Bakit Ako Ngayon, Iniwan Na

Chapter 8

Niligpit niya yung pinagkainan niya kanina, pagkatapos maghugas ay nag iwan na lang siya ng note, kasi sasabunin na siya ng mommy niya mamaya 19 anyos pa lang siya, paano kong mabuntis siya. Hindi niya alam kong pananagutan siya ni franco .

Love,

Umuwi na ako tumawag kasi si mama galit na galit sorry. Hindi na kita hinintay baka lalo lang iyon magalit.

Mika.

Hindi kuna hinabaan nagmamadali rin naman kasi ako.

Pagkarating sa bahay ay subrang tahimik.

Pagkapasok ko ay bumungad si mama at papa.

Ay patay hehe..

Bakit. Hindi ka nagtext na hindi ka makakauwi, pinagalala mo pa ako naabala ko pa si Jake akala ko nandun ka sa kanila?-sabi ni mama

Ma? I'm sorry masyadong maraming projects. I forgot to inform you na hindi ako makakauwi 11 pm na natapos yung thesis namin.

Shit matagal ko ng tapos yong thesis wala na ako mailusot.

And ma? Kilala mo naman si franco , siya lang ang partner ko don.
Hindi nila alam yung about kay franco buti naman para hindi sila mahirapan.

Okay. Sige na punta kana sa room mo. Buti napaniwala ko si mama, si papa naman ay  tahimik lang ayaw niyang sumabat kay mama. Papa is the best kasi wala siyang kinakampihan nakikinig lang siya sa amin, makikialam lang siya pag subra na.

Habang nakahiga ako, naalala ko na  naiwan ko pala uniform ko doon buti mga books and notes na sakin

Habang nakahiga naalala ko yung nangyari nararamdaman ko pa yung lagi niya yung bawat haplos sa katawan niya. Naalimpungatan lang siya ng marinig ang sigaw.

Mika, lumabas ka sa kwarto mo may bisita ka.

Sino naman kaya iyon. Hindi naman siguro si franco, dahil kakaalis niya lang sa bahay nito.

Pag labas niya ay nakaupo sa sofa si Jake nabigla siya kasi ngayon lang ulit to nakadalaw.

Oh? Bakit nandito ka anong masama ng hanging ang nagutos na pumunta ka dito naginit ulo ko ng makita ko siya.

Hmm? Nagaalangan ito..

I'm sorry to what I'm saying to you before.

Gusto  ko lang himingi ng dispensa ..l

It's okay Jake. I understand pranka kong sabi nakatingin lang ako sa kanya ang hirap niyang basahin, hindi ko maintindihan ang  ugali niya.

Nginitian ko na lang. Kong wala kanang sa sabihin makakaalis kana!
Nagulat ito.

Kakauwi ko lang at kulang ako sa tulog. I explain kahit wala naman dapat ipaliwanag dahil hindi ko nman siya nobyo.

Bago ako umalis ay pinigilan niya ako?

Hinawakan niya braso ko inalis ko yung pagkakahawak niya..l

San ka galing kagabi. Hindi mo ba alam na nagalala sayo lahat ng tao dito sa bahay ninyo and besides akala ni tita nasa bahay ka namin.
Madilim ang mukha nito ang kapal din talaga, pagkatapos ng lahat ng masasakit na salita at pagaabanduna niya sakin, kasi may bago na siya how come na ganito kakapal mukha nito.

I ignore him and drag to close the door.

Hindi niya na ako hinabol pero alam kong nasa pinto siya.

I dont want to talk to you, anymore Jake I hate you sigaw ko.

I cried and cry
Umalis na din siya walang salita na lumabas sa bibig niya alam niyang ayaw kong pag usapan yung nangyari kagabi na hindi ako nakauwi, wala naman kasi ako dapat explain sa kanya.

Puro sama lang ng loob ang nararanasan ko.

I'm sleep na hapon na ng magising ako nakalimutan kong kumain kanina na tanghali.

Ayaw kong lumabas ng kwarto ng wasted ayukong malaman na nagkakaganito kami mag best friend.