"Nedir bu?" Fısıltı karanlığın içinde yayıldığında genç çocuk belki de hayatında ilk defa derin bir endişeyle sarsıldı.
Kaçırılmıştı.
Peki kim tarafından?
"Yargılanacaksın." Aldığı cevap kısa ve netti, lâkin onu tatmin etmedi.
"Ne cüretle-" diye tısladı aniden gelen öfkeyle, ancak kelimeleri hançerle ortadan ikiye ayrılır şekilde kesildi.
"Sessizlik."
Saniyeler dakikaları devirirken Tom Riddle sabrının zorlandığını düşünüyordu. Tek bildiği en son Hogwarts'ta, tek başına bir koridorda olduğuydu. Yürüyordu, insanlara ihtiyaçlarını sunan, son derece gizli bir odaya gidecekti ve her zamanki gibi pratik yapacaktı, fakat sonrası...
Hatırlamıyordu.
"Demek malûm kişi burada..." Marvolo, devasa odada yankılanan sesle oturduğu yerden ayağa kalkmaya yeltendi, ama nafileydi. Bileklerinde aniden hissettiği zincirle sandalyeye bağlanmıştı.
Kesik bir nefes alarak etrafı belki de onuncu kez inceledi. Simsiyahtı her yer. Zemin, son derece yüksekte duran tavan ve etrafındaki duvarlar bu koyu rengin içine gömülmüş gibiydi.
Kısa bir sessizlik evresi daha.
"Artık-" dişlerini sıktı çocuk, ikinci defa susturulurken içine yayılan ürperme hissini zorlukla gizledi. Güçsüz duramazdı, büyük ihtimalle onu tutsak eden kişiler arkasında bir yerlerde zevkle kendisini izliyordu. Yalvarmasını mı bekliyorlardı? Öfke, düşünce yetisini yitirmesine sebep oluyordu, Riddle adım adım nefretin katrandan kollarına sokulmaya başlıyordu.
"Sorgulamaya başlayabiliriz. Evrenin yasaları bize izin verdi, elimizde olanın ruhunun en kuytu köşelerine kadar incelemek görevimiz." Ses, dinleyen kişide soğuk bir suyun altında saatlerce bekletilmiş hissi uyandırıyordu ve kulaklarının uğuldamasına neden oluyordu.
Genç çocuk kaşlarını çattı. 'Elimizde olan'... Tom Marvolo Riddle.
Slytherin Varisi başını hafifçe geriye attı ve içinde bulunduğu bu saçma şeye lanet etti. Birileri onunla dalga geçiyor olmalıydı ve o bunun cezasını fena şekilde verecekti.
"Ruh," hitap şekli tuhaftı fakat Tom bunun kendine yöneltilmiş bir söz olduğundan emindi. "Evren Konsey'i toplandı, anılarını ve benliğini göz önüne alarak kendi aralarında kararlaştırdılar, görüşeceğin ilk kişi konusunda fikir birliğine varıldı."
Marvolo göz bebeklerinin üzerine yoğunlaşan parlak ışıkla beraber denilenleri sindirmeye çalıştı. Neler oluyordu? Evren Konseyi de ne çeşit bir delilikti?
Bakışları aydınlığa alıştığında kafasını kaldırarak bütün o kimliği belirsiz seslerin geldiği yöne doğru baktı. Varlıkla yokluk arasına sıkışmış beyaz bir tül parçası, kendisinin oturduğu yerden metrelerce yüksekte bulunan bir alanın ardındakileri gizliyor, bilinmezlikle sarmalanmış ak bir gökyüzüne benziyordu.
"İlk kişi mi?" Tom suallerine cevap bulamayacağının farkında olsa da aklındakileri umursamazca boşluğa döktü. "Neyden bahsettiğinizi bilmek istiyorum."
"Arzular, arzular... burada zerre kadar işe yaramazlar." Bıkkın ses, demirden aletlerin canını acıtmaya başladığı çocuğun kulak zarına çarparken ikinci bir karanlık seli de çevreyi kuşattı, Marvolo'nun bilincinin surlarına soğuk pençeleriyle vurdu.
▪▪▪▪▪▪▪Başlangıç olarak sayabilirsiniz. Kafa karıştırıcı gibi gelecek ama sonradan anlayacağınıza emin olun.
Evren Konseyi ile ilgili tahmini olan?
Yarın olayların geliştiği bölümü atacağım, daha fazla betimleme göreceksiniz. :)
ŞİMDİ OKUDUĞUN
UNCERTAINTY
FanfictionBeş temel duygu... Aşk, nefret, korku, öfke ve sevgi. Hepsi bir noktada birbirinden ayrılır, herbiri yüzlerce hisle evrenin enerji merkezine bağlanan ruhların kendi içinde yaşadığı dalgalanmalarının sonucudur. Aşk, en derin dürtülerden oluşan bir...