FIX MARRIAGE(JENLISA FF) ON HOLD

CHAPTER 8

LISA'S POV

kasalukuyan na kaming nasa airport ngayon.. papunta na kaming south korea.. kompleto lahat ng gangs, maliban sa isa..

tss lisa, ineexpect mo pa ba na pupuntahan ka niya ngayon? ayaw ka na niyang makita diba??

pagkatapos ng eksena sa party, di ko na nakita si dara, lahat na ginawa ko tinext ko siya, tinawagan, walang response.. shit ang sakit, bakit ganto kadaling kunin sakin ang kaligayahan ko.. ang unfair ng mundo, sumaya ka lang saglit tapos kukunin agad ng ganun kadali.. di ako sumuko pinuntahan ko siya sa bahay niya,pero wala siya doon, walang tao, walang gamit o kahit na anu.. pinuntahan ko nadin siya sa bahay ng mga magulang niya pero bigo akong makita siya dahil na din sa mahigpit na security sa kanila, di din siya lumabas ng bahay..

'dara, i miss you'

gosh bakit ganto, nagsisimula palang kami bat ang aga natapos, ano to joke? kung joke to tangina di nakakatawa.. nakakasakit siya, sobrang sakit.

"hey, princess are you okay?" nabalik lang ako sa realidad nung tinapik ni appa ang balikat ko..

tumingin ako sa kanya at nakita ko ang mukha nyang puno ng pag aalala..

i took a deep sighed

"neh, appa im ok, dont worry too much" sagot ko at pekeng ngumiti.. ayokong mag alala si appa sakin.. alam kung gagawin niya lahat para sakin.. aminin na nating spoiled brat ako sa kanya, kaya nga nung may business trip siya dito sa pilipinas, nagpumilit akong sumama sa kanya, ayokong malayo ako sa tabi niya..

"ok princess, go get your farewell with your friends, we're living now" sabi ni appa at pumasok na siya sa private plane namin.

naglakad ako papunta sa pwesto ng gangs.. di pa ako nakalapit ng bigla akong yakapin ni joy..

"yahh! lisa mamimiss kita" sabi niya habang pekeng naiyak.. 'aisshh, tong babaeng to talaga'

"well, sorry di kita mamimiss" sagot ko sabay taas kilay sa kanya habang pinipigilan kung matawa dahil sa reaksyon niya

"yah!! lisa, bwesit ka talaga, lakas mo manira ng moment!" sabay hampas sa balikat ko.. tumawa nalang ako sa mga gestures niya at naglakad na kami papunta sa iba

"guys, mamimiss ko kayong lahat!! " sabi ko sabay yakap sa kanilang lahat

"unnie, dumalaw ka ha pag may time ka mamimiss ka namin" sambit ni lia sabay yakap sakin, 'aw, sweet ng batang to'

"yah, look di ako mag hehesitate na bisitahin kayo guyss, if willing ang destiny magbigay ng oras why not diba? ang lapit lang ng pilipinas, kaya yan" sabi ko sabay huling yakap sa kanilang lahat..

pagkatapos nung encounter sa party di na namin napag uusapan ng gangs si dara at ang mga nangyari, ramdam nilang di ako komportable kaya di na nila pinilit..

nagpaalam na ako at umalis na papuntang private plane namin.. bago ako umakyat ay tumalikod ako ulit baka sakaling dumating siya, baka nalate lang siya ng konti..

pero wala.. walang siya...

'sana dara masaya ka, sana'

pumasok na ako sa private plane at umupo sa upuan ko malapit sa bintana, nararamdaman kung gumagalaw na ang eroplano kaya bahagya kung isinandal ang ulo ko sa salamin ng maliit na bintana..

napabuntong hininga nalang ako

'goodbye to this country, goodbye for all the sadness and pain, goodbye for all the loved that we share, goodbye for those painful memories and also happiness, goodbye dara, goodbye my love, my life'