CHAPTER ONE;

25 2 1
                                    

YESHA FLAIRE PARK

Hi... I'm Yesha Flaire Park, 18 years old. I live here in Seoul, South Korea. I'm a simple girl who live in a simple world .

Ngayon ay month of June ang simula ng season of spring. Nagsisimula ang season na ito ng June at magtatapos ng month of August. Habang nagba bike ako papuntang school ay ninanamnam ko ang hampas ng malamig na hangin sa aking mukha.

Ang sarap tingnan ng mga puno ng cherry blossoms at sakura na namumulaklak at nakahelera ito sa tabi ng kalsada. Kaya nakaka attract itong tingnan at sigurado akong mapapahanga ka sa ganda.

Marami din ang mga studyanteng naglalakad at pinagmamasdan ang magandang tanawin. Napangiti na lang ako sa ganda ng lugar na ito. Seoul can help you to find your soul.

Nagpatuloy na lang ako sa pagpedal ng bike nung nasa kalagitnaan ako ng pagpepedal ng natanaw ko sa di kalayuan ang dalawang studyanteng tatawid. Pinihit ko ang preno pero tuloy tuloy pa rin ito kaya pinindot pindot ko ang bell para malaman nila na may paparating.

Ilang beses ko itong sinubukang pinihit ang preno pero Hindi talaga ito gumagana. Kinakabahan ako kung paano ko ito papatigilin.

"Ahh." Sigaw ko nakita ko namang nagsitabihan ang mga naglalakad. Sinubukan ko muling I preno ang bike pero nabigo ako dahil tuloy tuloy pa ang pag takbo nito.

Hindi ko namalayang may malaking bato sa gilid ng kalsada namilog ang mata ko ng doon pumunta ang bike ko. Parang slow motion ang pagtilapon ko sa ere.

"Waahhhh." Sigaw ko na lang kaya ipinikit ko na lang ang aking mga mata.

Naramdaman Kong may sumalo at niyakap niya ako at sabay kaming bumagsak sa damuhan pero wala akong naramdamang masakit sa kahit ano mang parte ng aking katawan.

Pinakirandaman ko muna ang paligid tanging hampas lang ng hangin ang aking naririnig.

"Ouch." Nagulat ako ng biglang may dumaing at naramdaman Kong may nadadaganan ako. Unti unti Kong iminulat ang aking mga mata at agad itong dumapo sa lalaking ngayon ay nadadaganan ko nakangiwi ito na alam Kong nabibigatan na sakin.

Na realized ko kung ano ang posisyon namin kaya agad akong bumangon at umalis sa pagkakadagan sa kanya at nakita Kong pinagtitinginan kami ng mga taong dumadaan.

d>>_<<b

ANDREW WON YOUNG

HELLO.... I'm Andrew Won Young, 18 years old.

Hawak ko ang video camera at kinukunan ang dinadaanan namin dahil sa ganda ng kapaligiran. Matagal tagal din akong Hindi ako nakauwi dito sa Seoul. Tatlong taon din akong Hindi nakauwi dito Simula nung mag graduate kami sa grade school lumipat kami sa Gosan south Korea malayo ito sa Seoul mahigit 7 hours ang byahe kaya masaya ako Nang makabalik ako dito. Sa lugar kung saan ako ipinanganak.

"Hoyy Andrew ang ganda ng view hindi ba?" Mayamaya'y tanong sakin ng kaibigan kong si Andrei. Itong season na ito ang inaabangan ng lahat kasabay ng pagsibol ng mga naggagandahang bulaklak ng cherry blossom at sakura.

"Mas lalong gumaganda ang view ng dahil sakin." Tugon ko at naramdaman Kong tumigil si Andrei kaya nilingon ko siya at nagtatakang tumitig ito sakin kaya napangiti na lang ako dahil alam Kong Hindi niya na gets yung sinabi ko.

"Huhh bakit naman?" Usal nito kaya mas lumawak ang pagkakangiti ko.

"Dahil gwapo ako." Mayabang na tugon ko at nakita Kong napahagalpak ito sa kakatawa. Nagpatuloy na lang kami sa paglalakad.

IF WE ARE A SEASONWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu