Bakit Ako Ngayon, Iniwan Na

Chapter 3

Brokenheart.

Mika POV.

Ang sakit sakit, iyak ako ng iyak. Yung feeling na dati, ikaw yung inaalagaan niya, yung kasama niya, yung mga ngiti niya na ikaw yung dahilan, ngayon sa iba na niya nahanap.

Pulang pula na mukha niya, pinagtitinginan na nga siya, ng ibang department.

Ang sakit, paano ba ito mawawala. Hindi ko dapat maramdaman ito, yung selos kasi wala naman akong karapatan, maganda yung girl, subrang simple lang, ano naman ang panama ko, ang meron ako ay talino lang.

Subrang insecure kuna, kinakain na din ako ng selos, kailangan na niya ng pagsasabihan at kay franco lang ito masasabi, dahil alam nito ang pinagdaraanan niya, kaya pumunta siyang locker, at  kumuha siya ng damit at sinuot niya ang PE uniform.

Iuuwi niya yung nabuhusan na uniform baka kasi magmantsa ang hirap kaya maglaba.

Tinawagan niya si franco.

Bessy calling.....

Sagutin mo please. Naiiyak na naman siya, masyado akong emosyonal pag si Jake usapan.

Salamat sinagot din.

"Bakla, punta ako d'yan sa inyo p'wede?" Deritsang sabi ko.

"Bakit bakla? Anong problema, tanong sakin ni franco." Nagaalala nitong tanong sakin.

"Mayamaya ko na ikwento please." Dahil ayaw niyang ikwento ito sa cellphone.

"Oh? Siya kakauwi ko lang kasi eh,
sige. Bye hintayin kita dito." Paalam nito agad sakin.

Maasahan talaga si bakla, siya na siguro ang nakakaalam ng lahat, tungkol sa pinagdadaanan ko, love guru wala naman jowa hahaha.

Broken na  nga ako, naisipan ko pang mag joke, kainis.

Bago ako lumabas, nakaabang sa locker si Jake.

Naka ekis ang braso niya na halatang seryuso.

Kinabahan ako, ang bilis ng pintig ng puso ko, hohoho hindi ko alam kung pano ko kakausapin ito.

"Oh! Jake bakit nariyan ka? Kanina ka pa?" Kabado kong tanong.

"Oo. at kanina pa kita gusto kausapin." Siryuso niyang sabi.

"Bakit may important kabang sa sabihin?" Nagtatakang sabi ko.

Kabado talaga ako.

"Oo, may pakiusap lang ako dahil ayukong mangyari ulit yung kanina.
Nagtitimpi lang ako." Marion niyang sabi.

"Ayuko lang na masaktan si Ericka at pag nangyari ulit yun kakalimutan kong naging kaibigan kita." Sigunda niyang sabi.

Napaluha ako dahil ipagpapalit niya yung ilang taong nakasama niya ako kaysa sa panandalian niya.

"Bakit Jake, hindi ko naman sinasadya eh nagmamadali ako." Pagpapaliwanag ko sa kaniya.

"No need to explain sinabi ko lang iyon para balaan ka? Ayuko lang ng tatanga tanga?" Madilim niyang sabi.

Ha? Hindi na siya yung Jake na kilala ko, umiyak ako. Anong nangyare sa kanya?

Anong nangyari sayo Jake, ibang iba kana. Nasan na yong kilala kong Jake na ako lang yung pinaniniwalaan, yung best friend ko.

Hindi ako umimik.

Pero nagulat ako sa sinabi niya.

Bago

Umalis sa harap ko.

"Mahal na mahal ko siya at ayaw ko siyang nakikitang nasasaktan pisikal man at emisyonal.Matagal kong hinintay na maging akin si Ericka ayukong lang mawala sakin siya.
Maiintindihan mo lang ako kong nag mahal ka." Yun na ata yung katapusan ng pagpapantasya ko. Na akala ko ay para kaming bida sa wattpad na magugustuhan din niya ako kaso hindi nangyare. Umasa lang ako sa wala.

Tinalikuran niya ako, paano ko sasabihin na oo alam ko yung pakiramdam mo kasi ikaw yung mahal ko. Sabog na siguro ako hinang hina na umalis na ako.

Nagcomute ako papunta kila franco buti nakatakas ako, kinuha ko ang gamit ko ng walang tao sa room at buti nakuha ko yung gamit.

Habang nasa byahe ay iyak ako ng iyak pinagtitinginan na nga ako buti hindi ako nag breakdown.

Nakarating na ako sa bahay kumatok na na ako pinapasok na ako ng kasambahay sa sala.

A/N: Salamat sa nagbabasa ng aking kwento. I dedicate this chapter sa aking mga babies. I love you. Mhuaps.💗💗