Serve strong- Severus Snape fanfiction

It's up to you

 We spoelen iets door en de familie Sneep is bijna bij de Copper Box, één van de Londense Olympische sporthallen. Ik weet niet of dit ook gebruikt wordt voor Nations Leagues in de volleybalwereld (denk van niet lol) maar ik vond hem er goed bij passen! X Tamara

-----------------------------------------------------

' We zijn er over een half uur Harry en ik wil je even waarschuwen van te voren' zegt Severus op een serieuze toon. Zijn zoon kijkt op en knikt. ' Er zullen waarschijnlijk fans aanwezig zijn maar die zullen niet zo erg zijn. Nee, de pers is het ergst' zegt zijn vader. Harry slikt en denkt even aan Rita Skeeter. ' Ik weet waar je aan denkt, ze zijn niet zo erg als Rita Skeeter maar ze kunnen lastig zijn. Ik vraag je daarom, willen we nu al bekend maken dat je mijn zoon bent? Ik heb het aangegeven aan bij mijn eigen team maar de pers weet nog van niks'. Harry twijfelt even en zucht diep. ' Als je mijn aanwezigheid niet zou verklaren, krijg je waarschijnlijk een probleem met de pers. Ik weet hoe ze zijn.. dus laten we het maar doen' zegt hij dapper en Severus legt zijn hand op Harry's zijn schouder. ' Ik ben heel trots op je, je bent erg dapper' zegt hij bemoedigend. ' Het zal wel meevallen, hoop ik' bromt Tobias en Severus snuift. ' Droom lekker verder' zegt hij sarcastisch en er wordt gelachen. Severus kijkt dan naar zijn zoon en glimlacht kleintjes. ' Ik ben zenuwachtig' zegt Harry dan kleintjes en Severus knikt. ' Dat is heel logisch' zegt hij rustig. ' Maar jij moet spelen, jij moet winnen.. ik niet!' zegt Harry verontwaardigd. Severus grinnikt en knikt nogmaals. ' Dat klopt maar over mij hoef je geen zorgen te maken Harry. We hebben keihard getraind, weten precies wat we aan het doen zijn en we moeten het maar afwachten' zegt hij. 'Je hebt gewoon last van plaatsvervangende zenuwen Harry, dat heb ik ook' zegt Eileen die zich wat omdraait vanuit de bijrijdersstoel naast Tobias die rijdt. ' Och, ik ben stiknerveus maar ik kan er niks aan doen. Severus is heel goed, net zoals het team, en we moeten inderdaad afwachten' vervolgt ze. ' Je zal straks even het team ontmoeten en dan ga je met mijn ouders mee. Ik ga nog wat trainen en ik kan dan geen afleiding erbij gebruiken, we moeten superscherp zijn' zegt Severus. ' Na de wedstrijd mag je uiteraard naar me toe komen' vervolgt hij haastig. ' Oké' zegt Harry en hij kijkt naar buiten waar Londen aan hem voorbij gaat.

'Sneep! Severus!' Er wordt geschreeuwd door fans en fotografen verdringen zich rond de beroemde volleybalfamilie. Severus glimlacht kleintjes en loopt door de menigte die zich verzamelt heeft bij de ingang van de Copper Box. ' Hoe voelt u zich?' vraagt een mannelijke journalist brutaal die een microfoon onder zijn neus duwt. ' Prima, uiteraard een beetje gezonde spanning maar dat mag hé?' zegt hij met een glimlach en loopt dan door. Hij stopt bij een paar fans en zet zijn handtekening. 'Succes!' zeggen ze en hij bedankt ze vriendelijk. ' Wie is dat?' vraagt dezelfde brutale journalist. ' Oh, je bedoelt Harry? Harry is mijn zoon' zegt hij terwijl hij beschermend een hand op Harry's schouder legt. ' Echt? Dat is nieuwe informatie' zegt de man en hij knikt. ' Voor jullie wel' zegt hij met een glimlach. 'Ik ga me concenteren op mijn wedstrijd van vanavond' zegt hij en direct loopt hij naar binnen. Hij hoort achter zich gejoel en geroep maar hij negeert het. 'Pff, wat een gezeur' bromt Tobias en Severus glimlacht zwakjes. ' Nou, komen jullie?' zegt hij en hij hijst zijn tas hoger op zijn schouder. Dan loopt hij naar de bar, waar ze elkaar ontmoeten.  Jason, de spelverdeler zit er al te kletsen met Gustaf. ' Hey Sev!' roept Jason uit terwijl die opspringt van zijn kruk en hem begroet met een vriendschappelijke knuffel. ' Hey man' zegt Severus en begroet Gustaf, één van de middenaanvallers, ook vriendschappelijk. ' Dag meneer en mevrouw Sneep' begroet Jason dan zijn ouders en Severus glimlacht. ' Dag Jason, wat zie je er weer goed uit' zegt Eileen en de jonge spelverdeler kleurt iets. ' Hoi, ik ben Jason' stelt hij zich vlug voor aan Harry en Severus ziet zijn zoon de hand schudden van Jason. Hij glimlacht en knipoogt naar Harry. ' Echt leuk om je te zien' zegt Jason. Dan komen er meer mannen binnendruppelen die Severus allemaal vriendschappelijk begroet. ' Hé Toby' roept een luide stem vanuit een deuropening en Severus kijkt op. Hij grijnst als hij Bill, zijn coach, ziet. ' Hé Bill' zegt zijn vader en de twee oudere mannen begroeten elkaar. Bill geeft dan iedereen een boks en schudt Harry's hand. ' Ik ben Bill, je vaders coach. Ik heb met je opa gespeeld, goede speler hoor' zegt hij en Harry grinnikt. ' Ik heb het gezien, ze zijn erg aan elkaar gewaagd' zegt Harry. ' Oh ja, al zit er meer talent in Severus dan in mij hoor' zegt Tobias bescheiden, wat hem een elleboogstoot oplevert van Eileen. ' Nou wij gaan' zegt Tobias dan en Severus knuffelt zijn moeder. Dan knuffelt Tobias hem. ' Succes man en winnen hé? Sla die Amerikanen het veld af' zegt Tobias en Severus grinnikt. ' We doen ons best pa' zegt hij. Dan laat hij Tobias los. ' Kom 's Harry?' vraagt hij en dan knuffelt hij voorzichtig zijn zoon. ' Succes' zegt zijn zoon en hij knikt. ' Wel schreeuwen op de tribune hé? Ik wil je horen' zegt hij knipogend en hij bespeurt een grijns op Harry's gezicht. ' Komt goed, doei!' zegt Harry. Als zijn familie weg is, draait hij zich terug naar zijn team en kijkt naar de jongens. ' Oké, we moeten inderdaad doen wat Tobias zegt. We gaan eerst naar de kleedkamer en trainen'. Er worden tassen gepakt en druk pratend gaan ze naar hun kleedkamer waar hun speelshirts al klaar liggen. Tijdens het omkleden wordt er nog gedold met elkaar maar algauw wordt de sfeer serieuzer en tijdens de eerste peptalk in de kleedkamer, hangen de mannen aan de lippen van Bill. Ze zijn klaar voor de overwinning..

-----------------------------------------------------

Het volgende hoofdstuk zal een deel van de eerste wedstrijd zijn, tegen Amerika! Ik kijk er nu al naar uit om het te beschrijven:) Dank je voor het lezen!