I Mᴀʟʟᴋᴜᴀʀ Nɢᴀ Tɪ

1-( ... buzeqeshja jot me mahnit)

Po ecte e qete edhe pa shqetsimin me te vogel neper korridoret e atij pallati madheshtore.
U be qe ne moshen 10 vjece qe jetojnte aty edhe kishte arritur te mesonte cdo pjese te atij pallati.

Me shishet e ndryshme ne duar edhe buzeqeshjen djallzore qe mbante ne fytyr edhe degjohej vetem zhurma e takave te saj ne te gjitha ate korridor te madh. Do kishte vazhduar akoma te ecte por te mos ishte per zerin e tij qe e nderpret.

- Keira?

- Zoti Andres si mund te ju ndihmoj?

- Te kam then me therrit Andres

- Por ti e di qe nje magjistare e thjesht si un nuk mund ti drejtohet mbretit te saj ne emer apo jo-   i tha keto fjale duke e pare me nje shikim dinak

-  Sikur e the vet un jam mbreti edhe fjala ime eshte urdher per te tjeret keshtu nese un te them me therrit Andres ti ate do besh apo jo?

- Ti je mbreti i te gjithve por jo i imi zoti Andres. Un jam vete mbreteresha e vetes time edhe nuk kam nevoj per nje mbret. - i tha keto fjale me nje buzeqeshje si nje vajze e pafajshme por kur ne te vertet ajo ishte djalli vete.

- E di qe  buzeqeshja jote me mahnit

- E di qe je nje don zhuan i vertet

- E di por te vetem femer qe po dua spo mund ta kem

- Ndoshta nuk ben per ty.

- Nese mendon se do heq dor me aq pak e ke gabim ta kam then qe ti nje dite do behesh e imja- i tha ai me nje buzeqeshje ne fytyre

- Edhe un te kam then qe skam nevoje per nje mbret. - ja kthen ajo po me te njejten buzeqeshje

-Per ty behem cfare te duash ti jo vetem nje mbret e dashur

- Nuk po te kerkoj asgje edhe as skma nder mend ta bej

- Se ke iden sa me pelqen karakteri jote Keira

- E di prandaj len koken mbas meje

- Sinqeriteti eshte nje nga pikat e tua me te forta

- Me pelqen te jem e sinqert

- Ndersa mua me pelqen te jesh e imja

- ndersa mua jo - i thote keto fjale duke qeshur edhe largohet ne drejtimin qe ishte nisur.

Andres ishte mbreti i te gjith mbreteris qe magjistareve edhe nje nga magjistaret me te fuqishem. Kishte kohe qe linte koke mbas saj edhe ajo e dinte shume mire kete por nuk ndjenjte asgje te tille per te.

Dashuria per te ishte thjesht humbje kohe edhe shperqendrim nga ajo cfare donte te arrint ne te vertet.

Hyrj ne dhomen e saj edhe la gjerat siper tavolines. Mori librin qe Hardi i kishte dhen per te pervetsuar sa me mire magjite e saja edhe filloi te bente kerkime per gjerat me te ndryshme.
Ishte shume e zonja, madje me e zonja se cdo vajze e moshes se saj. Hardi i kishte mesuar gjithcka cfare dinte edhe ajo mundohej ti realizonte te gjitha edhe pse kishte shume e me shume per te mesuar.

Hardi ishte ai person i cili e kishte rritur sepse ajo nuk i kishte prinderit. Kishte hyre ne territorin e mbreteris se magjistarve kur kishte qen ne moshen 10 vjecare e vetme krejt edhe ishte gjendur nga Hardi i cili ishte magjistari kryesor ne keshtjell. Ai e kishte marre kujdesur e rritur duke i mesuar gjithcka cfare dinte. Askush nuk e di te shkuaren e saj te gjith hedhin hipoteza se prinderit e saj magjistar kan vdekur ne ndonje dyluftim ose ndonje gje tjeter por askush nuk mund ta thote me bindje te plote.

Sot ishte 21 vjece edhe ishin ber fiks 11 vite ne ate pallat mbreteror. Kurre nuk kishte dal nga territori jo sepse nuk lejohej por sepse nuk donte ajo.
Kishte vendosur te dilte ate her kur te ishte gati me te gjitha magjite e mesuara per te permbushur qellimin e saj.

Nese te gjith mendonin se ajo nuk kujtonte asgje nga e shkuara e kishin shume gabim, ajo dinte cdo gje edhe mbante men cdo ndodhi. Urrejtja dhe deshira per hakmarrje qe i jan mbledhur ne zemer e kan sjell deri ketu edhe te bej krenar ate, qe kur ta shof nga lart ti thot "Kjo eshte vajza ime"...

Kjo eshte edhe pjesa e pare me thoni cfare mendoni edhe a ju pelqeu apo jo.