Unicode
မသိမသာ hyungဆီ ခိုးကြည့်မိတော့
ဘာတွေတွေးပြီးငေးနေမှန်းတော့မသိဘူး
ပပြတင်းပေါက်အပြင်ဖက်ကိုတမျှော် တခေါ်
ကြည့်လို့
သူ့ဘာသူငေးတာက အကြောင်းမဟုတ်ပေမဲ့
ကျွန်တော်က ဗိုက်ဆာတယ်လေ
ကျွန်တော်အရင်ထမင်းစားသွားရင်လဲ
ဘာညာသလကာနဲ့အပြစ်ရှာပြောအုံးမယ်
"ဗိုက်ဆာလို့သေတော့မှာ ပဲ "
နားလည်မှုမရှိတဲ့ အထက်လူကြီး ကြားဖို့
မတိုးမကျယ် ပြောလိုက်မှ ကျောက်ရုပ်ကြီး
က အသက်တော့ရှင်လာသားပဲ
"ဗိုက်ဆာလား ကျွန်တော်တခုခု ဝယ်ပေးရမလား"
ကျွန်တော့်ဆီအကြည့်ရောက်လာတော့
အားတက်သရော မေးမိပေမဲ့ အဲဒီhyungက
တွေတွေကြီးငေးနေပြီးမှ ဘာပြောတယ်ထင်လဲ
"ငါမင်းကို အားကျမိတယ် "တဲ့
ဘာပြန်ပြောရမှန်းမသိတာမို့ ခေါင်းကုတ်ရင်း
ပြန်ရယ်ပြလိုက်မိတယ်
"ငါကပဲ ဘာတွေလေးလေးနက်နက်ဖြစ်နေမိ
မှန်းမသိဘူး မင်းကတော့ဘာမှမဟုတ်သလိုပဲ "
ဗိုက်ဆာရတဲ့အထဲ စကားကိုနားလည်အောင်
မပြောဘူး တကယ် ရူးချင်တော့တာပဲ
အပြင်ဘက်ကိုငေးနေတဲ့hyungက ထရပ်လိုက်ကာချွတ်ပြီး ခုံပေါ်တင်ထားတဲ့ အက်ျီကိုဝတ်နေတော့ ကျွန်တော် ပျော်သွားရတယ်
နောက်ဆုံးတော့နေ့လည်စာ စားရတော့မယ်မဟုတ်လား
"ဘာလဲဟ ငါ့ကိုဘာမှလဲမပြောသွားဘူး"
ဘာမပြောညာမပြောနဲ့ တစိုက်စိုက် ထွက်သွားတဲ့hyungကြောင့် အလိုမကျစွာရေရွတ်လိုက်မိတယ်
တံခါးတောင်ဆောင့်ပိတ်သွားသေးတယ်လေ
"ငါလဲမြန်မြန်သွားရမယ် ဗိုက်ဆာလို့သေ
တော့မယ် "
ကျွန်တော်လဲ ကပျာကယာ ထရပ်လိုက်ပြီး
ထွက်လာမလို့ လုပ်လိုက်တဲ့အချိန် လှမ်းနေတဲ့ ခြေလှမ်းတွေရပ်တန့်သွားတဲ့အထိ
လန့်သွားရတယ်လေ
တံခါးက ရုတ်တရက်ကြီးပြန်ပွင့်လာတာကိုး
"ခုနကmaryက ငါ့ကောင်မလေးမဟုတ်ဘူး
ခုလိုပြောတာ စိတ်ထဲလျောက်မတွေးနေနဲ့
ဒီတိုင်း ငါကလူတစ်ယောက်ကိုလွယ်လွယ်မချစ်နိုင် ဘူးဆိုတာ သိစေချင်ယုံပဲ"
ESTÁS LEYENDO
Baby's breath
Fanficလူတစ်ယောက်ကို အကြိမ်ကြိမ်ထပ်ချစ်မိနိုင်တယ်ဆိုတဲ့ စကားက ကျွန်တော့်အတွက်တော့ မမှန်ဘူး
