဘီနဲ႔ပဲသုတ္လိုက္သည္။

"အစ္ကို JongIn "

ဟိုလူႀကီးရဲ႕ နာမည္ၾကားရာဆီကုိ လွည့္ၾကည့္မိေတာ့ ေကာင္ေလးတစ္ေယာက္။ ပံုစံေလးကိုၾကည့္တာနဲ႔ သူ႔ထက္ငယ္မယ္ဆိုတာ သိသာလွသည္။

"အာ အစ္ကိုေလးပါရွိေနတာကိုး "

ထိုေကာင္ေလးရဲ႕ စကားေၾကာင့္ KyungSoo မွာ ေၾကာင္ေတာင္ေတာင္ႏွင့္။ သူ႔ကိုအစ္ကိုေလးလို႔ေခၚၿပီး ေခါင္းငံု႔ကာ အရိာအေသေပးေနတာေၾကာင့္ အံၾသတႀကီးျဖင့္ ျပန္ၿပီးအ႐ိုအေသေပးလိုက္သည္။

သူ႔ကိုဘာလို႔ အဲ့လိုေခၚပါလိမ့္ ~

"သက္သာရဲ႕လား ... ဆိုးဆိုးရြားရြားႀကီး ျဖစ္ေသးလား "

"အားနည္းသြားလို႔ပါ ... အနားယူလိုက္ရင္ ေကာင္းသြားမွာ "

"ဟို ... ဒါဆို ကြၽန္ေတာ္သြားေတာ့မယ္ "

"မသြားရပါဘူး ... တစ္ေယာက္တည္းမသြားရဘူး ကုိယ္လိုက္ပို႔ေပးမယ္ "

ခ်က္ခ်င္းပဲ ေဆးပိုက္ေတြကိုျဖဳတ္ကာ သူ႔ကိုလာဖို႔ျပင္ေနတဲ့ သူ႔ကိုျမင္ၿပီး KyungSoo မွာ ပါးစပ္အေဟာင္းသားေလးနဲ႔။

"ဒီလိုလုပ္လို႔ မျဖစ္ဘူးေလ ... နားရဦးမွာကို "

"ကုိယ္အဆင္ေျပတယ္ ... Mark လိုအပ္တာေတြလုပ္လာခဲ့ ... ကားေပၚကေန ေစာင့္ေနမယ္
ေသာ့ေပးခဲ့လိုက္ "