Prologue

401 13 5
                                    

PROLOGUE

Hawak ko ang aking tiyan na kumukulo habang naglalakad sa daan, nakapaa lang ako at bitbit ang sandalyas sa kaliwang kamay. Pinagtitinginan na din ako ng mga taong nadaanan ko dahil sa white dress kong madumi na, wala na din sa tamang ayos ang aking buhok at ramdam ko ang sakit ng  mga paa ko sa paglakakad.

Huminto ako sa isang karenderyahan na bukas pa sa mga oras na ito, alas diyes na din ng gabi.

"Ale, baka may tira kayo diyan oh." ani ko sa ale na nagseserve ng ulam, mas kalong kumulo ang tiyan ko dahil sa masarap nitong amoy.

"Jusko! Umalis ka nga dito, magdadala ka lang ng malas sa negosyo ko. Hala alis!" taboy nito sa akin.

"Wala kayong awa! Mabulok sana itong maliit na negosyo mo!" sigaw ko sakaniya bago nagmamartsang umalis ng karenderya, Napabuntong hininga ako ng makalayo na ako. Ganoon talaga ang mga tao kadalasan ay sa porma at ayos talaga binabase.

"Nasaan na ba ako?" bulong ko sa sarili nang hindi ko na alam kung saang distinasyon na ako napadpad, madilim at walang ka ilaw ilaw ang daan.

Babalik na sana ako sa dinadaanan ko kanina nang may marinig akong sigaw... wait, sigaw? Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko habang dahan dahang lumapit at nagtago sa may maitim na van.

"Nag makaawa ako, boss. Huwag niyo akong kitilin, may pamilya akong binubuhay." napatakip ako sa senaryong nadatnan, may maraming dugong tumutulo sa batok ng may kaedarang lalaki at nakagapos ito sa isang monobloc na upuan. Akmang tatakbo na sana ako ng may isang mainit na kamay na mahigpit ang hawak sa braso ko.

"Where do you think you're going?" isang malamig at bruskong tinig ang narinig na siyang nagpataas ng balahibo ko sa katawan.

"U-uhm, Aalis na ako, mister. Promise, hindi ko ipagsasabi iyong nakita ko! Swear, peksman mamatay man!" my ghad! anong gulo na naman ba itong sinapit ko? Tatakbo na sana mahigpit pa rin niya akong hinawakan sa braso.

"You'll be my possession, mi amor." nanindig ang aking balahibo sa kaniyang malamig na boses, inangat ko ang tingin ko at napaawang ang bibig sa nakita, kahit madilim sa eskenetang ito ay kitang-kita ang guwapo nitong mukha at ang matigas na ekspresyong nakatutok sa akin.

Napabalik ako sa ulirat ng hinila ako nito papasok sa van na pinagtaguan ko, kaya nakita kami ng mga tauhan niya siguro?

"H-hoy! Saan mo ako d-dadalhin?! Huwag mo muna akong patayin please, virgin pa ako." napapikit ako sa nasabi, pero totoong ayaw ko pang mamatay na virgin, huhu.

"Shut up. Get inside." nag atubli akong pumasok nang marahas ako nitong pinaupo sa front seat.

"S-saan mo ako dadalhin?!" umangat ang malademonyo nitong ngisi sa akin.

"You'll marry me, no buts." parang anytime ay malalaglag ang panty ko dahil sa mga narinig, hindi nga ako mamatay na virgin pero may asawa naman ako agad, jusko, hindi ko pa nga naranasan magka nobyo. Tinitigan ko ang lakaking nag d-drive, well, guwapo din naman at mukhang mayaman, hindi na ako lugi.

Hawak ko ang aking tiyan na kumukulo habang naglalakad sa daan, nakapaa lang ako at bitbit ang sandalyas sa kaliwang kamay. Pinagtitinginan na din ako ng mga taong nadaanan ko dahil sa white dress kong madumi na, wala na din sa tamang ayos ang aking buhok at ramdam ko ang sakit ng  mga paa ko sa paglakakad.

Huminto ako sa isang karenderyahan na bukas pa sa mga oras na ito, alas diyes na din ng gabi.

"Ale, baka may tira kayo diyan oh." ani ko sa ale na nagseserve ng ulam, mas kalong kumulo ang tiyan ko dahil sa masarap nitong amoy.

"Jusko! Umalis ka nga dito, magdadala ka lang ng malas sa negosyo ko. Hala alis!" taboy nito sa akin.

"Wala kayong awa! Mabulok sana itong maliit na negosyo mo!" sigaw ko sakaniya bago nagmamartsang umalis ng karenderya, Napabuntong hininga ako ng makalayo na ako. Ganoon talaga ang mga tao kadalasan ay sa porma at ayos talaga binabase.

"Nasaan na ba ako?" bulong ko sa sarili nang hindi ko na alam kung saang distinasyon na ako napadpad, madilim at walang ka ilaw ilaw ang daan.

Babalik na sana ako sa dinadaanan ko kanina nang may marinig akong sigaw... wait, sigaw? Ramdam ko ang pagbilis ng tibok ng puso ko habang dahan dahang lumapit at nagtago sa may maitim na van.

"Nag makaawa ako, boss. Huwag niyo akong kitilin, may pamilya akong binubuhay." napatakip ako sa senaryong nadatnan, may maraming dugong tumutulo sa batok ng may kaedarang lalaki at nakagapos ito sa isang monobloc na upuan. Akmang tatakbo na sana ako ng may isang mainit na kamay na mahigpit ang hawak sa braso ko.

"Where do you think you're going?" isang malamig at bruskong tinig ang narinig na siyang nagpataas ng balahibo ko sa katawan.

"U-uhm, Aalis na ako, mister. Promise, hindi ko ipagsasabi iyong nakita ko! Swear, peksman mamatay man!" my ghad! anong gulo na naman ba itong sinapit ko? Tatakbo na sana mahigpit pa rin niya akong hinawakan sa braso.

"You'll be my possession, mi amor." nanindig ang aking balahibo sa kaniyang malamig na boses, inangat ko ang tingin ko at napaawang ang bibig sa nakita, kahit madilim sa eskenetang ito ay kitang-kita ang guwapo nitong mukha at ang matigas na ekspresyong nakatutok sa akin.

Napabalik ako sa ulirat ng hinila ako nito papasok sa van na pinagtaguan ko, kaya nakita kami ng mga tauhan niya siguro?

"H-hoy! Saan mo ako d-dadalhin?! Huwag mo muna akong patayin please, virgin pa ako." napapikit ako sa nasabi, pero totoong ayaw ko pang mamatay na virgin, huhu.

"Shut up. Get inside." nag atubli akong pumasok nang marahas ako nitong pinaupo sa front seat.

"S-saan mo ako dadalhin?!" umangat ang malademonyo nitong ngisi sa akin.

"You'll marry me, no buts." parang anytime ay malalaglag ang panty ko dahil sa mga narinig, hindi nga ako mamatay na virgin pero may asawa naman ako agad, jusko, hindi ko pa nga naranasan magka nobyo. Tinitigan ko ang lakaking nag d-drive, well, guwapo din naman at mukhang mayaman, hindi na ako lugi.

𝐀 𝐃𝐞𝐚𝐥 𝐰𝐢𝐭𝐡 𝐈𝐧𝐟𝐞𝐫𝐧𝐨 ↝𝙾𝙽-𝙶𝙾𝙸𝙽𝙶 Where stories live. Discover now