ENCHANTED WORLD : Préciouse Reine

chapter six : Smiles

Dashton POV

ngayon ay kasalukuyang naka upo uli kami sa lugar kung saan kami nag kita kanina..

"salamat ha..at pasensya nadin sa abala.."sabi nya

"walang anuman..at isa pa..nandito nalang rin naman ko e.."sabi ko

huminga sya ng malalim kaya napa tingin ako sa kanya..nilalaro nya ang daliri habang tagimik lang sa kinauupuan..

"tumakas ka sa palacio.."ako

"parang ganun na din..hindi ko namn alam kung saan ako dadalhin ni Ariyah kanina.."sya

Naalala ko nung una ko syang makita..

"nga pala..noong nakita kita..bakit dika lumaban noon..halata namng malakas ka.."sabi ko

Inaantay nalang kasi nya noon ang pag atake ng kalaban at halatang hindi na lalaban..

"noong may sumugod?"sya

"Oo.."ako

"Hindi ko alam kung papano makipag laban.."sagot nya at yumuko..

huh?

"bakit hindi?"tanong ko

"dahil..hindi ko kaya..malamang.."sabi nya

Napa iling ako..she looks so dissapiont on her self..walang confident..

"sinong may sabi?"tanong ko

"kelangan bang sabihin pa nila?ako na nga mismo sa sarili ko ala kong diko kaya..sila pa kaya?"sabi nya..mahihimigan ng inis sa boses nya at ang pag kunot ng noo nya..

"ako na ang nag sasabi..kaya mo.."ako

"alam mo?ang kulit mo..hay naku!!ewan ko sayo..nasan na ba si Ariyah..aalis na ako.."sabi nya at dahan dahang tumayo..tumayo nadin ako at mabilis na hinila ang kamay nya at umikot sa likod nya..

"aaaahh!!hoy!!anong ginagawa mo?!!"natataranta nyang sabi.

"Hindi kana makakalabas ng buhay dito.."sabi ko at ngumisi..

"a..ano?!!"sya

Veiga POV

Natakot ako sa sinabi nya..waaahh!!!bwisit!!kalaban ba sya??iniligtas nya ako noon diba?bakit ngayon..heto..

Hindi pwede!!kung mamamatay man ako kailangan ko munng bilinin si Ate Gemini!i mean..hi-hindi pa ako handang mamatay!!hinawakan ko ang kamay nya sa leeg ko at malakas ko syang siniko..wala diko na alam ang ginagawa ko..all i need is..to get out of here..

"hyaaah!!!"ako

"hindi pala kaya a.."sya

"ha?"ako

Hinawakan nya ang kamay ko kaya sinipa ko sya..ewan ko kung saan ang natamaan..pero nahawakan nya ang paa ko...gamit ang isang paa ay tumalon ako at sumipa uli kaya nabitawan nya ako..

"ooppss!"sya

Saan ba ako tatakbo?kanan o kaliwa??hinila nya ng laylayan ng damit ko at hinila papalapit sa kanya..naka pulupot na ng mga braso nya sa bewang ko at pakiramdam ko..ang lapit lapit na ng mukha namin sa isat isa..

"aaahh!!bitawan mo ako!!"sabi ko

pinag sinuntok ko sya..

"hey hey..wait..malalaglag ka nga sa bagin.."sabi nya kaya napa tigil ako..

"ha?"ako

"bagin na yung lalakaran mo..but..oh well..kaya ka nga namang iligtas ng mga halaman sa baba..."sya

nag lakad sya sa kung saan habang hawak ako..

"masyado kang natakot a.."sya

"sa-sabi mo kasi.."ako

"sinusubok ko lang namn ang kkayann mo..kaya mo namn palang lumaban..kelangan mo lang ng madaming training.."sya

"sinusubok?"ako

"yes..alam mo Prinsessa..sa kondision mo..para kang naka piring..o nasa kalagitnaan ng dilim..kung hindi ka nasanay maglakad sa kadiliman maraming maaaring mangyari..may makakasalubong kang hindi mo makikita at hindi mo alam kung kalabn ba o kaaway..maaari kang ding mapahamak.."sya

"sinasabi mo ba na..kaya kong makilala ang kalaban o kakampi kahit wala akong makita?kaya ko paring ipangtanggol ang sarili ko?"ako

"Oo..ginawa ko na yun..isa sa kailangang matutunan ng mga kagaya ko..at ikaw..kelangan mo ito.."sya

Napa kagat labi ako..may nag tutulak sa akin na...na magpatulong sa kanya..diko alam kung bakit..

"at kung gusto mo..tutulungan kita..hwang mong maliitin mg kakayahan mo..bagkus..pag aralan mong mabuti kung papano makakatulong ito sa ito.."sabi nya
💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮💮