DOLUNAY

18. Bölüm

"Ayy abi." Dedi ve Çağla Onurun ve Ömerin olduğu yere doğru koşmaya başladı. Ilk Onura sonra da Ömere sarılırken bende ablama sıkıca sarıldım. Ailemi o kadar özlemiştim ki hepside gözümde tütüyordu. Ablamdan ayrıldıktan sonra Onur kollarını belime dolayıp bana sıkıca sarıldı.

"Seni yeniden görmek ne güzel." Diyerek geri çekildi.

"Senide öyle." dedim ve bende kollarımı geri çektim.

Sonra Ömere döndüm. Onu son gördüğümden sonra fazla olmasada saçları uzamıştı. Tepeden topuz yapmıştı. Kollarını açıp tebessüm edince bende gülümseyip kollarımı boynuna dolayıp ona sıkıca sarıldım.
 
   

"Seni çok özledim." (Ömer)

"Bende seni çok özledim." Dedim.

Ben geri çekildiğimde Ömerde geri çekildi. Yüzümü avuçlarının arasına alıp alnımı öptü sonra da yine sarıldı.

"Beni yumuşamış olarak algılama sakın. Sana hâlâ sinirliyim ama şuan sana olan özlemim ağır basıyor." Diyerek saçımın üzerini öptü.

"Aslında ben si.."

Ben açıklama yapmaya başlamışken sözümü kesti.

"Seninle sonra uzun uzun konuşacağız ama şimdi değil. Henüz değil." Dedi ve geri çekildi. Benden dört adım kadar uzaklaşıp Onur ve Çağlanın yanına gitti ve Çağla ile ilgilenmeye başladı. Bende ablam ve Yıldıza döndüm.

Ablamın ağzından tek kelime çıkmıştı. "Haklı."

Yıldızda olumlu anlamında kafasını sallayınca konuyu değiştirdim.

 

"Annemler neredeler, nasıllar?" Diye sordum.

"Iyiler merak etme. Bize geldikten bir süre sonra güvenli başka bir yere geçtik." (Ablam)

"Peki." Dedim ve Çağlanın oraya baktım. Köşede abileriyle konuşuyordu. Onları gerçekten çok özlemişti. Ömerle ikiz kardeşlerdi ama sürekli aralarında tatlı bir atışma olurdu ama şimdi o atışma yerini sevgiyi bırakmıştı şimdilik. Biraz daha zaman geçince yine eski günlerine dönerler. Gerçi anne ve babalarından sonra zorlanacaklardır ama üçü bir arada olduktan sonra zamanla atlatacaklardır. Ben onlara bakmaya dalmışken ablamın söyledikleriyle ablama döndüm.

"Biz sizinle geleceğiz." (Ablam)

"Bizimle derken?" Diyerek işaret parmağımla Yıldız ve kendimi gösterdim.

"Duydun işte. Bizde seninle geliyoruz. Bakma öyle ben Onur ve Ömerde seninle geleceğiz. " (Ablam)

"Bu tehlikeli olur Serap. Üçünüzde tehlikeye girersiniz." (Yıldız)

"Evet Yıldız haklı. Biz yalnız gideceğiz." Dedim.

Ablam olumsuz anlamında kafasını salladı.

"Bunu ne ben ne de Onur ve Ömer kabul eder! Bizde seninle geliyoruz Dolunay." (Ablam)

 
Onur ablamın yanına geçip elini beline attı.
 

"Evet sonuçta varisi o adamdan korumamız lazım. Seni yalnız bırakamayız Dolunay." (Onur)

"Evet." (Ömer)

Ömerde benim yanıma geçti. Çağlada Yıldızın yanındaydı.

"Gerek yok ben iyiyim. Hem benim şuan 15 tane yakın korumam ve Yıldızım var." Diyerek Yıldızı işaret ettim. "Yani güvendeyim. Siz anne ve babamın yanında kalın. Yoksa aklım burada kalacak." Dedim.