ŞİZOFREN MİSİN?~texting~

26~

"Nereye gidiyoruz?"

"Lunapark ama çocukça şeyler yapacağız. Birlikte çocuk olmaya var mısın?" Diye sordu benzin istasyonunun içinde tuvalete girmek istemiştim o da bi şeyler almak istemişti. Kasaya geldik. Kasanın sağ tarafında kocaman bir ayıcık reyonu vardı.

"Sana almak istesem beni yanlış anlar mısın?" Diye sordu. Şu cümledeki inceliğe bakar mısınız!?

"Hayır alma. Hiç gerek yok boş yere para harcamana!" Kaşlarını çattı. "Fikrini sormadım sadece yanlış anlayıp anlamayacağını sordum." Dedi.

"Anlamam ama..."

"Ama yok. Şu güzel dedi." Kahverengi ufak ayıcığı göstererek. Üzerindeki kıyafette. 'yürüme uyu' yazıyordu.

Marketten çıktığımızda elime verdi ayıcığı. "Al bakalım ufak hanımm." Dedi m harfini uzatarak. "Lütfen ayıcığıma iyi bakın. Ve üzerinde yazdığı gibi ben olmadığım zaman bi şey yaşarsan şayet yürüme uyu. Gördükçe de beni hatırla." Diyip burnumu sıktı. Sırt çantama sığacak boyda olduğu için mutlu oldum. Bi de elimde taşıyamazdım.

Ve hayatımda aldığım ilk hediyeydi. Hediye alan ilk kişiydi. Ailem hariç. Bu beni bi miktar mutlu ettiği halde gözlerimin dolmasına engel olamadım.

"Ağla diye değil gül diye. Kızdırma beni kuzu!" Diyip kaskı uzattı.

"Tamam tamam bi an duygusala bağladım." Diyip kaskı aldım elinden.

..x..

Herkesin korktuğu hızlı trenlerden de yüksek aletlerden de korkmamama şaşırdı. O bile bi alette korkup elimi sıkmıştı. Gülümsedim bu duruma.Yürüdüğümüz ağaçlı uzun ve boş yolda muhabbet ediyorduk şimdi.

"Sen neden korkmuyorsun hiçbir şeyden?"
"Neden korkmalıyım?"
"Neden korkmayasın."
"Kendime güveniyorum."
"Kendine mi güveniyorsun?"
"Güvenecek başka birim mi var sanki.. Kendimden başka kimseye güvenemez bu saatten sonra bu küçük kız."

"En güzeli küçük kız kim seni iter kim düşürür kim dizlerini kanatır bilemezsin. Çok seversin belki ama güvenmemelisin. Çocukken bile en sevdiğin bisikletten düşüp dizlerini kanatmadın mı sen? İnsanlar sevgi  dedikleri şeyi bilmiyorlar. Sen de kimsenin sevgisine de inanma. Arkadaş tavsiyesi."

Gülümsedim. "Bisikletten düşünce dizim kanamadı bacağım kırıldı." Kahkaha attım

"O kadar şey dedim oraya mı takıldın?"

"Evet."  Diyip kahkaha atmaya devam ettim

"Hep böyle gülsene."

"Nasıl?"

"Hayat dolu. Yaşama isteği verdi gülüşün bana."

"Hayat mı dolu? Ben mi? En son intihar etmiştim ben ya." Diyip güldüm.

"Aptalsın küçük hanım."

"Kalk gidiyoruz."

"Nereye?"

"Bilmem sen nereye dersen!"

...

Çok yorgun bitkin bir yazarınız var. Ölmeye gidiyorum biraz  ben size iyi okumalar ay pardon uyumaya :)