အထုံ ၃
(နှစ် ၈၀ ကြာသော်)
February.2015
YUFL ညနေပိုင်းသင်တန်းကျောင်းတွင် နေရတု တက်နေတက်နေသည်မှာ ၁ပတ်ကျော်ရှိ သွားပြီ ဖြစ်သည်။ ကျောင်းစတတ်ခါစက တယောက် တည်း သီးသန့်နေလေ့ရှိပေမယ့် အခု တပတ် ကျော် လာသော အခါ သူနဲ့တခန်းထဲ ၃ခုံကျော်မှ လည်ကတုံး အဖြူ ယောပုဆိုးအနက်ရောင်ဖြင့် အရပ်က ၅'၁၀" မျှရှိပြီး အသားလတ်လတ် သန့်ပြန့်နေသော ကျောင်းသားကို သတိထားမိ လိုက်သည်။ ဘေးမှ ကျောင်းသူကောင်မလေး များ ပြောပြောနေတာကြားမိတာက သူ့နာမည် ' မောင် ' ' မင်းရတုမောင်' ။ နာမည်က ရတု ခြင်း လာတူနေသည်။ ဆရာမ အတန်းထဲဝင်လာပြီး Homework ပေးထား သော စာအုပ်ကာ ပြန်လည်ဝေပေးပြီး နေရတု အရှေ့မှ ကျောင်းသူ ကောင်မလေး က 'ကိုရတု ရော့' ဆိုပြီး စာအုပ် လှမ်းပေးသည်။ စာအုပ်ကို ယူနေစဉ်လွယ်အိတ် ကခုံပေါ်မှပြုတ်ကျသွားသဖြင့် ရတုကောက်လိုက် လေသည်။ Homework လုပ်ထားပြီးဆရာမ ပြန်စစ် ထားသော စာအုပ်ကိုမူ လွယ်အိတ်ထဲ အမှတ်တမဲ့သိမ်းလိုက်မိ၏။ထိုစဉ် သင်ခန်းစာ အသစ် စသင်ရန်ဆရာမ Lesson sheet များ လိုက်ဝေရင်း နောက်သင်ခန်း စာအကြောင်း မိတ်ဆက်ပြော ဆိုလေသည်။
သင်တန်းချိန်ပြီး အတန်းထဲက အထွက် ' ရတု' 'ကိုနေရတု ' ခေါ်သံကြားသဖြင့်လှည့်ကြည့် လိုက်တော့'မောင်''မင်းရတုမောင်' ဖြစ်နေသည်။
မင်းရတုက 'ကျွန်တော်တို့ စာအုပ် မှာနေတယ် ထင်တယ် ကိုနေရတု တချက်လောက် စစ်ပေး လို့ ရမလားဗျ။' နေရတုမင်းရတု၏ ဩဇာပြည့်ဝ သော အသံလိူင်းအောက်တွင်ခေတ္တမျှ မင်သက် သွားမိ၏။ သူ့ကိုယ်သူစဉ်းစားမရ။ ဘာဖြစ်နေ မှန်း မသိကာ အယောင်ယောင် အမှားမှား လွယ်အိတ်ပြန်ဖွင့်ကာ စာအုပ်ပြန်စစ် ကြည့်၏။ 'အယ်'' ဟုတ်တယ် 'ဟုတ်တယ် အဲ့စာအုပ်ပဲ' မင်းရတုက စာအုပ်ဝေတဲ့အချိန် သူ့ရှေ့က သူငယ်ချင်းကလူမှားပြီးပေးလိုက်ခြင်း ဖြစ်သည်။ နေရတု စာအုပ်ကိုလှမ်းပေးရင်း တောင်းပန် သည်။ 'Sorry ပါအကို' ' ရှေ့က သူငယ်ချင်း လှမ်းပေးတဲ့အချိန်လွယ်အိတ်ပြုတ်ကျလို့ကောက် လိုက်တော့ စာအုပ်ကို မစစ်မိ လိုက်ပဲထည့် ထားမိလိုက်လို့ပါ' မင်းရတုက ' 'ရပါတယ် ကျွန်တော်နားလည်ပါတယ်'
ထိုနောက် ၁ယောက်နဲ့၁ယောက် အပြန်အလှန် မိတ်ဆက်ရင်း ရတု ၂ယောက် ခင်မင်သွားကြ သည်။
'ကိုမင်းရတု ဘယ်ပြန်မှာလည်း ကားပါလား မပါ ရင်လိုက်ပို့ပေးမယ်လေ အားမနာနဲ့' မင်းရတု က' ကျွန်တော် စမ်းချောင်း မှာနေတာဗျ ' 'ရပါတယ် Bus ကားစီးပြန်နေကျပါ' နေရတု ကားသော့ဖွင့်ကာ မင်းရတုမောင်၏လက်ကို ဆွဲလိုက်ပြီး ကားထဲ အတင်းဝင်ခိုင်းလိုက်လေ သည်။ လက်အကိုင်ခံရသော မင်းရတု ရင်ထဲ တမျိုး ဖြစ်သွားသည်။ တိုက်အောက်သို့ ရောက် သော် မင်းရတုက 'ဆင်းပါအုံးလားဗျ အိမ်အ လည် ခေါ်တာပါ'ဧည့်ခံစရာတော့ အအေးဘူး ပဲရှိတယ် မေမေတို့ က တရားစခန်းဝင်နေလို့ပါ ဗျာ။' နေရတုက ' အချိန်မရတော့လို့ပါဗျာ နောက် ရက်တွေလာလည်ပါမယ်။ အလည်ခေါ်တာ ကျေးဇူးပါဗျ။ စာလုပ်ဖို့အချိန်ရတယ်ဆို ဖုန်းဆက် လိုက်လေ။ ရတု လာခဲ့မယ်။' နေရတု စိတ်ထဲက 'မောင်'လို့သာခေါ်နေပေမယ့်တကယ်တမ်း ခေါ် ဖြစ်တာက 'ကိုမင်း' ဖြစ်သည်။ နေရတုလည်း 'မောင့်'ကို နူတ်ဆက်ကာ ပြန်ခဲ့၏။
ဒီလိုနဲနောက်ပိုင်း သင်တန်းပြီးချိန်တွင် စာလုပ် ရင်း မုန့်သွားစားဖြစ်ကြသည်။ မောင့်အိမ်သို့ နေရတု အလည်သွားတိုင်း မောင့် မေမေက တခုခုချက်ကျွေးသည်။ နေရတုက လည်း မောင့် မေမေအတွက်ကျောင်းအပြန် မုန့်သွားစားပြီး တိုင်း တခုခုဝယ်ထည့်ပေးလိုက်သည်။ မောင် အမြဲငြင်းလည်း နေရတုက ဝယ်ပေးမြဲ။
စာမေးပွဲနား နီးလာသဖြင့် နေရတု အိမ်တွင် ခွင့်တောင်းကာ မောင့်အိမ်တွင် ၁ ပတ် ၁၀ရက် ခန့် စာကျက်ရန် လာနေတော့သည်။ သူများအိမ် သွားအိပ်တော့ နေရတု ဆန်တအိတ် ဆီ၅ပိသာ ကန်တော့ခြင်း များယူသွားကာ သွားအိပ်သည်။ မောင့်မေမေ နှင့် မောင်က ပစ္စည်းတွေကြည့်ပြီး နေရတု ကိုဆူသည်။ 'သားရယ် စာလာကျက် တာယူလာတဲ့ပစ္စည်းတွေက အများကြီး သား ၁ ယောက်ကိုတော့ အန်တီတို့ကျွေးနိုင်ပါတယ်။ နောက်ယူမလာနဲ့နော်။ '
မောင့်မေမေ ကတော့ ညီ အကို ၂ ယောက် စာ အတူတူလုပ်နေတာကြည့် ပြီးသား ၁ယောက် ကောက်ရသလိုပျော်နေမိသည်။ရောက်ရောက် ခြင်း ညဖက် တခန်းတည်း ၂ ယောက်သားအတူ အိပ်တော့ ရီရသည်။ နေရတုက အအိပ်ကြမ်း သည်။အိပ်နေရင်း သိုင်းကျင့်သဖြင့်မနက်မိုးလင်း မောင့်မေ့စေ့တွင် အညို အမဲလေးစွဲတာတွေ့ရ သည်။နေရတုစိတ်မကောင်းဖြစ်ကာ ညဖက် အိပ်တော့ နေရတု မွှေယာပေါ်တွင် အိပ်ကာ မင်းရတုက မွှေ့ယာဘေးတွင် Foam မွေ့ယာချ အိပ်လေ သည်။ စာကျက်လိုက် ၂ယောက်သား ရန်ဖြစ်လိုက်နှင့်စာမေးပွဲဖြေအပြီး နောက်ဆုံးနေ့ အထိ နေရတု မောင့်အိမ်က မပြန်ခြင်ဖြစ်နေ၏။
တိုက်ဆိုင်စွာ နေရတု၏ ၁၉ နှစ်ပြည့် မွေးနေ့ ညနေစာကို အပြင်မှာ စားသောက်ရန် နှင့် မောင်က ' Beer ' သောက်ခြင်ကြောင်းပြော သည်။
၂ယောက်သား မောင့်မေမေကို ပွင့်ပွင့် လင်းလင်း ခွင့်တောင်း ပီးသောက်ကြသည်။ မောင်ကတော့ ဘယ်အချိန်ကတည်းက သောက်ချင်နေလဲ မသိ။ ဆိုင်ထိုင်ပြီး ၃ နာရီ လောက်အကြာ ခွက် ၂၀ ကျော်နေပြီ။ နေရတု က ကားမောင်းရမှာဆိုတော့ သတိထား သောက် သည်။ ၃ ခွက်လောက်ကို အချိန်ဆွဲ သောက်နေ၏။ ရီတောရီရသား။ မွေးနေမှာ ရည်ရွယ်ချက်မရှိ မောင်နဲအတူတူ Beer စ သောက်ဘူးကာ မောင့်ကိုပြန်ထိန်းနေရခြင်းပင်။ တိုက်အောက်သို့ပြန်ရောက်ချိန် မောင် ခေါင်းငိုက် စိုက်နေတော့၏။
လက်ကတော့ နေရတု လက်ကို မဖြုတ်တမ်း ဆွဲကိုင်ထား၏။တိုက်ပေါ်တက်တော့ မောင့် လက်တွေ အေးစက်နေခဲ့သည်။
မောင် က မူးသာမူးတာ လှေခါးပေါ်တတ် တော့ ခြေလှမ်းမှန်နေသည်။အခန်းရှေ့အရောက်တံခါး ဖွင့်ဝင်ရန် နေရတုတံခါး ဆွဲအဖွင့် တွင် မောင်က လက်ကို ပုတ်ထုတ်ကာ နေရတုကို ဆွဲလှည့်ပြီး ဖတ်လိုက်သည်။ နေရတု အံ့ဩကာ ရင်တွေ ခုန်နေသည်။ ' နေ ' 'ကို နေ့ ကို ချစ်တယ်' 'ကို့နဖူးလေးကို နေ ညတိုင်း မအိပ်ခင် ခိုးခိုးနမ်း တာ ကို ဘယ်သူမှ ပြန် မပြောဘူး' ကို သိတာကြာပီ' ကိုရင်ခုန်နေတာ ကြာပီကွာ' ကို့ကို မထားသွားနဲ့နော် '
နေရတု အသားတွေ တစက်စက်တုန်ကာ ရင်တွေခုန်ပြီးပျော်နေသည်။ နေရတု စကားပြောရန်ပြင်တော့ မောင် က လက်ဖြင့် နေရတု ပါးစပ်ကို လှမ်းကာလိုက်သည်။ နောက် လက်ကို ဖယ်ကာ မောင် တယောက် အနမ်းတွေ ချွေတော့သည်။ လက်ကလည်း မလွတ်တမ်း ဖမ်းစုပ်ထား၏။ နေရတု အချစ်က မောင့် နူတ်ခမ်း အနမ်းတချက်တွင် အဆိပ် တက်ခဲ့လေတော့သည်။ နောက် နေရတု သတိပြန်လည်ကာ 'မောင်' နေတို့အထဲဝင် ကြမယ်နော် လှေကားမှာ မကောင်းဘူး။ ဘေးအခန်းက ကြားကုန်မယ်' မောင် လဲနေရတုကို လွှတ်ကာ လက်ကိုင်လျက် အိပ်ခန်းထဲသို့ မမူးတမူးအရှိန်လေးဖြင့် ဆွဲခေါ်လာတော့သည်။ မောင့် မေမေ အခန်းကို ကြည့်တော့ မီးပိတ်ကာ အိပ်နေသည်။
အခန်းထဲရောက်သော် ၂ယောက်စလုံး အတွက် အချစ်စတွေ့ဖူးသည့် ပထမဆုံး ရင်ခုန်သံတွေ က တဒိန်းဒိန်းဖြစ်နေ၏။ နေရတု မောင့် အကျီ ကို ဆွဲချွတ်ကာ မောင့် ကို ကုတင်ပေါ် ပစ်လှဲ လိုက်၏။ နောက် အနားတိုးကာ မောင့် နဖူး မောင့် ပါး မောင့် နူတ်ခမ်းတို့ကို တဆင့်ခြင်း ဖြေးဖြေးခြင်း နမ်းရိူက်၏။ နောက် လည်တိုင်သို့အရောက်တွင် မောင်စွတ်နေကြ ရေမွေးနံ့ CK Aqua Enternity အနံ့လေးက မောင့် အတွက် ပို ချစ်ဖို့ကောင်းစေသည်။ လည်တိုင်ကို တဝ နမ်းရိူက်ပြီးနောက် မောင်၏ ပန်းရောင်ထ နေ သော မွှေးညင်းနုများကြာရှိ နို့သီးလေးကို ပြွတ်ခနဲ စုပ်လိုက်၏။ ထိပ်ခေါင်းလေးကို ဖိကိုက်လိုက် လျှာထိပ်လေးဖြင့် တို့လိုက် ကစား နေရာ မောင် က' ချစ် ကို ယားလာပြီကွာ ' ကို့အလှည့်လဲပေးပါအုံး ချစ်ကြီးပဲ' ပြောဆိုကာ နေနေ့ပါးနားကပ်ကာ သာယာစွာ နမ်းရိူက်တော့ သည်။ အနမ်းတို့တဖြေးဖြေး အောက်လျော့ ဆင်းလာကာ နေ့ နို့သီးခေါင်းအထိ ရောက်လာ သည်။ မောင် စုပ်ချက်က ပါးစပ်က နေ တပြွတ် ပြွတ် ။ ပြင်းလားမပြင်းလား မသိ။ နေရတု ညီလေး ဆီက အရည်ကြည်တွေ ဗိုက်ပေါ်ရွှဲ သွားသည်။ မောင်က ဒါကိုလည်း လျက်ပေးလေ သည်။ ချက်အစပ်က နေ ဆီးစပ်အထိ ဆက်နေ သော အမွှေးရှည်များက မောင့်ကို အလုပ်ရူပ်စေ မလားမသိ။ မောင် က လည်း သူ့လျှာထိပ်လေး ဖြင့် ပတ်ကလိနေတော့သည်။ ၂ ယောက်လုံး ထကာ အောက်ပိုင်းအကုန်ချွတ်လိုက်ကြသည်။ နေရတု လက်က မောင့် ကို သိုင်းဖတ်လိုက်ကာ ဆွဲထူလိုက်၏။ မျက်နှာခြင်းဆိုင်ထိုင်ရင်း နေရတု ပေါင်ဖြဲကာ သူ မောင့် ပေါင်ပေါ် ခွလိုက်၏။ နောက် မောင့်ပုခုံးကို ဖက်ကာ မောင် ၏ ၅ လက်မကျော်ကျော် ဒုတ်တုတ်တုတ်လေးကို နေ့ ပါကင်ခရေ ထဲဆွဲထည့်၏။ ထည့်စပြုကျင့်မရှိ သဖြင့် နေရတု နာနေသည်။ မောင် က Hand Cream ဘူးဆွဲယူကာ လက်အပြည့် ထည့်လိုက် ပြီး နေရတု ခရေဝရော သူ့ ဒုတ်တုတ်တုတ် လေးပါ ချောနေအောင် ဆွဲဖစ်လိမ်းလိုက်သည်။
'ဗစ်' 'ဗစ်' အ အား အာ ' ဖတ် ဖတ် ' 'ဘတ် ဘတ်' ဒုတ်တုတ်တုတ်ခရေ စဝင်တဲ့ အသံနဲ့ တဆက်တည်း နေရတု အောင့်ကာ နာနေသည့် အသံတို့ရောယှက်နေ၏။ နောက် Hand Cream ကျေးဇူးကြောင့်ချောက မောင့်ဒုတ် တုတ်တုတ် လေးခရေထဲတချောင်းလုံး မြုတ်သွားကာ မောင် ၏အောက်မှပင့်စောင့်သောအသံနှင့်မောင့်စောင့် ချက်ကြောင့်နေရတု ဘောက မောင့်အသားနှင့် ထိကာရိုက်သော အသံများ တရစက်ထွက်လာခဲ့ သည်။ မောင့်ဒုတ်တုတ်တုတ်၏လေးဆော့ချက် က 9 လောက်ရှိသလို နေရတု ၏လုံးလုံးကျစ် ကျစ် ဖင်ကလေးကလည်း တင်းပြီးပြောင်ချော ချက်က 9 လောက်ရှိသည်။
နေရတု မောင့် စိတ်ကြိုက်လိုက်ရောတာမောင့် ကိုချစ်နေ ယုံ သက်သက်မဟုတ်။ မခံစားဘူး သေးသော ရမ္မက်ဆန္ဒကို ချစ်တဲ့မောင့်ဆီကနေ ပထမဦးဆုံး ရရှိခဲ့တာကြောင့်ဖြစ်သည်။ မောင်ထက် နေရတု ဒီကိစ္စသိတာနောက်ကျ ချင်နောက်ကျနေပေလိမ့်မည်။ဘာလို့လဲဆိုတော့ မောင် က ဘယ်လို ကိုင်တွယ်ကာ လိုးလျင်ပိုထိ သည့်နည်းကို နေ့ ထက် ပိုနားလည်သိနေလို့ ဖြစ်သည်။
၃ ၄ မိနစ်ကြာသော အခါ မောင်က နေရတုကို ပက်လက်လှန်စေကာ ခွခေါင်းအုံးကို နေရတု ခါးအောက်သို့ထိုးထည့်ပြီး ပေါင် ၂ ချောင်း အပေါ် ထောင်ခိုင်း၏။ မောင်က နေရတုပေါင်ကို ပြန်ခွ ကာ မတ်တတ်ဖြင့် စောင့်စောင့်ချတော့ သည်။ စောင့်ကာစ နေရတု မခံနိုင်။ ခေါင်းအုံး ကို ပါးစပ်ပေါ်တင် အံကြိတ်ကာမျိုသိပ်ထားရ၏။ မောင်ကတော့ စောင့်မြဲ စောင့်ဆဲ။ 'ဇွက်' ဇွက်' 'ဗြစ်ဗြစ်'။ 2၂ မိနစ်လောက်ကြာတော့ နေရတု အဆင်ပြေသွားသည်။ ကျင့်သားရကာ မနာ တော့ပဲ အထဲထိ စောင့်ချက်ရောက်သဖြင့် နေရတု ခံရသည်ကို ပိုတတ်မက်သွားသည်။
စောင့်ရင်း တချက်တချက်လွတ်သွားသည့်အခါ နေရတု ဟာတာတာဖြစ်သွားသည်။ မောင် တဖြေးဖြေးနှင့် အသက်ရူ ကြမ်းကာ စောင့်ချက် တွေ ထန်လာသည်။ နေရတုကလည်း မောင့် ဒုတ်ကိုလွတ်မထွက် အောင်ထိန်းရင်း အောက် ကနေချွေးပြန်နေသည်။ သိပ်မစောင့်လိုက်ရ ။ မောင် သူညီလေးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ကာ နေရတု ဥနီနီလေးနဲ့ နေရတု့ ဒုတ်ပေါ် ပျစ်ချွဲနေသော မလိုင်များကဲ့သို့ ရွှဲနစ်စွာ ဖျန်းပက်လေတော့ သည်။
နေရတုလည်းကျလာသော မောင့် အရည်များကို အချိန်မီခံကာသူ့ဒုတ်ပေါ်လိမ်းသုတ်ရင်း သူလဲပီး အောင် ထုလေတော့သည်။ နေရတု ကလည်း လာနေသော feel မပျောက်ခင် ဟာနေသော ဒုတ်အစား ခရေထဲ လက်ကလေး ထိုးထိုးထည့် ကာ အောင်မြင်စွာ ပြီးမြောက်သွား လေ၏။ နောက် ၂ယောက်သား မောမောနဲ့ ပစ်လှဲလိုက် ကြသည်။ ရွဲနစ်နေသော အရည်များကို မသုတ်ပဲ ဒီအတိုင်း ဖတ်အိပ်ကျလေ၏။
မနက်မိုးလင်း အိပ်ယာနိုးသော် ရာသီဥတုက March လဆန်း ဆိုသော်လည်း မိုးသားများ ရော ယှက်ကာ အုံမိူင်းနေသည်။ နေရတု ကတော့ မနိုးသေး။ မင်းရတုမောင် ပုဆိုးကို ရှာဝတ်ကာ ရေချိုးခန်းထဲသို့ဝင်သွားသည်။တံခါး ပိတ်သံ ကြောင့် နေရတု ဖျက်ကနဲ နိုးလာကာ ဘေးမှာ မောင့်ကို မတွေ့ရသဖြင့်ကျနေသော ဘောင်းဘီ ကိုကောက်စွတ်ကာ ထလိုက်သည်။ မောင့် စာအုပ်စင် ကို သူရောက်ကတည်း က စိတ်ဝင် တစားရှိခဲ့သည်။ တခါမှ တော့ စင်ရှေ့ထိုင်ကာ စာအုပ်တွေရှာမကြည့်ဖြစ်ခဲ့။ သူ စာအုပ်တွေ ကို စင်ပေါ် လျှောက်ကြည့်ရင်း စင်ဒေါင့်အစွန်ဆုံး တွင် ရှိနေသော သရေဖုံး စာအုပ်အညိုလေး ကို သတိထားမိလိုက်လေသည်။ စာအုပ်ကို လှမ်း အယူတွင် စာအုပ်ကြားထဲမှ ဓာတ်ပုံ ၁ပုံ ကျသွား သည်။
<>♡<>♡<>♡<>♡<>♡<>♡<>♡<>♡<
ဆက်ရန်
Ko Htut
YOU ARE READING
အထုံ....( old BL)
Historical Fictionဒီ BL ဝတ္တုလတ်လေးက လွန်ခဲ့တဲ့ ခြောက်နှစ်လောက်ကတော့ fb ပေါ် အရမ်းနာမည်ကြီးတဲ့ ဝတ္တုလေးပါ။ ခေတ်သုံးခေတ်ကို ဇာတ်အိမ်တည်ထားပြီး ခေတ်နဲ့ညီတဲ့ အရေးအသားတွေကို မျက်ဝါးထင်ထင်မြင်တွေ့ရမှာပါ။ အရေးအသား အသားပေးဖတ်တတ်တဲ့ ကိုယ့်အတွက် ဒီဝတ္တုလေးက အဖိုးမဖြတ်နိုင်တဲ့...
