Aşk Ölümsüzlüktür

20

Bacagimda boydan boya bir sizi vardi. Ellerimi bacagima goturdum. Elimde hissettigim islaklikla sasirdim. Elimi gozlerimle ayni hizaya getirdim. Elime bulasan sivi kandi. Basim donuyordu. Gozumun onu bulaniklasmaya baslamisti. Bas ucumdaki makina delice otmeye baslamisti. Bu hayati tehlikemin oldugunun gostergesiydi. Ne kadar kan kaybettigimi bilmiyordum ama bacagimda boydan boya olan sizi zihnimi daha da bulaniklastiriyordu. Kapi hizla acildi ve iceriye uc dort tane hemsire girdi. Ellerinde canta ve malzemeler vardi. Gozumun onu bulanik oldugu icin yanimdakilerin kim oldugunu secemiyordum sadece konusmalari duyabiliyordum. Etrafimdakiler bacagimla ugrasirken aci bi ciglik attim. Bu cigligimin hastanede siren sesi gibi yankilandigindan suphem yoktu. İclerinden biri bacagima oyle bir bastiriyordu ki sanki bogazima bastiriyor gibi nefesimi kesiyordu. Birden Semih'in sesi duyuldu.

" Oyku. Oyku iyi misin ? "

Semih bana sorarken ben nefesimi kontrol etmekle mesguldum. Yuzumdeki ifadeden anlayabiliyordu az cok. Canim cok yaniyordu. Ben bacagimdaki aciyla bas etmeye calisirken Semih bagiriyordu .

" Kim yapar bunu ? Bu hastanede guvenlik yok mu ? Yogun bakimdaki nobetci hemsireler ne bok yiyordu bu olay olurken ? Allah kahretsin. Cem demisti. "

Artik bacagimi tutma cabasina girmiyordum. Canim cok yaniyordu ve birazdan duydugum yogun aci nedeniyle bayilacagimi dusunuyordum. Ne bicim hayatim vardi benim ? Bu sirada gelen giden bagiriyordu. Kulaklarim duydugu O sesi hafizasindan cikarmamak ister gibi etraftaki seslere kulak tikiyordu. Ta ki Cem gelene kadar.

" Gordun mu Semih ? Bak.. İyi bak. Sana ne dedim ? Bu adamlar yapmak isterse yaparlar demedim mi ? Bak kizin haline. Bu kiz bu kadar kan kaybederken bu siktigimin hemsireleri neredeydi ? "

" Allah kahretsin. Dedin. Oldu mu ? Basin goge erdi mi hakli olunca ? "

" İster yogun bakimda olsun ister ameliyathanede onun yanindan bi saniye bile ayrilmayacagim. Bu defa buna itiraz edeni kendi ellerimle öldururum. "

Attigim ciglikla herkesin dikkati bana yonelmisti. Bacagima yaklasik yarim saattir baski uyguluyorlardi. Artik aciyla ic ice yasiyordum. Hic yabanci gelmiyordu. Bi sure sonra attigim cigliklar yuzunden bogazim yanmaya basladi. Baski uygulama islemi bittikten sonra dikmek icin uyusturma islemine gectiler. Tirnaklarimi gecirdigimi carsaf yirtilmak uzereydi. İlk defa boyle bi aci cekiyordum. Cem gozlerindeki pismanlik ve korkuyla bana bakiyordu. Ne yapacagini sasirmis bi durumdaydi. Aradan cok gecmeden hissettigim tek aci bogazimda ki yanma hissiydi. Cok ciglik atmistim bogazim alev alev yaniyordu. Bacagim uyusmustu. Bacagimi gormek icin dogruldum ama Semih buna izin vermedi. Semih'e direnmek icin gucum yoktu. Direnmedim. Gozlerimi kapadim ve kendimi etrafimdaki hemsirelere biraktim. Ne kadar dogru bi secim yaptim bilmiyorum. Aslinda bunun sorumlusu onlardi. Gozlerimi kapatinca o gozlerle karsilastim. Cok guzeldi. Ama iyi niyetli degildi. Aslinda o kadar da kotu degildi. Once bayiltmisti sonra yapmisti yapacagini. Gozlerimi kapatmamdan endiselenmis olacak ki Semih'in sesini duydum.

" Oyku. Oyku uyan. Konus benimle."

" Semih... "

" Burdayim Oyku. Gececek birazdan dayan. Ac gozlerini. "

O sirada doktor bagiriyordu.

" Hemen 0 Rh - kan isteyin. "

Bunu hic dusunmemistim. Kan grubum zor bulunuyordu. Onlar kani bulana dek buyuk ihtimalle ölurdum.

" Doktor bey sadece bir unite varmis elimizde "

" Uc unite lazim. Cevredeki kan merkezlerine talep formu gonderin. Arayin. Cabuk olun "

Hihi kesin bulurlar. Keske bunu yapan cirkin biri olsaydi. Yakismadi o adama boyle davranis. Onun elinden oluyordu ölumum. Tabi dolayli yoldan da Cem'in yuzunden. İyi insan lafinin uzerine (!) Cem konustu.