Oops! Questa immagine non segue le nostre linee guida sui contenuti. Per continuare la pubblicazione, provare a rimuoverlo o caricare un altro.
Bölüm:1 "Bilirsin, gecenin bir yarısı sessiz sessiz ağlamana sebep olan acı kimseye anlatılmaz..."🍁
***
Gözlerimi yavaş yavaş araladım. Ellerimi gererek esnedim. Ah, çok uykum vardı ama okula gitmem gerekiyordu. Yavaşça yan tarafa dönerek telefondan saate baktım 7.30 olmuştu biraz telefonumdan yapılacakları yapıp yataktan kalktım.
Banyoya girip özel ihtiyaçlarımı karşıladıktan sonra kısa bir duş alıp banyodan çıktım. Kurulandıktan sonra siyah bir kot üzerine de siyah bir kazak giydikten sonra odadan çıktım.Dila'mın odasına geldiğimde yavaşça kapıyı araladım.
Dila, benim her şeyimdi. O olmasa ben yaşayamazdım herhalde. Tek dayanağımdı. O kadar masum ve o kadar saftı ki göğsüme bastırıp bir daha çıkarmamak istiyordum. Beline kadar gelen kahverenginin en güzel tonu olan saçları, bal rengi gözleri, pürüzsüz yüzü ile çok dikkat çekiyordu. Bakan bir daha değil on kez daha bakardı. Çok güzeldi.
Derince nefes alıp odasına girdim çünkü bir ömür boyu daha izleyebilirdim. Şınav çekercesine üzerine çıktım. "Dila'm" diye fısıldadım, uykusu çok hafif olduğu için yanağına bir öpücük kondursam uyanırdı. Hemen yanağına uzun bir öpücük kondurdum. Yavaşça gözleri açılmaya başlamıştı bile. Uyku mahrumluğu ile "Abi" diye fısıldadı. "Abisinin gülü, kalk artık bak sabah oldu." Yana dönmeye çalıştı ama ellerim olduğu için başarısız oldu.
"Çok uykum var." diye mırıldandı. "Kaçta yattın bakayım sen?" Gözlerini kaçırıp dudağını ısırmaya başladı. Ellerimi dudağına götürüp dişinden kurtardım. Kendi canını acıtıyordu! "Hadi abiciğim dudağını ısırmayı bırakıp bana cevap ver." Ağzını açıp tekrardan kapattı. "On bir buçukta ama-" sözünü kesen kaşlarımı kaldırmam oldu. Kendini açıklamak için hemen hem ellerini hem de ağzını hızlı hızlı oynatıyordu.
Ne kadar tatlı gözüktüğünden haberi var mıydı?
Her yerini şapur şupur öpesim geliyordu. "Abi ya,hemen kızma hiç uykum yoktu ki uyuyamadım, o yüzden geç yattım." On bir buçuk geç bir saat değildi ama Dila'nın belli başlı kuralları vardı. "Ne yaptın o saate kadar?" Tekrardan gözlerini kaçırdı. "Hım." diye mırıldanıp tekrardan konuştu."Kızmayacaksın ama?" Ben ona kızamazdım ki..
"Sen bir söyle ben kızıp kızmayacağıma karar veririm." Yerinde rahatsızca kıpırdanıp "Telefon oynadım" diye mırıldandı. Tekrardan kaşlarımı kaldırdım."Yarım saat oyandım çok mu oynamışım? Abi ama sabah hiç oynamadım elime bile almadım,gece uyuyamayınca birazcık bakayım diye aldım birden yarım saat oluvermiş. Yoksa on dakika oynayacaktım." Dila günlük en fazla bir saat telefon oynayabilirdi. Bu da kurallarından biriydi. Zaten telefon oynamaktan pek hoşlanmazdı.Cevap olarak boynuna uzun bir öpücük kondurdum. Çocuksu bir heyecanla "Kızmadın mı?" diye sordu.
