Warning: ⚠⚠
Unicode
ဆန်ပြုတ်ပန်းကန်ကိုင်ကာ အခန်းထဲဝင်လာတဲ့ Taehyung ကို Hopie လှမ်းကြည့်လိုက်သည် ။
" Hyung ဒါလေး လာစားလိုက် ပီးရင် ဆေးသောက်ရအောင်
" အင်း
Hope ဆန်ပြုတ်ကို တစ်စွန်း ခပ်သောက်လိုက်သည် ။ အရသာ....အရသာက
" Taehyung မင်း လုပ်ထားတာလား
" ဟင့်အင်း ဒါ Jimin ချက်ပေးတာ ကျတော်က ဒါလေး လှီးလာတာ ဟီးဟီး
ပန်းကန်ထဲ၌ ရိုးတံပေါ်နေပီဖြစ်တဲ့ ပန်းသီးကို ကြည့်ပြီး Hopie ရီလိုက်မိသည် ။
ဒီကလေးလေးက ဘာမှ ပြောင်းလဲ မသွားသေး ။ ငယ်ငယ်ကအတိုင်း Taehyung က ချစ်ဖို့ကောင်းနေစဲပင် ။
Hopie လက်လှမ်းကာ Taehyung ခေါင်းလေးကို ပွတ်သပ်ရင်း
" Taehyung ဘယ်ချိန်မှ ရင့်ကျက်မှာလဲ ကလေးလိုမနေနဲ့တော့လေ
" Hyung တယောက်ပဲ ကျတော့ကို ကလေးလို မြင်နေတာပါနော်
" အို တကယ်လား
Taehyung တယောက် နှုတ်ခမ်းလေးဆူကာ စိတ်ကောက်သွားတော့သည် ။ သူဖြစ်ချင်တာ Hyung အမြင်မှာ အားကိုးရတဲ့ ယောကျာ်းတယောက်လိုလေ ကလေးလို့ မသတ်မှတ်ခံနိုင်ပေ ။
Taehyung ၏ ဆူနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းကို ကြည့်၍ Hopie အနေနိုင်တော့...
" အာ Hyung မှားပါတယ် စိတ်မဆိုးပါနဲ့...... ခု Hyung တွက် ဆေးယူပေးလို့ရမလား
" အင်း
Hopie ဆေးနှစ်လုံးကို တပြိုင်နက်သောက်လိုက်ပြီးနောက် ခေါင်းအုံးလေးကို မှီပြီး မိန်းနေလိုက်သည် ။ Taehyung က စားထားတဲ့ ပန်းကန်တွေကို အခန်းပြင်ပို့ပြီး မှ ပြန်ဝင်လာကာ
" Hyung မီးပိတ်ပေးရမလား
" အင်း ပိတ်လိုက်လေ
မီးရောင်မျှမျှလေးသာ ရှိတဲ့ အခန်းငယ်လေးထဲမှာ သူတို့နှစ်ယောက် ကုတင်တခုထဲ ရှိနေတာက နဲနဲတော့ ကို့ရို့ကားယားဖြစ်နေသည် ။
Hopie ထက် Taehyung က သူရဲ့ မလုံမလဲ စိတ်တွေကြောင့် အနေရခက်နေခဲ့သည် ။
မိနစ်အငယ်နဲ ကျော်လွန်သည်ထိ Taehyung ကုတင်ပေါ်မှာ လှုပ်စိထကာ အိပ်မရခြင်း အနုပညာများ စတင်နေတော့သည် ။
YOU ARE READING
𝒟 𝑒 𝓋 𝒾 𝓁 𝐼 𝓃 𝓈 𝒾 𝒹 𝑒
Fanfiction' I didn't want to live.... I had too! ⚠ Warning: Includes smut and adult content ⚠ 💜 Jikook => Vhope => NamJin => Yoonmin💜
