SEVENTEEN THREADS

#48 SVT: MY FIRST 13 KISSES SERIES 💓PROLOGUE💓

PROLOGUE

Y/N's POV

I'm 25 years old! For God sake! I just want to feel to be love. To feel that there's someone who cares for me aside from my parents and friends. But I'm already 25 and still no boyfriend since birthday.

"Hindi kaya na curse ka?" Tanong ng kaibigan ko. Napaisip naman ako. Wala naman sa pamilya namin ang minalas sa lovelife parang tanging ako lang. "Magpahula ka kaya? O manghingi ng advice sa manghuhula malay mo gumana" Hindi ako naniniwala sa mga curse

"Do you think na gagana yang sinasabi mo? There's no thing like curse.." She just shook her head.

Am I really curse? Wala naman sigurong masama kung magtatanong ako samanghuhula di ba? Dahil desperada na ako kahit imposible ay ginawa ko ang sinabi ng kaibigan ko. Yes desperado na akong magka jowa. 25 years na akong nage exist gusto ko ng maranasang may maka holding hands, maakbayan at kung ano pa mang ginagawa ng dalawang taong nagmamahalan.

~~~~~~~~~~

"Hmm.." Tinitigan ako ng manghuhula mula ulo hanggang paa na parang sinusuri ang buong pagkatao ko

"Uhmm.. So ano po.. Matutulungan nyo po ba ako?" Tanong ko sa kanya. She blink her eyes then she smile brightly

"I think you are really curse" I blink my eyes many times "Pero matutulungan pa din kita"

"May paraan po ba para matigil ang sumpa?" Tanong ko pero ang mga susunod nyang sinabi ang nakapagpatigil sakin.

"A stranger kiss. You need to kiss someone you didn't know then the curse will end" Kiss a Stranger?!? WTF?

Pero katulad ng sinabi ko sobrang desperada na ako. Naniwala ako sa sinabi ng manghuhula kaya naman nandito ako sa bus stop. Wearing my round glasses and I braided my hair. Hindi ko rin alam kung anong ginagawa ko sa buhay ko pero atleast magmukha akong ibang tao sa hahalikan ko mamaya at hindi nya ako makikilala. Matiyaga akong naghintay ng kahit na sinong lalaking dadaan pero bakit parang konti lang ang tao ngayon? Sabagay anong oras na rin naman. It's already 11 PM. Hindi ko rin alam kung ano ba talagang trip ko sa buhay. Nawawalan na ako ng pag asa. Talaga nga yatang naisumpa ako at never ng magkaka boyfriend. Naglakad na ako paalis ng biglang may marinig akong naghaharutan na mga lalaki sa likod ko. Kahit hindi ko sila lingunin ay sigurado akong lalaki sila.

"Oy Pre dali na isang game na lang bago umuwi" Rinig kong kwentuhan nila. Hindi ko na sila pinansin ng may maalala akong isang bagay.. Strangers kiss.. Yun ang pakay ko kung bakit nandito ako.. Naputol ang malalim na pag iisip ko ng may biglang bumunggo ng likod ko dahilan ng pagkahulog ng salamin ko. Hindi ko pa naman suot ang contact lense ko paano na toh? Teka.. Yes! This is the right time

"Hala Miss sor---" Agad akong lumingon sa bumunggo sakin at pinutol ang sasabihin nya nang hilain ko sya sa shirt nya at idinampi ang labi ko sa labi nya. Nagtagal lamang yun ng mga limang segundo bago ako humiwalay.

"B-Bakit mo ginawa yun Y/N?" I froze. Teka kilala ako ng lalaking to? Patay kailangan ko ng umalis! Agad akong tumakbo habang isinisigaw ang salitang...

"LASING AKO! LASING AKO!" Malaking kahihiyan itong ginawa ko.. Sana lang talaga maniwala sya.. Sila! Kasama pala nung lalaki yung mga kaibigan nya.. Pero sino ba sila? Paano nila ako nakilala? Agad na akong pumara ng Taxi at sumakay.

Kung kilala ako nung lalaki sa ganito kong itsura ibig sabihin malapit ko syang kaibigan.. Anong gagawin ko?

Pero ang mahalaga ngayon naputol na ang sumpa.

Pero naputol na nga ba and sumpa na naging pagsubok sa buhay ko O may panibagong pagsubok ang haharapin ko dahil sa kagustuhan ko?

~TO BE CONTINUED~

----------------------------------

DON'T FORGET TO VOTE 🌟 AND LEAVE COMMENT 📜 😘