KABANATA 12

82 17 4
                                    

Hi guys I just want to say THANKYOUUUU!🥺 guys di ko expected na aabot  ng 1k reads yung story kona toh omg! so yun lang thankyou and sorry kase antagal kong mag ud but this is it na mga bb ko hehehe again my always reminder sorry sa mga wrong grammar ko and mga typo words hehehe tatamad pako magedit eh

DAELYN POV

"Hoy tara sa canteen nagugutom na talaga ko" aya ni melinda saken klassmate ko.

And now breaktime namin kastressed yung math namin sis talagang magugutom ka talaga dahil don.

"Gusto kong siomai" sabi ko

"Tara pila na tayo"

"Ikaw nalang pumila nahihilo ako e hintayin nalang kita dito" sabay upo ko sa upuan " sige hintayin moko jan ha" tinanguan kona lang sya

andaming nagbago saken dito sa nueva ecija and after this schoolyear gagraduate nako at syempre babalik nako ng manila, dahil dun plano ng magulang ko na magkolehiyo ako. Ayoko sanang bumalik kaso ayaw pumayag ni mama kaya no choice ako.

" uy napakalalim naman ng iniisip mo" sabi ni renmar klassmate ko actually tropa ko den

Simula nung nag aral ako dito nang grade 11 sila nalang talaga naging kaibigan ko hanggang ngayon

"ah wala ha nahihilo lang talaga ko. Tagal naman ni melinda" pagbabago ko sa usapan

"Nakagawa kana ba ng project sa science?" Tanong ni derick

"Luh oo nga pala nakalimutan ko bukas na pala yon noh?"

"Ayos lang yan. Mapuyat ka mamayang gabi HAHAHAHA" sabi nya

"Siraulo ka talaga"

"O ayan na pala si melinda e" sabay abot ng siomai saken

"Hays naiistressed nako sis" sabi ni melinda

"Hoy ako den naman naiistressed na pero hayaan mona malapit na tayong makagradute" sabay ngiti ko

"Oo at malapit kana den bumalik sa manila" malungkot na sabi nya ayoko naman na talagang bumalik don e kaso di ko talaga sinusuway sila mama.

"Alam mo wag ka nang malungkot jan. Pwede naman tayong magchat or videocall at isa pa pag sembreak pwede naman akong bumalik dito eh" sabi ko para naman kahit papano di malungkot tong kaibigan ko

"Basta kung magkita ulit kayo nung J-jaycob ba yon?"

"Oo jacob"

"O! yun yung mokong na yon pag nagkita kayo non at ininsulto ka ulit nya wag kang mahihiya na tumawag ng resbak samen ha" matapang na sabi nya

"Alam mo di nako maaalala non at isa pa di na den ako papayag na insultuhin ng kahit na sino don noh!" Sabi ko at totoo talaga yun di nako magpapaapi pag nandon ako papakita ko sakanila na iba nako ngayon.

PAGKAUWI KO SA BAHAY AGAD KONG GINAWA YUNG ASSIGNMENT KO AT PROJECT TSAKA NATULOG NA AGAD SYEMPRE SOBRANG DAMING GANAP NGAYON BB

kinabukasan pagkapasok ko sa room namin nagsusuliann na kami ng mga libro at inaayos na den naman ang mga summary ng mga quiz at test namin

ilang araw nalang gagradute nako naeexcite nako. Pero ayoko pa talaga lumuwad jusko

"Daelynn aalis kaba talaga pagkagraduate naten" tanong ni harvey

"Oo eh dun kase ko magaaral"
"Naku ede makakalimutan mona kami" sabi nila
"Alam nyo ang OOA nyo, kayo? Makakalimutan ko? Kahit mabura na ang earth hinding hindi ko kayo makakalimutan" sarkastiko kong sabi

"Aysus sinabi mo yan ha?" Sabi ni renmar

"Oo nga kase! tsaka wag nga tayong magdrama dito, nakalimutan nyo naba na kaya tayo nandito ay para magsaya kase malapit na matapos yung schoolyear nato." Sabi ko

"Tsk osige na nga tara order na tayo"

at pagkadating ng order namin masaya kaming kumain..



Sobrang mamimiss ko yung mga kaibigan kona toh. Ayoko man silang iwan pero kailangan kong umalis at bumalik kung san ako nasaktan at nalungkot ng sobra....

But I Still Want You ( CRUSH SERIES #1 )Where stories live. Discover now