my ghost feelings ft. Niall Horan

Chapter 33

P.O.V. Zayn

We staan op het podium en we zijn halverwege de show. We willen net beginnen met Don't Forget Where You Belong als Paul vanaf de zijkant van het podium naar mij seint. Ik loop naar hem toe. 'Wat is er?' 'Noreen is naar het ziekenhuis gebracht, haar vliezen zijn gebroken net tien minuten geleden.' Ik knik en loop naar Niall. 'Niall we moeten gaan. Noreen is al in het ziekenhuis. Haar vliezen zijn net gebroken.' Hij knikt en kijkt naar de ander jongens en de band. De band stopt met spelen en ik neem het woord. 'Ik vind het heel erg om dit te moeten zeggen, maar we moeten weg. Noreen ligt in het ziekenhuis en ik wil mijn kinderen wel ter wereld helpen.' Louis, Liam en Harry kijken mij verbaasd aan. Ik kijk ze smekend aan en ze knikken. 

Ik ren het podium af met Niall op hielen. Ik druk mijn mic in de handen van de eerst volgende persoon die ik tegen kom. Samen met mijn in-ears en kastje waar alles op verbonden is. Lou geeft mij m'n mobiel en autosleutels aan en ik ren meteen door naar de parkeerplaats. Niall stapt naast me in de auto en ik rij weg.

Na een kwartiertje zijn we in het ziekenhuis. Ik ren als een bezetene naar de receptie. 'Hallo ik ben hier voor mijn vriendin Noreen Horan ze gaat zo bevallen van onze kinderen.' 'En uw naam is?' 'Zayn Malik en dit is haar tweelingbroer Niall Horan.' Ze knikt. 'Ze ligt op de tweedeverdieping, op kamer 127.' Ik knik draai me om en ren naar de trap. De lift heb ik nu geen tijd voor. Niall rent achter mij aan en kijkt raar als hij me niet bij de lift ziet staan. 'Ik heb geen zin om te wachten.' zeg ik eerlijk en begin de trap op te rennen.

Aangekomen bij de kamer wacht ik tot Niall naast me staat en dan klop ik aan. Na een paar minuten krijg ik een seintje dat ik naar binnen mag. Noreen kijkt op en zucht opgelucht. 'Ik dacht dat je het niet ging redden, ik mag bijna beginnen ik heb acht cm ontsluiting. De dokter komt weer binnen en kijkt nog een keer naar de ontsluiting. 'U mag beginnen met persen.' Ik geef Noreen mijn hand en ze begint met persen. Niall gaat naar de andere kant van het bed en houd haar andere hand vast. Zijn gezicht vertrekt een beetje als ze weer perst en onze handen fijn knijpt. 'Nog een paar keer, ik zie het hoofdje.' Noreen perst nog een keer. 'Ja daar is hij dan.' Het blijft stil en Noreen krijgt een bezorgde blik. 'Waarom hoor ik niks, waarom huilt hij niet?' Ze raakt een beetje in paniek. Net voor ik iets wil zeggen begint de baby met krijsen. Noreen glimlacht en kijkt mij aan. 'Het is een jongetje. Wat is zijn naam?' Ik kijk haar aan en ze knikt. 'Bobby Robin Malik.' zeg ik met een glimlach. 

Een half uur later zit Niall met Bobby op de gang en krijgt Noreen nieuwe weeën. 'U mag weer gaan persen.' Noreen perst en ik voel mijn hand bijna niet meer. Niall komt binnen met Bobby en legt hem in het wiegje naast het bed van Noreen. Hij glimlacht en gaat weer naar de gang. 'De ander komen zo en ik dacht misschien dat jullie zometeen zelf de baby's wouden voorstellen dus ik wacht ze op op de gang en houd ze bezig.' 'Thanks Niall.' Hij glimlacht en knikt.

'Nog twee keer persen.' Noreen doet wat de dokter zegt en perst nog een keer. 'Ja ik zie het hoofdje.' Noreen perst nog een keer en laat zich dan weer met een zucht achterover vallen. 'Het is een meisje.' zegt de dokter boven haar gekrijs uit. Ze word gewassen en in mijn armen gelegd. 'Wat is haar naam?' 'Bella Laila Malik.' zegt Noreen met een glimlach. 

Niall komt weer binnen. 'Hele bende zit op de gang, jou ouders zitten er ook bij Zayn, Paul en Lou zijn er ook.' Ik knik en Noreen kijkt blij. 'Nu alleen nog de laatste.' zegt ze lachend. 

Noreen is weer begonnen met persen en ik voel mijn hand niet meer. 'Hij is er al bijna, deze gaat sneller dan de rest.' Na een kwartiertje is de laatste er ook uit. 'Het is een jongetje, wat is zijn naam?' Noreen glimlacht en zegt. 'Bram Niall Malik.' De dokter neemt hem even mee om hem te wassen en te wegen. 'Meneer Malik zou u voor de laatste keer de navelstreng willen door knippen?' Ik knik blij en krijg voor de derde keer vandaag de schaar aangereikt.

'Ik ga de jongens en onze families halen.' Noreen knikt en gaat wat rechter op zitten met Bella en Bram. Ik hou Bobby vast en loop naar de gang. 'We zijn zover, komen jullie?' Met een glimlach van oor tot oor komen de jongens en onze families achter mij aan. Ik ga naast Noreen haar bed zitten en kijk blij. Als iedereen binnen is knikt Noreen naar mij. 'Maak kennis met Bobby Robin Malik, Bella Laila Malik en Bram Niall Malik.' Nialls mond zakt open als ik Bram heb voorgesteld. 'Bobby is de oudste, Bella de middelste en Bram de jongste.' Gaat Noreen verder. Louis zegt als eerste iets. 'Gefeliciteerd.' Ik glimlach breed en bedank hem. Mijn moeder komt naast me staan en kijkt naar Bobby in mijn armen. 'Ze zijn prachtig Zayn. Werkelijk prachtig.' Met tranen in haar ogen loopt ze naar me toe en knuffelt me. 'No zal ik mam en pap bellen?' 'Ja en Greg.' Niall knikt en loopt de kamer weer uit. 'De 1D familie is weer groter geworden.' Zegt Louis blij. Ik grinnik en knik. 'U mag naar huis als u dat wil.' De dokter komt weer binnen en Noreen en ik knikken. 'Laten we naar het hotel gaan. Dan is het iets minder druk hier. Met z'n allen in zo'n kleine kamer.' Noreen geeft Bram aan Harry en Bella aan Liam. Louis helpt haar overeind en geeft haar kleding aan. 

Als ze omgekleed is komt ze aan lopen, ze neemt een krijsende Bella weer van Liam over en loopt samen met mij de kamer uit naar de auto toe.