အထုံ....( old BL)

အထုံ - 5

အထုံ ၅

ကိုညီ ရေထဲဆင်းသာဆင်းရသည် ရေစပ် ဒူးမြုပ်လောက်သည့် နေရာတွင်ပင် ထိုင်ချ ကာ ရေချိုးတော့၏။ တနေကုန်ခရီးနှင်လာသဖြင့် ဖုန်အနံ့ချွေးအနံ နေလောင်အနံတို့ ဖြင့် နံနေရာ ရေကို စိမ်ပြေနပြေ ထိုင်ချိုးတော့၏။ တချက် တချက် သက်ထွေး အနားရောက်လာကာ ရေချိုး တာ အဖော်လာလုပ်ပေးသည်။
သက်ထွေး ဆရာလေး ကိုညီ့ ကိုရေချိုးရင်း ဘေးမှ မသိမသာ ခိုးကြည့်မိ၏။ ဆရာလေး အသားက တောသားမဟုတ်သည့်အတွက် သူ့လို ကြေးနီရောင် ညိုခြင်းမျိုးမဟုတ်သော် လည်း အသားလတ်ယုံဖြစ်ပြီး တင်းရင်းကျစ်လစ် ကာ အားကစားလိုက်စား လိုက်စားပုံရသည်။ ခါးတွင် လည်း အဆီပြင်မရှိပဲ လက်မောင်းကြွက် သားအဖု အထစ်တို့က လေ့ကျင့်ခန်း လုပ်ခြင်း ကို သက်သေပြနေ၏။ အလင်းရောင်ပျောက်နေသည့် ကြားထဲမှာပင် သက်ထွေး ဆရာလေးကို ခိုးကြည့်နေရာ ဆရာလေးကို သူ့စိတ်ထဲ တမျိုးခံစားမိတော့၏။ ရေမိုးချိုး ရေစိုအဝတ်များလဲပြီး မြစ်ကမ်းနဖူး လေးမှ ၂ ပြကျော်ကျော်အတွင်းသို့ဝင်လာပြီး သော် လယ်ကန်သင်းအကြား ထီးထီးဖြစ်နေ သော ကုက္ကိုပင်အကြီး အရိပ်နှင့် သိပ်မကွာ တဲအိမ်လေးဆီသို့ ရောက်လာသည်။ သက်ထွေးက တဲအပေါ်သို့ အရင်တက်လိုက်ပြီး ဆီမီးခွက်ရှာကာ မီးထွန်းလိုက်သည်။ ကိုညီ က တဲအပေါ်သို့ မတက်သေးပဲ အပြင်ကွပ်ပြစ် အပေါ် လှဲချလိုက်ကာ အညာတောရွာ ကလေး ၏ ညပိုင်း အလှနှင့် အေးမြသော မြေသင်းနဲ့ မွှေမွှေးလေနုအေးလေးကို ရှူရှိူက်နေ၏။ ထိုစဉ် သူ့မျက်နှာပေါ်သို့ ရေစက်လိုလို အေးမြသော အထိအတွေ့လေး ခံစားမိ၏။ ထူးဆန်းနေ၏။ တိမ်သားမရှိ မိုးအုံးဆိုင်းခြင်းမရှိပဲရေပေါက်က လာစင်နေ၏။
သက်ထွေးက တဲအတွင်း ရှင်းလင်းနေလားမသိ။ ချိုးချိုးချွတ်အသံများ ကြာကာ 'ဆရာလေး လာဗျာ အားနာတယ် တယောက်တည်းနေရတော့ ကျုပ်တဲက မရှင်းရဘူးဖြစ်နေတယ်။ အခု ဆရာ လေး အိမ်ဦးဘုရားခန်းမှာအိပ်ဗျာ။ စံအုံး အိပ်ယာလိပ်လာပေးမယ်လို့ သူကြီးကပြော လိုက်ချေရဲ့။ 'မောင်သက်ရေ ဟေ့မောင်သက် ' ဟော ကိုစံအုံးလားမသိဘူး ' ဗျို့ ကိုစံအုံးလား 'ကျုပ်တို့ရောက်နှင့်နေပီ'စံအုံး တင်းတောင်းကြီး ကိုပုခုံးပေါ်မှချကာ အထုတ်များဆွဲထုတ်သည်။ ဒါက ဆရာလေးနဲ့မောင်သက်တို့ အတွက်ညစာ။ ဟောဒါက အိပ်ယာလိပ်' 'ဘာလိုသေးတုန်း' ' လိုတာကျုပ်မနက် ယာထဲဆင်းရင်း သယ်လာခဲ့ မဗျာ။' ကိုညီက 'ရပါတယ်ဗျာ အခုလဲတော်တော် ပြည့်စုံနေပါပြီ။တခုပဲဗျာမနက်ဆွမ်းခံချိန်လောက် သူကြီးကိုဘုန်းကြီးကျောင်း လာဖို့ပြောပေးပါ ။ ကျုပ်ဘုန်းဘုန်းတို့ ကျောင်းကနေစာသင်ဖို့ လျောက်စရာလေးတွေ လိုအပ်တာလေးတွေ ပြောခြင်လို့ပါ။
စံအုန်း ပြန်သွားပြီ ၂ ယောက်သား စံအုန်း ယူလာပေးသော ထမင်း နှင့်ဟင်များကို မြိန်ရှက် စွာ စားကြလေသည်။ နောက် သက်ထွေးက ဆေးပေါလိပ်ထွက်ဖွားရင်း ညအလှ ကို ခံစားနေ ၏။ ကိုညီကတော့ ခေတ္တမျှ ထိုင်ပြီးနောက် အိပ်ယာခင်း ပိတ်ခြင်ထောင်ခြကာ ဝင်လှဲတော့ သည်။အလင်းတိုင်တော့ ထွန်းထားသည်။
ဒီနေ့ခရီးနှင်လာရသဖြင့်လူပင်ပန် စိတ်နွမ်းနယ် နေသဖြင့် သိပ်မကြာခင် အိပ်ပျော် သွားတော့၏။ သက်ထွေးလည်း စကားပြောရန်ပြင်စဉ် အသံ မကြားသဖြင့် လှည့်ကြည့်ရာ ပိတ်ခြင်ထောင်ချ ကာ အိပ်ပျော်နေသော ရွှေဧည့်သည်ကို တခေါ ခေါနှင့် တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သက်ထွေးလည်း ကျောလှဲခြင်လာကာဧည့်သည် နဘေး ခြင်ထောင်အပြင်ဘက်တွင်လှဲချလိုက်ရာ တခါတည်း အိပ်ပျော်သွား၏။
သက်ထွေး အိပ်မောကျနေစဉ် လူတယောက်သူ့ ဆီလျှောက်လာသည်ကို မူံရီပြပြလေး တွေ့နေရ သည်။
တဖြေးဖြေး အနားကပ်လာ သဖြင့် သေချာ အာရုံစိုက်ကြည့်တော့ ရှေးခေတ်အသုံး အဆောင် အဝတ်အထည်လိုလို ဇာတ်ကလျှင် တွေ့မြင်နေရသည့်အဝတ်အစားများကဲ့သို့ ဝတ်ဆင်ထားသည့် အသက် ၄၀ ကျော်မျှရှိမည့် လူကြီး ၁ယောက် ။ တဖြေးဖြေး သူ့အနားတိုး ကပ်လာကာ ' အိမ် စောင့်ခဲ့ရတာ နှစ်ပေါင်းဘယ် နည်းတော့မလည်း။ အချိန်သင့် အခါသင့် ဖြစ်တော့မကိုး။ ငါကိုယ်တော့် ပြောသင့် မပြောသင့် မစဉ်းစား မတွေးခေါ်မိပဲ လက်အောက်ငယ် တပည့်သားချင်းကို မိသားစု သဖွယ်သံယောဇဉ် ဖြစ်မိသည်တမုံ့။ အင်း တောင်းတဲ့ ဆု ကလည်း တဘဝစာ မဟုတ်ခဲ့ လေတော့ကိုယ်ဆုတောင်းကိုယ်ပြန်ပြင်ရတာပ။
ငြိမိသည့်ကြိုး အထုံးဆက်သကဲ့သို့ ဖြေမရတဲ့ အထုံ ဓာတ်က ဘယ်ဘဝများအထိ ပါနိုင်အုံး မလဲဆိုတာ ဘုရားမှတပါး မသိပေ။' ထိုအဖိုးကြီးသည် ပြောလည်းပြော ကိုညီ နှင့် သက်ထွေးကိုလည်းကြည့်ရင်း ပါးစပ် က ဂါထာရွတ်သလို ပွစိပွစိနှင့် ရွတ်နေလေ၏။ သက်ထွေးစိတ်မရှည်တော့ ထပြောမည်ပြုစဉ် သူ့ပါးစပ်က စကားပြောဖို့အခွင့်မသာ။ တယောက်ယောက်က ဖိထားသလို ပြောမရ အောင် ပြုလုပ်ထားသလို ပါးစပ်က ပိတ်နေရ၏။
ထိုအဖိုးကြီး လက်ကမ်းလိုက်ရာ သက်ထွေး မိုက်ခနဲဖြစ်သွားပြီးနောက် သားညိုညို မြန်မာဆန်ဆန် အမျိုးသားကြီး၁ဦး ကုတင်ခြေရင်းတွင် ပုစစ်တုတ်နေပုံ၊ နောက် အခန်းဆီမီးများ မှိတ်ကာ ပြတင်းခါးပိတ် နေပုံ၊ ဩဇာအာဏာရှိပုံရသော အမျိုးသားကြီး၏ ပုဆိုး ခါးပုံစ အစထုတ်ဆွဲချွတ်ကာ အမွေးထူထူ လက်တဝါးကျော် အရှည်ဖြင့် ညိုတုတ်နေသော လိင်တံအချောင်းဆွဲထုတ်နေပုံ၊ ဆေးအဆီတမျိုး အာ သူ့လက်တွင် တင်ကာ ထို လိင်တံအား ဆွဲဆန့်နှိပ်နယ်ပုံများ ရှပ်ရှင်ပိတ်ကား ထောင်ပြ သလို သက်ထွေး မြင်နေရ၏။
တဖက်တွင် ကိုညီကလည်း ကားစီးနေရင်း စကားပြောနေသော ရည်ရည်မွန်မွန်မြန်မာအမျိုး သား ၂ ဦးပျော်ရွှင်နေပုံ၊ လမ်းတွင် ကားပျက်ပြီး ထမင်းစျေးဆိုင်အိမ်တွင်တည်းခိုနေရပုံ၊ ညအိပ်သည့်အခါ တဖက်အမျိုးသား မသိအောင် ထိုအမျိုးသား ၏ညိုညို တုတ်တုတ်ဒုတ်ကို မြိန်ရှက်စွာ စုပ်နေပုံ၊ သူကိုယ်တိုင်လက်မဆန့်အောင်ရှည်တုတ်လှ သည့် ကိုယ့်တုတ်ကိုယ် ပြန်ကြည့်ကာ ဆီလူး စိတ်ခံစား ကစားနေပုံ များကို ကိုယ့်ပုံ ကိုယ်ပြန်ကြည့်နေရသလို ခံစားမိနေ၏။
နောက် မိုးခြိမ်းသံတဂျိန်းဂျိန်းဖြင့် လေတိုက် သံများ ဝေါခနဲ သိမ့်နေအောင်ကြားရ အပြီး သိပ်မကြာ ကိုညီ သက်ထွေးလက်ကို ကိုင်ကာ လန့်နိုးလာသည်။ လျှပ်စီးပြိုးပြိုးပျက်ပျက် နွေခေါင်ခေါင် မိုးကြိုးပစ် လိုက်သကဲ့သို့ စိတ်တွေ ရူပ်ရှက်ခက်နေသည်။ ရင်မောစွာ ဖြင့် ပိတ်ခြင်ထောင်ဘေးဘီကြည့်လိုက်သော် ခန္ဓာ ကိုယ်အောက်ခြေက ပိတ်ခြင်ထောင်အတွင်း အပေါ်ပိုင်းက ပိတ်ခြင်ထောင်အပြင်ဘက် ရောက်နေသော သက်ထွေးကိုတွေ့ရသည်။ တခေါခေါ နှင့် အိပ်မောကျနေရာ သူ့နဘေး မိုးကြိုးပစ်ချသည့်တိုင်နိုးမည့်ပုံမရ။ ပုဆိုးခါပုံစ အစလွတ်ခါ တွဲရွဲခိုနေသော သက်ထွေး လီးက မိုးပေါ်သို့ထောင်ကာ အမွှေးအုံထူထူက ပုစိုးစ ကြာ မှဖွာထွက်နေ၏။ ကိုညီရင်မောနေသည်က တဆက်တည်း ဖြစ်သွားကာ သူ သက်ထွေးနား တိုးကာ ပုဆိုးစကို အသာလှန်ချ လိုက်သည်။
ဒစ်ထိပ်ကားနေကာ အတုတ်ညီစွာ ဖွံ့နေသော လီးချောင်းသည် ကိုညီ့ပါးစပ်ကို ခြောက်ကပ်စေ သည်။ တံတွေးကိုထပ်ကာ မြိုချရင်း သူ သက်ထွေး အနားညင်သာစွာတိုးကပ်ကာ ဒစ်ထိပ်ကားကားလေးကို စငုံလိုက်လေသည်။ ကျန်လက်တဖက်ဖြင့် အရေခွံအားအောက်သို့ ဆွဲလှန်ချကာ သူ့လျှာထိပ်လေးဖြင့် ခြောက်ကပ် နေသော ဒစ်ကားကားလေးကို စိုစွတ်စေသည်။ ဝင်လိုက်ထွက်လိုက် ငုံထားလိုက်ဖြင့် ကိုညီ့ ပါးစပ်ထဲ အလုပ်ရူပ်နေသည်။ သက်ထွေးလီးဒစ် လေးကလည်းပိုတင်းလာသလိုဒုတ်ရဲ့ကြွက်သား ဆိုင်များကလဲ အကြောများတင်းထောင်လာ သည်။ ကိုညီစုပ်ကောင်းကောင်းဖြင့် တယောက် တည်းစိတ်ရှည်စွာ အလုပ်ရှူပ်စုပ်နေရာ သိပ်မ ကြာလိုက် သက်ထွေး ဒစ်ထိပ်ကား ကားလေးမှ လရည်ပစ်ပစ်များ ပါးစပ်တငုံစာ အပြည့် စိမ်းရွှင် ရွှင်အနံဖြင့် ထွက်လာသည်။ ကိုညီ မထွေးဖြစ် သေးပဲ ထထိုင်ကာသူ့ ဒုတ်ပေါ်သို့ ထို သူတ်ရည် များကို ထွေးချကာ သူ့ဒုတ်ကိုအပေါ်အောက်ဖြေး ညင်းစွာဆွဲရင်း ထုနေတော့သည်။ ကိုညီ့စုပ်ချက် များကို သက်ထွေး ခြင်ထောင်အပြင်ကနေ သိနေသည်။ တယောက်ယောက် လာထိလျှင် လန့်နိုးတတ်သော သက်ထွေး သူ့ညီလေးထိပ် ကို စငုံလိုက်သည့်အချိန်ကတည်း နိုးနေသည်။ လှုပ်လိုက်လျှင် ဧည်သည်ဆရာလေး ရှက်သွား မည်အထင်ဖြင့် သူဆက်မှိန်းနေရာ တဖြည်း ဖြည်း ကောင်းလာသည်။ တချက်ချက် လက်က ခေါင်းခုကို အားဖြင့်စုပ်ကိုင်ထားရင်း ကိုရွှေ ဧည့်သည်၏ ဖော်ရွေစွာ ဆက်ဆံမူ့က သူ့ အတွက် အားဖြစ်စေပြီး အထွဋ်အထိပ်အချိန် တွင် သူမြောက်တက်သွားသည့်အလား ကောင်း နေခဲ့သည်။ သိပ်မကြာ ဧည့်သည်၏ လှုပ်ရှားမူ့ ကို သတိထားမိသည်။ စည်းချက်ညီညီ လှုပ်နေ သော တုန်ခါမူ့တခုက တဲကလေး၏ ခိုင်ခန့်ခြင်း အား နည်းမူ့ကို သိသာစေသည်။ ကိုညီ သူ့ဒုတ် ကိုဆွကာ ဆွဲဆန့်ရင်း သက်ထွေးဒုတ်ကို မှန်းကာ ထုနေတော့၏။ ချွဲပစ်စေရန်သူခုနက စုပ်ယူထားသော သက်ထွေးလရေကြည်များ ကို ဒုတ်ပေါ်ထွေးချလိုက်ပြီး ချွဲချွဲလေးနှင့်စေးပိုင်ကာ အရှိန်ရနေတော့သည်။ သိပ်မကြာလိုက် ကိုညီ လည်း အောင်မြင်ပြီးမြောက်သွားလေ၏။
လျှံထွက်ချက်က ပိတ်ခြင်ထောင် နဘေးခြမ်းသို့ တက်စင်လောက်အောင်ပန်းထွက်ကုန်၏။ မထူးတော့သည်မို့ သူအားကုန်ထုထုတ်ရာ သုတ် ရည်တော်တော်များများထွက်ကုန်ကာ ကိုညီ့ ဆီးခုံနှင့်ဝမ်းဗိုက် ချက် တဝိုက်ပေါ်ရွှဲကုန်၏။ နောက် ကိုညီလည်းမောမောနှင့် အိပ်ပျော်သွားတော့ သည်။ သက်ထွေးက ခြင်ထောင်အပြင်မှ မှန်းဆ ကာ နောက်တနေ့အတွက် ယခုကဲ့သို့ မည်သို့ ကြံဖန်ရဖန် စဉ်းစားရင်း အိပ်ပျော်သွားတော့၏။
သူတို့ ၂ယောက်အခြေအနေကို ပုဂ္ဂိုလ် ၁ဦး ကတော့ မိန့်မိန့် ကြီးပြုံးနေသည်ကို သူ့တို့ မမြင်နိုင်မသိနိုင်သော အခြေအနေမှ ကြည့် နေရင်း ပီတိဖြစ်နေလေတော့သည်။
မနက် အာရုံတတ်ချိန်တွင် ကိုညီ ဆီး သွားခြင် လာသဖြင့် ခြင်ထောင်ကို မ အသာလှန်ကာ တဲနောက်အဖီပေါ် ကြမ်းကြားထဲမှတဆင့် အောက်သို့ ပေါက်ချလိုက်လေသည်။ နောက်အ ချိန်ကြည့်ကာ နေမထွက်သေးသဖြင့် ပြန်အိပ်ရန် ခြင်ထောင်လှန်ပြီး အထဲဝင်မည် အပြု သက်ထွေး က လက်ကို ဖမ်းဆွဲပြီး သူ့ဒုတ်ပေါ် တင်ပေး သည်။ ကိုညီနဲနဲ လန့်သလိုဖြစ်သွား သော်လည်း ညကတည်းက သက်ထွေးဒုတ်ကို မူတ်ထားပြီး အခုတကြိမ် ခွင့်ပြုချက်ရသဖြင့် ၂ ဦးသဘောတူ ဆန္ဒတို့ဖြင့် ရမ္မက်တွေထကြွ နေကြသည်။
ကိုညီက လျှာဖြင့် သက်ထွေး လီးထိပ်ကလေး ကို အလိုက်သင့်ကစားပြီး စုပ်ကာ ငုံထား၏။ သက်ထွေး မခံစားဖူးသော အခြေအနေဖြစ်သွား သဖြင့် လှန်ထားသော ပုဆိုးကိုကွင်းလုံးချွတ် လိုက်လေသည်။ ကိုညီ့အတွက် အရှိန်ပိုရကာ သူလဲပုဆိုးကွင်းလုံးထချွတ်လိုက်လေသည်။ နောက် သက်ထွေး ကိုညီ့ ကိုယ်ပေါ်တက်ခွကာ ရင်အုံကျစ်ကျစ် နို့သီးစူးစူးလေးများကို ငုံစုပ်တော့ သည်။ လျှာထိပ်ဖြင့်ကစားလိုက် သွားလေးဖြင့် ဖိလိုက်နှင့် ကိုညီ ခါးတွေ ကော့လာသည်။
'ဟင် အင် အား အား အူး အူး ' အကိုလေး ကျွန်တော် အကိုလေးပါးစပ်ကို လိုးမယ်နော်' ကိုညီ့ ကို သက်ထွေး ဘာပြောလိုက်သည် ကို မကြားတော့။ လက်က အလိုက်သင့် သက်ထွေး အမွှေးအုံထူထူ ရှည်ရှည်ဖြင့် အကြောပြိုင်းပြိုင်း ထနေသော ဒုတ်ကျစ်ကျစ်ကြီးကိုသာ စိတ် ရောက်နေသည်။ သက်ထွေးရှေ့တိုးလာကာ ကို ညီ့ပါးစပ်ထဲ အဖျားလေး စထိုးထည့်လိုက်သည်။ ကိုညီ နှုတ်ခမ်းဖြင့် ဖိငုံထားလိုက်သည်။ နောက် ထိပ်အပေါက်ကိုလျှာထိပ်ကလေးဖြင့် ပတ်ပတ် လည်ကစားရာ သက်ထွေး တောင်ချက်ကြောင့် အရည်ကြည်လေးများ ကိုညီ့ပါးစပ်တွင် ရွှဲနေ တော့သည်။ သက်ထွေးလက်ကလည်း နောက် ပြန်ကာ ကိုညီ့ခရေကို ဆွပေးလျက်ရှိ သည်။ ကိုညီခါးကော့ကော့တက်လာသဖြင့် သက်ထွေး ဒုတ်ကို ပါးစပ်ထဲ စောင့်လိုးတော့သည်။ အချက် ၃၀ ၄၀ လောက် စောင့်ပြီးသော် သက်ထွေး ဒုတ်မှ ဒုတိယအကြိမ် ကိုညီ့ပါးစပ်ထဲတွင် အောင်မြင်ပြီးမြောက်သွားလေသည်။ တချိန် တည်း ကိုညီလည်း မထု မလှူပ်ရှားလိုက်ရပဲ ကောင်းလွန်းသောစိတ်ဆန္ဒအလိုကြောင့်ရွှဲစိုကာ အလိုလိုပြီးမြောက်သွားလေသည်။ ၂ ယောက် သား တယောက်မျက်နှာ တယောက်ကြည့် ကာ ပွေ့ဖတ် နမ်းရူပ်ကြလေသည်။ ပို၍ ရင်းနှီးသလို ခံစားနေကြသည်။

=========================

ဆက်ရန်
Ko Htut