Prologue

5.7K 54 7
                                    

“I'm sorry…” I said as I bit my lower lip, trying to look in the other direction.

He looked at me dangerously, and I can't see any emotion in his eyes, his green eyes are so beautiful, but it defies more how he can make your knees tremble by those. He's always like that, but why am I hurting because of it? My heart clenched in pain as I saw the woman in his arms smiling.

I didn't expect that I'll bump into him, here. I didn't expect that I'll be seeing him here. With the girl, he wanted to be his.

“Babe? Tara na?” tawag noong babae sa kanya. Napalipat naman doon ang kanyang tingin at naiwala sa akin. His stares turned into a soft one while looking at the woman beside him. Damn, he never looked at me like that.

Tumango ito at nagpatuloy sa paglalakad habang ako naman ay napakuyom. They already graduated, huh? And he courted her. I think they are on with this woman. The woman he's been dreaming of. The woman in his dreams. The woman that he fell in love with. I heard her name is Scarlet Aurora Gonzano. The heiress of Gonzano Constructions. An achiever. She just graduated from High Stone University and she graduated with Latin honors.

Umupo silang dalawa sa mesa at napapangiti siya bawat salita na sinasabi noong babae sa kanya. Bakit ba kahit masakit gusto ko silang tingnan? Wala naman sa bokabularyo ko ang magpaka martir. Putang-ina!

Naglakad ako pabalik sa lamesang kinauupuan ko bago ako magcr. Just what a great day to start. Finals pa naman tapos siya agad ang bumungad ng araw ko. Ang hapdi sa mata pero gusto kong tingnan.

"Nice!"

Hindi ko nilingon ang tumawag sa akin at nanatili ang aking mga tingin sa kanilang dalawa na ngayon ay masayang nagkwekwentuhan at tawanan.

"Niceiña? Hey, are you crying?"

Mapakla akong napangiti at napailing. Just what the hell! May mas importante pa akong mga vagay na dapat asikasuhin at dapat hindi ito ang inaatupag ko. Tinitingnan ang lalaking mahal ko na hindi magiging akin. Umiwas ako ng tingin at agad na pinunasan ang luha sa aking mga mata.

Nilingon ko si Zane na ngayon ay may suot na aviators at nasa kanyang kanang kamay ang Channel bag. She told me that we'll meet hereafter her audition in a branded clothing line. Tinanggal niya ang aviators niya at inilapit ang mukha sa akin. Oo nga naman, this is what I'm lacking off too. Zane Monica Mondragon is a beautiful woman, she can be mistaken as Audrey Hepburn. Class, elegant, and the beauty. I looked at them again and scanned the woman's physiques. She looks like one of Victoria's Secret Angels. She's tall, has curves at their right places, and is gifted.

"Why the hell are you crying?!" she spat and caressed my cheeks. She wiped my tears instead. She sighed and his gaze moved down to the books in front of me.

"You're back to being the book freak again. You're already away from your family, why are you studying too much these days? May bagsak ka ba? Malabo at iyan, I heard you're running for laude." she said and flipped the pages of my books.

Umiling ako at ako na mismo ang pumunas sa mga luhang namamalisbis sa aking pisngi. Fuck! I was never a cry baby. Kahit anong sakit at problema, hindi ako agad umiiyak. I was born strong to face those but him? Just because of him, I forgot that. I was never like this.

Tumayo ako at hindi siya inimik. I hurriedly put my books in my bag at halos matapon pa ang mga syringe na nasa loob ng bag ko. Ibat-ibang klaseng gauge na nakapaloob sa first aid kit. Huminga ako nang malalim ng bigla na lang akong umiyak sa sakit. Kinagat ko ang pang-ibaba labi upang matigil sa paghikbi. This is not good.

Nauna akong maglakad at si Zane naman ay nag-aalala ang mga titig na nakatingin sa akin ngunit hindi naman siya umiimik. May ibang nadadaanan namin napapatinginsa gawi ko marahil ay nakayuko ako at nagpupunas ng aking mga luha.

I pressed the key fob of my car before opening the driver's seat ngunit hinarangan iyon ni Zane at inilahad amg kamay niya sa akin.

"I'll drive," sabi niya.

Hindi na ako umangal at ibinigay sa kanya iyong susi at naglakad ako patungong front seat. Kinuha ko ang box ng tissue sa dashboard at pinunasan ang luha sa aking mga mata. Pana'y ang tingin ni Zane sa akin ngunit hindi naman siya nagtatanong.

I looked at the mirror and there, I saw him crouching to whisper something in her ears before kissing the woman in the cheeks. The woman smiled and teasingly rolled her eyes at him. Masakit. Sobra.

Masakit makita na ang taong mahal mo ay masaya sa piling ng iba. So painful to see him smiling and happy with that woman. So happy that even his smiles look like heaven for me but a mixture of hell because of pain.

Sa tanang buhay ko. I never encountered a man like him. I never love a man like this. He's the only exception for me. It's only him. The only guy who can make my heart beat so darn fast and the only guy who can make it ripped into two because of pain.

Do really fate is not favor with me? Ganoon ba talaga? Can we just turn the tables? Iyong kahit isang araw man lang maranasan ko kung paano magmahal ang isang Sebastian. Kung paano ka alagaan at mahalin ng isang Sebastian De Vallejo.

"Nice... Kanina ka pa umiiyak, tahan na." sabi ni Zane habang itinitigil ang sasakyan sa harap ng unibersidad kung saan ako nag-aaral.

Tumingin ako sa kanya at hindi ko mapigilang tanggalin ang seat belt bago siya yakapin ng mahigpit.

"Zane... Masakit." sabi ko at umiling. Hindi alam ni Zane. Hindi niya alam ito.

"Ang alin? May hospital naman dito diba? Tara at ng maipagamot natin." nag-aalala niyang saad.

Mapait akong napangiti habang yakap si Zane. If it was just like that, if the pain is just physical. I would never cry like this; I will never experience this kind of pain. I will never cry a bunch of tears for him. Palagi nalang ba? Siya nalang ba lagi ang dahilan ng mga luha ko? Siya nalang ba lagi ang nakakapagsakit sa akin? Can I just unlove him? But no, whatever I do, my hearts always beat for him. Kahit may mahal siyang iba, siya parin.

Kahit may masaya siya sa piling mg iba, siya parin. Siya lang ang laging isinisigaw at itinitibok ng puso ko at wala ng iba. Siya lang... si...Sebastian De Vallejo.

S I M P L E A G E N T | ART

Dangerous Sebastian (VIB Series # 4)Where stories live. Discover now