The Wedding Planner (KathNiel)

Chapter 16: what's good in goodbye?

Daniel’s POV

“pare, why so sudden?” Khalil

 “sigurado ka nab a dito, brad?” Sed

“bro, anong nangyari?” katsumi

Tanong ng mga kaibigan ko habang hawak nila ang resignation paper ko… yes, I’m resigning… para tuluyan ng lumayo kay Kath… hindi dahil sa hindi ko kayang panindigan ang pag mamahal ko sa kanya at hindi dahil hindi ko kayang ipag laban ang nararamdaman ko… ayoko lang na mahirapan pa sya… remember her last words? “gusto na kitang kalimutan… parang awa mo na… wag mo na kong pahirapan” naisip ko, kailangan nya ng space… at gusto nya na ulit ng kalayaan nya… gusto ko man syang pasayahin araw-araw… gusto ko man syang makasama habang buhay… hindi pwede… dahil sya na mismo ang humiling na iwanan ko sya…

“kailangan ko ng layuan si Kath… gusto nya na daw kasi akong kalimutan” I wiped away my tears…

hindi ko na naman napigilan ang umiyak… pero pinipilit ko pa din ngumiti… “wala eh… ginawa ko naman lahat, pinasaya ko sya, minahal ng sobra sobra… pero parang kulang pa din”

“pare… wala na sayo ang problema… nakita namin kung gaano mo pinaramdam kay Kath ang pag mamahal” Sed

“kaso nga lang… yung babaeng pinili ng puso mo, takot mag mahal…” Khalil

“hayaan mo na, bro… darating ang araw, maayos din ang lahat… kung kayo naman talaga, kayo talaga eh” katsumi

Tumayo na ko at pinilit na ngumiti “salamat mga pare hah… kayo na ang bahala kay Kath… alagaan nyo sya… wag nyong hahayaang malungkot sya”

“makakaasa ka bro”

Lumabas na ko ng opisina para ibigay kay Kath ang resignation letter ko…

this will be the last time that I am going to talk to her kung hindi nya ko pipigilan… I am still expecting na pigilan nya ko sa pag reresign ko…