CHAPTER 12

2 3 0
                                    

Chapter 12

Tulala akong habang si Dren ay tahimik na pinupunasan ang aking basang kamay at mukha gamit ang puti niyang towel. It's smell like him too. Nandito pa rin kami sa loob ng kaniyang sasakyan tahimik at tanging mga paghinga lamang namin ang naririnig. I was wondering if he could hear the loud thud in my chest because his too near on me.

"Bababa ako para makapagbihis ka na." he broke the silence.

Napabaling ako sa labas at mas lalo pang lumakas ang pagbuhos ng ulan. Paglumabas siya ay mas lalo lamang siyang mababasa at giginawin. Aamba na niyang bubuksan ang pintuan ng pinigilan ko siya.

"U-h, 'wag k-a ng lumabas makakapag b-ihis naman a-ko ng nandito k-a." kabado kong saad. "Malakas ang bagsak ng u-lan sa labas."

Nakita ko ang mangha sa mga mata niya at may maliit ng ngiti sa labi. Iritado ko siyang pinag-ikutan ng mata.

"Pikit na, magbibihis na ako!" akala niya siguro ay hahayaan ko siyang panoorin ako huh!

"Okay." Bakas ang tuwa sa boses niya.

Maingat kong inalis ang aking damit pang-itas at paminsa-minsan ay sumusulyap ako sa kaniya kung naninilip ba siya. Nang maalis ang pang-itas ay mabili kong sinuot ang gray niyang malaking jacket, katulad ng pinasuot niya sa akin dati.

"Please, remove all your clothes." maya maya ay wika niya.

"W-hat!?"

He chuckled habang nakapikit. "Of course except your lingerie."

"B-ut-"

"You're too wet, I don't want to get you sick. My jacket is too big for you, abot iyan hanggang sa tuhod mo." he said using his deep voice.

I shrugged. "F-ine!"

I had a hard time removing my bottom clothes. I didn't try to complain to him because I had cycling anyway. Hindi naman masikip dito sa loob ng sasakyan niya ngunit ng nag-aalis ako ng damit ay parang sumikip bigla kaya may mga natatamaan akong parte dahilan para kumalabog ito. The shocks!

"D-on't you dare open y-our eyes!" mariin kong saad dahil bumaling siya sa akin habang nakapikit parin dahil sa narinig na malakas na kalabog.

"Nahihirapan ka, need my help?" alok niya.

"O-f course not!"

He chuckled. "I'm just offering my help-"

"J-ust... just shut up!"

He laughed silently then finally shut his mouth. Better! Medyo nahirap akong tanggalin ang aking pang-ibaba kaya hinihingal ng natapos, inayos ko ang malaki niyang jacket at pinasok ang mga basang damit sa paper bag. Bahala na kung mapunit ito!

Sasabihin ko na sanang buksan niya na ang kaniyang mga mata ngunit pinigilan ko muna ang sarili at tahimik na pinagmasdan ang kaniyang seryoso ngunit maamong mukha. Napabaling ang mga mata ko sa mapupula at malambot niyang labi. Natikman ko na iyan, pero gusto ko muling tikman... iyong matagal. I want to kiss him now! Nangulila ako sa kaniya sa mga nagdaan na linggo dahil sa galit ko sa mga nalaman.

Her lips twitched. I flickered to tured my attention onto other.

"I'm done. Open y-our eyes." iritado kunwari kong saad.

"You sure?" panunukso niya.

I rolled my eyes. "Yes!"

Pagkabukas niya ng mga mata niya ay agad na tumama sa akin. His thick eyebrows raised as he watched me quietly. I avoided his deep and serious eyes dahil sa kabang nararamdaman. Kunwari'y inabala ang sarili sa pag-aayos ng kaniyang malaking jacket, but the truth is, I was nervous because we were so close to each other added his way of looking at me... it's intensely that makes me tremble.

Tears of My Sorrow Heartbeat (Heartbeat Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon